Δεν είναι μόνο θαυμαστή αλλά και αινιγματική η ιδιότητα του νερού να διαστέλλεται ψυχόμενο κάτω από τους 4οC, αντί να συνεχίσει να συστέλλεται, κρατώντας ζωντανή τη Γη, και δίνοντας στο νερό μια μεγάλη ιδιαιτερότητα.
Ο κ. Masaru Emoto είναι ένας Ιάπωνας από τη Γιοκοχάμα, σήμερα στα 58 του χρόνια, που σπούδασε αρχικά Διεθνείς Σχέσεις, και αφού εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις, ίδρυσε το 1986 την εταιρία Ι.Η.Μ. Co, ενώ αργότερα ασχολήθηκε με την Εναλλακτική Ιατρική. Στο βιβλίο του Το Μυστικό Μήνυμα Του Νερού (Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ) έχει να μας πει πολλά συγκλονιστικά πράγματα για το νερό.
Η ιστορία ξεκίνησε με τη γνώση ότι έχουμε ήδη φωτογραφίσει νιφάδες χιονιού και γνωρίζουμε ότι κάθε μια τους είναι τελείως διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη. Με τη σκέψη αυτή ο Emoto δημιούργησε ένα τελείως εξειδικευμένο εργαστήριο φωτογράφησης νερού, με ειδικής κατασκευής φωτογραφικές μηχανές, μικροσκόπια και άλλες αναγκαίες συσκευές.
Η απόλυτα επιστημονική μεθοδολογία που ακολούθησε στη συνέχεια, ήταν να παίρνει νερό από μια συγκεκριμένη πηγή, βρύση, φιάλη κλπ. και να μοιράζει το ίδιο αυτό νερό σε διαφορετικά δοχεία, προστατεύοντάς το παράλληλα από άλλες νεώτερες αλλαγές. Ακολούθως να το υποβάλλει σε απότομη και γρήγορα κατάψυξη, αμέσως μετά να φωτογραφίζει τους κρυστάλλους του και στη συνέχεια να παρατηρεί και να συγκρίνει τις φωτογραφίες.
Ο κρύσταλλος της φωτογραφίας, όπως εμφανίζεται κατά την προβολή του τρισδιάστατου όγκου του κρυστάλλου στο δυσδιάστατο φιλμ, είναι στην πλειοψηφία τους τέλεια εξάγωνα με υπέροχα περίτεχνα και σύμμετρα γεωμετρικά σχέδια τόσο σε κάθε κορυφή του εξαγώνου, όσο και στο εσωτερικό του. Όμως η επέμβαση της ανθρώπινης ενέργειας – σκέψεων, λόγων και έργων – συνήθως παραμορφώνει, περιορίζει, διαστρεβλώνει και πολλές φορές κατακρεουργεί τα λαμπρά αυτά καλλιτεχνήματα της φύσης.
Στην φωτογραφία φαίνονται καθαρά οι επιπτώσεις που έχουν στην κρυσταλλική δομή του νερού οι ποικίλες προσμίξεις και οι μολύνσεις, που οφείλονται στα χημικά πρόσθετα και στους οχετούς που πέφτουν μέσα του και του καταστρέφουν την εγγενή δυναμική του για την τροφοδότηση και εξυγίανση της υπόλοιπης φύσης, δηλαδή του αέρα, της Γης, των φυτών, των ζώων και του ανθρώπου.
Ο Μ. Emoto προχώρησε στην φωτογράφηση της αλλαγής της μορφής των κρυστάλλων όταν «ακούν» μουσική Μπετόβεν, Μότσαρτ, Θιβετανή Σούτρα, Λαϊκή της Κορέας, Κέλτικη, Έλβις Πρίσλεϋ ή Heavy Metal.
Το πώς το νερό χαίρεται όταν το αποκαλούμε φωναχτά «άγγελο» και γίνεται απαίσιο με τη λέξη «βρωμερό». Κάτι ανάλογο παρουσιάζεται όταν το έχει ευλογήσει ιερωμένος κάποιας θρησκείας. (Φαίνεται ότι κάποιοι εσωτερικοί κύκλοι των πρώτων χρόνων της Ορθοδοξίας γνώριζαν τα μυστικά του νερού, και τις επιδράσεις που είχαν επάνω του οι ευλογίες.)
