Για το Εξελικτικό Επίπεδο Ανδρών-Γυναικών

Aρχικά να τονίσω:

• Οι «απόψεις» αυτές δεν είναι πρωτογενώς δικές μου! Το βασικό τους περίγραμμα το πρωτοάκουσα από τον Γ. Λόγγο (Φυσιογνώστη και Χημικό), άνθρωπο με κοφτερό μυαλό, διακεκριμένο πρώην  δάσκαλο- καθηγητή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
• Τα παρακάτω, εννοείται, δεν διεκδικούν δάφνες επιστημοσύνης. Είναι, σαφώς, απλές (κατά μια άποψη ενδεχομένως και …απλοϊκές)  διαπιστώσεις, οι οποίες - ίσως- μπορούν να συνδράμουν στο να μπουν τα πράγματα, και κοινωνικά - προσωπικά, στη σωστή τους θέση.
• Ως Βιολόγος δε σταματώ να εντυπωσιάζομαι από  το γεγονός ότι η εξελικτική προσέγγιση αποτελεί ένα μοναδικό «φακό» διερεύνησης της πραγματικότητας.

Νομίζω  ότι ο οποιοσδήποτε ερευνητής - βιολόγος διαπιστώσει πως: 

• Κάποια όντα (Α) διαθέτουν αρκετές διαμορφώσεις εξειδικευμένες και ειδικότερα δομημένες για μια συγκεκριμένη λειτουργία, αντίθετα από κάποια άλλα όντα (Β) τα οποία διαθέτουν διαμορφώσεις όχι τόσο εξειδικευμένες που εξυπηρετούν ταυτόχρονα διαφορετικές λειτουργίες,
• Τα όντα Β διαθέτουν περισσότερες και πιο αναπτυγμένες διαμορφώσεις άχρηστες για την επιβίωση τους, αλλά και την επιβίωση του είδους τους, αντίθετα με τα όντα Α,
• Η κυρίαρχη «ψυχολογική συγκρότηση» (που, βέβαια δεν είναι άμοιρη του ειδικού γενετικού ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ) των όντων Α είναι πολύ περισσότερο λειτουργική στις υπάρχουσες σήμερα συνθήκες, σε σχέση με την αντίστοιχη των όντων Β, του ίδιου είδους οργανισμών, 

σχεδόν αυθόρμητα θα πει: Τα όντα Α είναι πιο λειτουργικά για τις υπάρχουσες συνθήκες σε σχέση με τα όντα Β, άρα έχουν και εξελικτική πρωτοκαθεδρία.

Ας αναλογιστούν οι αναγνώστες του παρόντος αν αυτό ισχύει και για τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ σε σχέση με τους ΑΝΔΡΕΣ.

