''Ο Χριστός γεννιέται στο σπήλαιο του νου, στη φάτνη της
καρδιάς μας''
''Χρόνια Πολλά στους αναγνώστες μας και επί Γης Ειρήνη''
Τα τέσσερα κεριά, έλιωναν, αργά αργά…
Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος, που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους….
«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ.
Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν: πιστεύω ότι δεν μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!”
Kι έτσι αφέθηκε σιγά σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά.
Το δεύτερο είπε:
«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΠΙΣΤΗ.
Δυστυχώς δε χρειάζομαι πουθενά. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν για μένα, κι έτσι δεν έχει νόημα να παραμένω αναμμένο!”
Και μόλις ολοκλήρωσε τα λόγια του, ένα ελαφρύ αεράκι φύσηξε πάνω του και το έσβησε.
Πολύ λυπημένο το τρίτο κερί, με τη σειρά του είπε:
«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΑΠΗ.
Και χωρίς να περιμένει άλλο, το κερί αφέθηκε να σβήσει.
Ξαφνικά, ένα μωρό μπήκε στο δωμάτιο και είδε τα τρία κεριά σβηστά.
Φοβισμένο από το μισοσκόταδο, είπε:
«Μα τι κάνετε! Πρέπει να παραμείνετε αναμμένα. Εγώ φοβάμαι το σκοτάδι!» … και ξέσπασε σε δάκρυα…
Τότε το τέταρτο κερί είπε με συμπόνια :
“Μη φοβάσαι, καλό μου και μην κλαις. Όσο θα είμαι εγώ αναμμένο, θα μπορούμε πάντα να ανάψoυμε τα άλλα τρία κεριά.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ».
Και με μάτια λαμπερά και γεμάτα δάκρυα, το μωρό πήρε το κερί της ελπίδας και ξανάναψε όλα τα άλλα…”
Εύχομαι, ab mo pectore, να μένει άσβεστη η ελπίδα μέσα στην καρδιά μας. Κι όποτε νιώθουμε το σκοτάδι να μας καλύπτει, ας συνειδητοποιούμε ότι στο χέρι μας είναι να πλημμυρίσουμε με φως τον χώρο γύρω μας κι εντός μας.
Χρόνια πολλά και Καλά!
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.