Ένα γεγονός που πρέπει να αναφερθεί ιδιαίτερα είναι η ασύλληπτη διαφορά που παρουσιάζουν μεταξύ τους δύο σειρές από φωτογραφίες, που τις πρώτες τις πήραν αμέσως μετά από το μεγάλο σεισμό του Κόμπε, στις 17 Ιανουαρίου 1995, και τις άλλες μετά από τρεις μήνες, προσέχοντας πάντα η χημική σύσταση να είναι αυστηρά η ίδια. Η διαφορά αυτή, κατά τον συγγραφέα του βιβλίου, απεικονίζει τη συνειδησιακή κατάσταση και τις σκέψεις του πληθυσμού στις δύο αυτές χρονικές στιγμές.
Αναλογιστείτε τι συμβαίνει με τις τεράστιες ποσότητες νερού μιας λίμνης δίπλα σε μια μεγαλούπολη, όπως π.χ. της λίμνης του Μαραθώνα. Πόση από την ψυχική διάθεση των κατοίκων της Αθήνας αποτυπώνεται στο νερό της και πόση επίδραση θα έχει η «μυστική» εικόνα της λίμνης στο ίδιο το λεκανοπέδιο και τους Αθηναίους.
Αν ευχαριστήσουμε το νερό που θα πιούμε, βάζουμε μέσα μας ένα φάρμακο, αν ευχαριστήσουμε τη λίμνη ή το ποτάμι που περνάμε, θα μας στείλει την αντίστοιχη θετικότητα πίσω. Στο μέλλον θα βρεθεί κάποιος που θα φωτογραφήσει τους βράχους ή τον αέρα και το πώς αυτά επηρεάζονται από τον άνθρωπο… Τότε θα καταλάβουμε ότι αν νιώθουμε αδιαφορία για τη φύση ζούμε σε μια ωρολογιακή βόμβα, ενώ αν νιώσουμε ευγνωμοσύνη για αυτήν, ζούμε σε ένα «θεραπευτικό θερμοκήπιο»…
Ο κ. Masaru Emoto είναι ένας Ιάπωνας από τη Γιοκοχάμα, σήμερα στα 58 του χρόνια, που σπούδασε αρχικά Διεθνείς Σχέσεις, και αφού εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις, ίδρυσε το 1986 την εταιρία Ι.Η.Μ. Co, ενώ αργότερα ασχολήθηκε με την Εναλλακτική Ιατρική. Στο βιβλίο του Το Μυστικό Μήνυμα Του Νερού (Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ) έχει να μας πει πολλά συγκλονιστικά πράγματα για το νερό.
Η ιστορία ξεκίνησε με τη γνώση ότι έχουμε ήδη φωτογραφίσει νιφάδες χιονιού και γνωρίζουμε ότι κάθε μια τους είναι τελείως διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη. Με τη σκέψη αυτή ο Emoto δημιούργησε ένα τελείως εξειδικευμένο εργαστήριο φωτογράφησης νερού, με ειδικής κατασκευής φωτογραφικές μηχανές, μικροσκόπια και άλλες αναγκαίες συσκευές.
Η απόλυτα επιστημονική μεθοδολογία που ακολούθησε στη συνέχεια, ήταν να παίρνει νερό από μια συγκεκριμένη πηγή, βρύση, φιάλη κλπ. και να μοιράζει το ίδιο αυτό νερό σε διαφορετικά δοχεία, προστατεύοντάς το παράλληλα από άλλες νεώτερες αλλαγές. Ακολούθως να το υποβάλλει σε απότομη και γρήγορα κατάψυξη, αμέσως μετά να φωτογραφίζει τους κρυστάλλους του και στη συνέχεια να παρατηρεί και να συγκρίνει τις φωτογραφίες.
