Το πνεύμα του Αδώνιδος-Χριστού

Αν θές να ξέρεις πώς να γιατρεύεις και πώς να γίνει ιαματική η παρουσία σου στη Γη, υπάρχει ένας απλός τρόπος. Το να γνωρίζεις ότι αγαπιέσαι. Ότι είσαι ερώμενος. Νιώσε πως αγαπιέσαι. Γνώριζε πως είσαι απολύτως αξιέραστος. Δεν θα εγκαταλειφθείς ποτέ μα ποτέ. Δεν θα αποριφθείς, για κανέναν λόγο.

Ο Έρωτας του σύμπαντος προς εσένα είναι απολύτως άνευ όρων. Δεν χρειάζεται να το "κερδίσεις". Δεν χρειάζεται να το "αξίζεις". Δεν χρειάζεται να "αποδείξεις" τίποτα. Και το σημαντικότερο, δεν χρειάζεται να αμφιβάλλεις για την αξία σου για το σύμπαν. Το σύμπαν σε αγαπά άνευ όρων και άνευ κριτηρίων. Ο έρωτας του σύμπαντος είναι τελείως αδέσμευτος. Ποτέ δεν μπορείς να εκτείνεις την δεκτικότητά σου προς αυτόν τον έρωτα αρκετά. Πάντα θα υπάρχει ένας μεγαλύτερος έρωτας προς τον οποίο μπορείς να ανοιχτείς. Είσαι απολύτως άξιος και απολύτως αποδεκτός και αγαπητός από το σύμπαν. Αυτή είναι η ουσία της ίασης.

 Αν κατανοήσεις και αποδεχθείς πως είσαι ολοκληρωτικά άξιος και αγαπητός χωρίς δεσμεύσεις από το παν τούτο, τότε φυσικά θα είσαι και αγωγός του έρωτα αυτού για τους άλλους. Αν αμφιβάλλεις ότι σε αγαπούν, αν αμφιβάλλεις πως είσαι αξιαγάπητος, αν αναρωτιέσαι "Αξίζω τον έρωτα;", τότε είναι επόμενο πως θα αμφιβάλλεις και για την αξία των άλλων για τον έρωτα.

 Αν νοιώθεις πως πρέπει να "αξίζεις" την αγάπη για να σε αγαπήσουν, τότε είναι φυσικό να νοιώθεις πως και οι άλλοι πρέπει να αξίζουν την αγάπη για να τους αγαπήσεις. Αν νοιώθεις ότι θα αποριφθείς για την αδυναμία σου και την ατέλειά σου και τα λάθη που ίσως κάνεις, τότε είναι φυσικό να νοιώθεις πως και οι άλλοι μπορούν να αποριφθούν για τα λάθη τους, τις ατέλειές τους και τις αδυναμίες τους. 

Οπότε αν ταπεινώσεις τον εαυτό σου ως ανάξιο του έρωτα δεν είσαι ιαματική παρουσία για τους άλλους. Αλλά αποδεχόμενος την αγάπη και την ιαματική της δύναμη, γίνεσαι ιατρός διότι δίνεις την δυνατότητα σε άλλους να αρχίσουν την αποδοχή του έρωτα.

 Δεν θα αποριφθείς ποτέ και δεν θα εγκαταλειφθείς ποτέ, ανεξαρτήτως των λαθών σου. Ίσως να το κατανοείς καλύτερα σαν τον έρωτα του γονέα προς το τέκνο. Το πραγματικό γονικό πνεύμα είναι έρωτας άνευ όρων ανεξαρτήτως των λαθών του παιδιού στην διαδικασία της μάθησης. Για αυτό πολλές πνευματικές παραδόσεις αναπαριστούν τον έρωτα του σύμπαντος προς εσένα ώς πατρική-μητρική αγάπη κάτι που όντως είναι.

 Αν ξέρεις ότι εσύ είσαι απολύτως αξιέραστος, τότε δεν θα αμφιβάλλεις πως όλοι οι άλλοι είναι το ίδιο. Αν μπορέσεις να αποδεχθείς αληθινά και τελείως πως αγαπιέσαι άνευ όρων από το σύμπαν τότε θα ξέρεις άνευ αμφιβολίας ότι όλοι όσοι συναντάς επίσης αγαπιούνται άνευ όρων και θα μοιραστείς αυτόν τον έρωτα για αυτούς. 

 Τι να διαλογιστείς λοιπόν για να γίνεις θεραπευτής για αυτήν την γή; Μπορείς απλά να διαλογιστείς "είμαι ερωμένος" μέχρι να το νοιώσεις και να το γνωρίσεις και να το πιστέψεις. Η κατανόηση και αποδοχή σου για αυτόν τον έρωτα ποτέ δεν θα πάψει να επεκτείνεται. Καθώς η αποδοχή του έρωτα αυτού επεκτείνεται, η αποδοχή των άλλων και του κόσμου επίσης επεκτείνεται διότι είναι ένα. Όταν δεχθείς τον άνευ όρων έρωτα του παντός, τότε φυσικά θα βιώνεις τον έρωτα για τους άλλους ΆΝΕΥ όρων. Αγαπιέσαι άνευ όρων. Αυτός ο έρωτας ποτέ δεν θα πάψει. Αυτή είναι η ουσία της ίασης.