1. Οι γυναίκες διαθέτουν ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ διαμορφώσεις για την ούρηση και για τη σεξουαλική πράξη. Οι άνδρες διαθέτουμε έναν και μόνο έναν τελικό αυλό, τον ίδιο και για την ούρηση και για την εκσπερμάτωση.
2. Οι άνδρες διαθέτουμε μαστούς, διαμορφώσεις παντελώς άχρηστες (εξαιρώντας, ίσως και δευτερευόντως, τον σεξουαλικό ερεθισμό, γεγονός που ισχύει για περισσότερο από το 75% των ανδρών, σύμφωνα με μελέτη ήδη από την δεκαετία του ’70). Ο γυναικείος μαστός εξακολουθεί (ευτυχώς…) να εξυπηρετεί τις πολύτιμες για το νεογνό ανάγκες θηλασμού.
3. Οι άνδρες διαθέτουν πολύ περισσότερες, μεγαλύτερες και σε πολύ μεγαλύτερη έκταση του δέρματος τους, τρίχες. Η ιδιαίτερα πλούσια τριχοφυΐα σε θηλαστικά συμβάλλει με συγκεκριμένους τρόπους στην προστασία από το ψύχος. Κάτι τέτοιο, φυσικά, προ πολλού δεν χρειάζονται οι ανθρώπινοι πληθυσμοί, αφού η προστασία από το ψύχος εξασφαλίζεται με άλλα μέσα, ενώ - εννοείται πως οι τρίχες στο δέρμα, ακόμα και των πλέον «τριχωτών» ανδρών ελαχιστότατα - πρακτικά μηδενικά- συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του έντονου ψύχους. Για τις κοινωνίες των εξελικτικών μας προγόνων βέβαια, ήταν σημαντικό να υπάρχουν όντα του πληθυσμού, τα οποία θα άντεχαν στο κρύο της νύχτας, όταν θα ήταν υποχρεωμένα να παραμένουν στο ύπαιθρο για τις ανάγκες του κυνηγίου ή της φύλαξης της ομάδας. Σήμερα;
4. Οι άνδρες έχουν  πιο αναπτυγμένο μυϊκό σύστημα. Μέχρι και πολύ πρόσφατα - για τα δεδομένα της εξελικτικής και όχι μόνο ιστορίας- οι ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζονταν όντα με «μούσκουλα». Όντα που θα μπορούσαν να κυνηγήσουν για την εξασφάλιση της τροφής της ομάδας, που θα μπορούσαν να πολεμήσουν για να την προστατεύσουν ή να εξασφαλίσουν ζωτικό χώρο και αγαθά χρησιμοποιώντας σε καθοριστικό βαθμό τη μυϊκή τους δύναμη. Όντα που θα έκαναν τις  τόσες εργασίες που γίνονταν χειρωνακτικά και απαιτούσαν μυϊκή ρώμη. Ραγδαία, όμως, και σχεδόν παγκοσμιοποιημένα όλα αυτά εξασφαλίζονται από μηχανικά συστήματα. Οι σύγχρονες ανθρώπινες κοινωνίες δε στηρίζουν την επιβίωση τους στο κυνήγι - και βεβαίως σε αυτό που προϋποθέτει σωματική ρώμη-, οι πόλεμοι δε γίνονται με μάχη που κρίνεται από τον αγώνα «σώμα με σώμα», το συντριπτικό ποσοστό (αν όχι αποκλειστικά) των εργασιών δεν απαιτούν ιδιαίτερη σωματική δύναμη, αλλά σωστό και περίτεχνο χειρισμό μηχανικών συστημάτων.
5. Μέχρι όχι και τόσο παλιά, οι ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζονταν όντα με τέτοια ψυχολογική συγκρότηση (επαναλαμβάνω, γεγονός που δε μπορεί σε ένα τόσο ευρύ και ετερόκλητο δείγμα να είναι  άμοιρο κάποιου γενετικού υπόβαθρου) ώστε να μπορούν υπό όρους να έχουν «άγρια» και «κτηνώδη» συμπεριφορά. Όντα που να μην έχουν ενδοιασμούς να  αποτελειώσουν  το πληγωμένο  θήραμα (συχνά «ακίνδυνο» φυτοφάγο) για να τραφεί η ομάδα ή η οικογένεια, όντα που θα έμπηγαν το σπαθί και θα ξεκοίλιαζαν ανθρώπους - εχθρούς. Αυτά τα όντα (κυρίαρχα άνδρες, εννοείται) ήταν απαραίτητα για την επιβίωση της ομάδας. Ποιος είναι σήμερα ο κοινωνικός ρόλος μιας τέτοιας ψυχολογικής συγκρότησης;  Η εξασφάλιση της τροφής γίνεται - κυρίαρχα- με μεθόδους που δεν απαιτούν τέτοια αίσθηση των πραγμάτων και οι πόλεμοι κερδίζονται με το πάτημα πλήκτρων, …άντε της σκανδάλης ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ. (Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα!)