Ο κρύσταλλος της φωτογραφίας, όπως εμφανίζεται κατά την προβολή του τρισδιάστατου όγκου του κρυστάλλου στο δυσδιάστατο φιλμ, είναι στην πλειοψηφία τους τέλεια εξάγωνα με υπέροχα περίτεχνα και σύμμετρα γεωμετρικά σχέδια τόσο σε κάθε κορυφή του εξαγώνου, όσο και στο εσωτερικό του. Όμως η επέμβαση της ανθρώπινης ενέργειας – σκέψεων, λόγων και έργων – συνήθως παραμορφώνει, περιορίζει, διαστρεβλώνει και πολλές φορές κατακρεουργεί τα λαμπρά αυτά καλλιτεχνήματα της φύσης.
Στην φωτογραφία φαίνονται καθαρά οι επιπτώσεις που έχουν στην κρυσταλλική δομή του νερού οι ποικίλες προσμίξεις και οι μολύνσεις, που οφείλονται στα χημικά πρόσθετα και στους οχετούς που πέφτουν μέσα του και του καταστρέφουν την εγγενή δυναμική του για την τροφοδότηση και εξυγίανση της υπόλοιπης φύσης, δηλαδή του αέρα, της Γης, των φυτών, των ζώων και του ανθρώπου.
Ο Μ. Emoto προχώρησε στην φωτογράφηση της αλλαγής της μορφής των κρυστάλλων όταν «ακούν» μουσική Μπετόβεν, Μότσαρτ, Θιβετανή Σούτρα, Λαϊκή της Κορέας, Κέλτικη, Έλβις Πρίσλεϋ ή Heavy Metal.
Όταν κολλήσουμε σε μια φιάλη με νερό μια ετικέτα που να γράφει «σε αγαπώ» και σε μια άλλη φιάλη με το ίδιο νερό μια ετικέτα που να γράφει «με αηδιάζεις».
Το πώς το νερό χαίρεται όταν το αποκαλούμε φωναχτά «άγγελο» και γίνεται απαίσιο με τη λέξη «βρωμερό». Κάτι ανάλογο παρουσιάζεται όταν το έχει ευλογήσει ιερωμένος κάποιας θρησκείας. (Φαίνεται ότι κάποιοι εσωτερικοί κύκλοι των πρώτων χρόνων της Ορθοδοξίας γνώριζαν τα μυστικά του νερού, και τις επιδράσεις που είχαν επάνω του οι ευλογίες.)
Ένα γεγονός που πρέπει να αναφερθεί ιδιαίτερα είναι η ασύλληπτη διαφορά που παρουσιάζουν μεταξύ τους δύο σειρές από φωτογραφίες, που τις πρώτες τις πήραν αμέσως μετά από το μεγάλο σεισμό του Κόμπε, στις 17 Ιανουαρίου 1995, και τις άλλες μετά από τρεις μήνες, προσέχοντας πάντα η χημική σύσταση να είναι αυστηρά η ίδια. Η διαφορά αυτή, κατά τον συγγραφέα του βιβλίου, απεικονίζει τη συνειδησιακή κατάσταση και τις σκέψεις του πληθυσμού στις δύο αυτές χρονικές στιγμές.
Αναλογιστείτε τι συμβαίνει με τις τεράστιες ποσότητες νερού μιας λίμνης δίπλα σε μια μεγαλούπολη, όπως π.χ. της λίμνης του Μαραθώνα. Πόση από την ψυχική διάθεση των κατοίκων της Αθήνας αποτυπώνεται στο νερό της και πόση επίδραση θα έχει η «μυστική» εικόνα της λίμνης στο ίδιο το λεκανοπέδιο και τους Αθηναίους.
Αν ευχαριστήσουμε το νερό που θα πιούμε, βάζουμε μέσα μας ένα φάρμακο, αν ευχαριστήσουμε τη λίμνη ή το ποτάμι που περνάμε, θα μας στείλει την αντίστοιχη θετικότητα πίσω. Στο μέλλον θα βρεθεί κάποιος που θα φωτογραφήσει τους βράχους ή τον αέρα και το πώς αυτά επηρεάζονται από τον άνθρωπο… Τότε θα καταλάβουμε ότι αν νιώθουμε αδιαφορία για τη φύση ζούμε σε μια ωρολογιακή βόμβα, ενώ αν νιώσουμε ευγνωμοσύνη για αυτήν, ζούμε σε ένα «θεραπευτικό θερμοκήπιο»…
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.