 Μην αφήνετε τα λάθη να δημιουργούν όρια-φραγμούς μεταξύ σας. Να είστε ήπιοι και ταπεινοί και μειλίχιοι μεταξύ σας. Να έχετε υπομονή για τα λάθη. Όλοι λανθάνουν. Το Παν δεν σε απορίπτει για τα λάθη σου. Τα λάθη είναι πολύτιμες ευκαιρίες για την εξάσκηση του ΟΥΡΑΝΙΟΥ Έρωτα. Του άνευ όρων-ορίων.

 Ίσως πληγωθείς από τον άνευ όρων έρωτά σου, αλλά αυτό είναι ευκαιρία για ίαση από τον άνευ όρων Έρωτα του σύμπαντος. Είναι ευκαιρία να ανακαλύψεις πως είσαι όντως δυνατό ον, ότι η ψυχή σου μπορεί να επιβιώσει και να γιατρευτεί ανεξαρτήτως εμποδίων. Ότι δεν υπάρχει δοκιμασία αξεπέραστη αν αποδεχθείς τον έρωτα του σύμπαντος άνευ όρων. Η διαθέσιμη αγάπη του σύμπαντος για την θεραπεία σου είναι άπειρη. Είναι το ίδιο το τέντωμα του απείρου. Η διαθέσιμη αγάπη για την ίασή σου οριοθετείται μόνο από την θέλησή σου να την αποδεχθείς και απ'την άφεση του εαυτού σου προς την κατανόηση του "αγαπιέμαι".

 Και μιας και είσαι τελείως αξιέραστος, έχεις κάθε δικαίωμα να αγαπηθείς από τους άλλους. Βοηθάς την δια έρωτος ανατροφή των άλλων όταν τους δίνεις την δυνατότητα να σε αγαπήσουν. Να είστε ανοιχτοί στον έρωτα αλλήλων. Αποδέξου το γεγονός ότι οι άλλοι όντως σε αγαπούν και πως όντως το αξίζεις. Μην φοβάσαι τον έρωτα. Μην φοβάσαι να ζητήσεις στήριγμα. Βοηθείστε αλλήλους στον έρωτα του παντός.

 Αγαπιέσαι. Νιώσε το. Δέξου το. Ανοίξου. Είσαι απολύτως αποδεχτός. Μπορείς να είσαι αποδεχτός από τους άλλους αν αποδεχθείς τον εαυτό σου. Αν θες να είσαι θεραπευτής η βάση είναι η αποδοχή του εαυτού σου.

 Ο άνευ όρων Έρως είναι η πιο δυνατή ιαματική δύναμη που υπάρχει. Η Αρχή. Το Αγαθόν. Διότι ο άνευ όρων έρως σημαίνει τον έρωτα που βλέπει πέρα από την επιφάνεια. Ανεξαρτήτως του βάθους του πόνου, των λαθών, των ταραχών, του θυμού, ο άνευ όρων έρως στοχεύει την καρδιά. Το κέντρο και τον πυθμένα του απείρου βυθού. Όταν αναγνωρίσεις ότι αγαπιέσαι, μπορείς να αναγνωρίσεις το αληθινό κάλλος του Όντος που κείται κάτω από τα επίπεδα και τα προσωπεία των προβλημάτων και των χαρακτήρων. Μπορείς να αποδεχθείς την μοναδική έκφραση του παντός που είναι μορφοποιημένο ως Εσύ.

 Και όταν θα ξέρεις πως αγαπιέσαι, όταν το νοιώσεις, όταν θα έχεις πραγματικά ανοιχθεί σε αυτήν την βασικότερη αρχή και αλήθεια της ύπαρξής σου, τότε μπορείς να σκεφτείς κάποιον άλλον και να νοιώσεις το ΙΔΙΟ. Το σύμπαν ποτέ δεν θα απορρίψει το άτομο αυτό, ούτε και εσύ. Ο ρόλος σου στην ίαση της γης αυτής είναι να είσαι αγωγός του έρωτα αυτού προς όλα τα όντα γύρω σου, όλα τα πληγωμένα-πονεμένα όντα. Πολλαπλασιάζεις την ιαματική δύναμη δια του φυσικού κόσμου. Νιώσε τον έρωτα που ρέει δια του σύμπαντος και ξεχυλίζει μεταξύ σας. Νιώσε την μέθυ του ποταμού του μέλιτος. Όλοι είστε τελείως αξιέραστοι. Το σύμπαν είναι εραστής και ερωμένος. Αυτή είναι η ουσία της ίασης.

 Νύκτα ερωτική, νύκτα φρικαλέα

στον κόλπο σου μέσα, το σύμπαν πάλλει

τα τύμπανα βροντούν, ρέει ο Ωκεανός

άπειρο το βάθος, φύεται το άνθος

τέντωμα του απείρου, πέρας η μορφή της

νύμφη ναϊάδα, νάμα εσύ μακάρια

νάματα αμόλυντα, ύδατα καθάρια

πότησες την πέτρα, φύτρωσε το άνθος

νά' το που το ακούω των μελισσών το σμήνος

βουίζει και έρχεται νεκρών πλήθος άνω

ατάραχη αμβροσία, στάζει δέ το νέκταρ

Ουράνια Αφροδίτη, μητέρα του παντός

σώσε με απ' τα δόντια εκείνου που δεν μπόρεσε

να τείνει τον αυχένα του άνω,

λύσε με απ'το φράγμα των δοντιών

και τα δεσμά εκείνου που αρέσκεται στην λάσπη.

 Μην θηρεύετε τους κάπρους. Αγαπάτε τους.

Και αν καταστρέφουν τα σπαρτά σας...αγαπάτε τους.

Γιατί κλαίει η Αφροδίτη τον Άδωνη, τον όμορφο που εχάθη.

ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