Αυτό το θέμα έχει, βέβαια, και πολλές πτυχές που σχετίζονται με πολλούς τομείς της κοινωνικής ζωής. Δες,  για παράδειγμα τους «…φιλάθλους» (;) και την κυρίαρχη  φυλετική τους συγκρότηση. (Αλήθεια πόσο απαραίτητη στην κοινωνία είναι η διοχέτευση μίσους και η κυριολεκτικά πολεμική στάση των οπαδών απέναντι στην αντίπαλη ομάδα; Τι χρηστικό προάγει; Είναι αλήθεια ότι εκτονώνεται έστω η επιθετικότητα των νέων ανδρών; Υπάρχουν ψυχομετρικά δεδομένα γι’ αυτό ή είναι η επιβεβλημένη άποψη για να δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα… Μήπως, αντίθετα σε τέτοιες συναθροίσεις και με τις ανάλογες στάσεις εμποτίζονται νέα παιδιά με «αρχές» και εμπεδώνουν στάσεις, οι οποίες λίγο ή περισσότερο καθορίζουν αντιδράσεις τους σε άλλους τομείς της ζωής τους, επιζήμιες για τον κοινωνικό ιστό; Η «διοχέτευση της περίσσιας ενέργειας» στον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ως πειθαρχημένη – αυτοπειθαρχημένη χρήση του μυαλού και του σώματος είναι ΕΝΤΕΛΩΣ άλλο πράγμα!). «Μα οι άνδρες είναι φύσει κυνηγοί»: Πόσες σύγχρονες γυναίκες έχουν ανατρέψει αυτό τον κανόνα, κάνοντας εκείνες το πρώτο βήμα στο ερωτικό παιγνίδι; Για τις σημερινές εικοσιπεντάχρονες  των αναπτυγμένων χωρών έχει πάψει να αποτελεί σπάνια εξαίρεση.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, πόσες σημερινές νέες γυναίκες έλκονται ερωτικά από μια αίσθηση δυνατότητας «κτηνώδους επιβολής» του άνδρα; Ούτε σε αυτό το επίπεδο αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν κάποια κοινωνική χρηστικότητα. Δεν εξασφαλίζουν ούτε την προστασία της γυναίκας και της οικογένειας, ούτε την ευτυχία τους. Συνηθέστατα το αντίθετο.

Συμπερασματικά, λοιπόν, καταλήγουμε ότι οι άνδρες, ως συγκρότηση και λειτουργικότητα, έχουν πάψει να χρειάζονται ουσιαστικά στις ανθρώπινες κοινωνίες; Είναι, δηλαδή, σωστή  η ρήση των σεξιστριών της δεκαετίας του ’60 και ‘70 ότι οι άνδρες χρειάζονται μόνο για την αναπαραγωγική διαδικασία (η δημιουργία ανθρώπινου σπέρματος από βλαστοκύτταρα…δεν έχει ακόμα επιτευχθεί!) και την - σε πολλές περιπτώσεις- σεξουαλική ικανοποίηση των γυναικών;
Πρεσβεύω ότι αυτή η στάση είναι τυφλή και κοινωνικά επιζήμια. Τα ανδρικά στοιχεία δεν είναι κυρίαρχα ούτε τα μούσκουλα, ούτε οι τρίχες και η «βαρβατίλα» και βέβαια δεν είναι η ενστικτωδώς κτηνώδης συμπεριφορά. Ανδρικά  χαρακτηριστικά - σε αξιοσημείωτα μεγαλύτερο ποσοστό από τις γυναίκες (φαίνεται) να- είναι η προστατευτικότητα,  η πιο απλή και απτή προσέγγιση των προβλημάτων, η εμβάθυνση  με ζέση και προσήλωση σε πρακτικές διαδικασίες όπως η λειτουργία μηχανών, με τη φανερή τους κοινωνική χρησιμότητα. Εξάλλου σε κανένα παγκοσμιοποιημένο φιλοσοφικό σύστημα, σε κανένα παγκοσμιοποιημένο θρησκευτικό δόγμα, ως ανδρικά χαρακτηριστικά δεν αναδεικνύονται τα εξελικτικά «παρωχημένα» που προαναφέρθηκαν, ενώ αντίθετα η επιμονή ΟΛΩΝ στη συμπληρωματικότητα των ανδρικών με τα γυναικεία χαρακτηριστικά ως παράγοντα αρμονίας – ευτυχίας (προσωπικής και κοινωνικής) αφορά τα ΧΡΗΣΤΙΚΑ ανδρικά γνωρίσματα που αναφέρθηκαν ευθύς προηγουμένως.

Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης του παρόντος: Μα καλά οι γυναίκες δεν έχουν - για τα σημερινά δεδομένα- κάποια ειδικά «εξελικτικά απομεινάρια» και μη χρηστικά για το σήμερα;
Η προσωπική μου αναζήτηση δεν έχει βρει κάποια δομικά τέτοια χαρακτηριστικά - οι βιολόγοι ενστερνιζόμαστε ότι ΟΛΕΣ  οι λειτουργίες αποτελούν απόρροια αντίστοιχων δομών.  Μακάρι να είχαν τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να το κατανοήσουν και οι μαθητές των ελληνικών σχολείων!!! - (πέραν των ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΝ προβλημάτων κατά τις ημέρες που ακολουθούν την ωορρηξία και την αυξημένη καρκινογένεση στις ειδικές δομές τους).
Υπάρχουν, βέβαια, συμπεριφορές κυρίαρχα ισχυρότερες στις γυναίκες που θεωρώ …άνευ ειδικής κοινωνικής χρηστικότητας, όπως η επιμονή στα …διαφοροποιούμενα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ δεδομένα ομορφιάς! Και είναι  αυτά προσωπικά ή φυλετικά, αφού για μας, την πλειονότητα των ανδρών, ελάχιστη ή καθόλου σημασία έχει αν τα νύχια της κυρίας είναι κόκκινα ή ροζ. Άλλα στοιχεία μας προσελκύουν ή μας απομακρύνουν! Αυτό δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό, συνήθως, από τις γυναίκες ή τους ομοφυλόφιλους άνδρες. Οι γυναίκες αναλώνουν πάρα πολύ χρόνο (…και χρήμα) για να νοιώθουν οι ίδιες «ωραία» με, σαφώς, μειωμένη κοινωνική λειτουργικότητα και σήμερα- αλλά και χθες- όπως τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν. Το «ωραίο» για τις γυναίκες (και, συχνά, τους ομοφυλόφιλους άνδρες), ΔΕΝ είναι με τον οποιοδήποτε τρόπο αναγκαστικά λειτουργικό για τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακράδαντα πρεσβεύω ότι πολύ περισσότερα γυναικεία γνωρίσματα (δομικά και λειτουργικά) είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ πιο «επιτυχή» και χρηστικά για τα σημερινά δεδομένα των ανθρώπινων κοινωνιών, αντίθετα με πολλά – ανάλογα- ανδρικά, τα οποία ΣΦΡΑΓΙΖΟΝΤΑΙ από τη μη χρηστικότητα και την εξελικτική «κατωτερότητα». Θεωρώ ότι είναι καίριας σημασίας να συνειδητοποιήσουμε, εμείς οι άνδρες, το ΓΕΓΟΝΟΣ, ώστε να αλλάξουμε την προσέγγιση μας προς επωφελέστερες και πρακτικά πολύ πιο «ευτυχισιογόνες» στάσεις (να τονίσω: Διαπιστωμένα, φαλλοκράτες δεν είναι μόνο - το σύνολο των ανδρών, και ο υπογράφων ατυχώς-, αλλά και η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ των γυναικών των σημερινών κοινωνιών).

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