Είναι πολύ όμορφο για μια ονειροπόλο (όπως εγώ…) να βλέπει γύρω της ανθρώπους γεμάτους δημιουργικά ενδιαφέροντα, να νοιάζονται για τα δρώμενα, να αναζητούν την πνευματικότητα, να στρέφονται στην εσωτερική αναζήτηση, αλλά πάνω από όλα να συμμετέχουν συνειδητά και ενεργά στις ενέργειες εκείνες που στοχεύουν στην προσωπική εξέλιξη, αλλά και ανύψωση σε ένα πιο υψηλό πνευματικό επίπεδο.
Τώρα βέβαια θα σκέφτεστε ότι η «εποχή που διανύουμε είναι από εκείνες που δεν επιτρέπουν εύκολα τον παραμερισμό των αναγκών και την ανάδειξη του εσωτερικού παιδιού , που κρύβεται μέσα μας….».
Θα τολμούσα να απαντήσω ότι αυτή ακριβώς η εποχή είναι μια πρόκληση αλλά και πρόσκληση για νέες δυναμικές πορείες, γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, εάν δεν υπήρχε η πρόκληση, δεν θα υπήρχε και ένα θριαμβευτικό αποτέλεσμα.
Μέχρι σήμερα ένιωθα βαρύ το φορτίο της προσπάθειας ανόδου και καλλιέργειας ενδιαφέροντος στους ανθρώπους που συναντούσα, και ομολογώ ότι είναι μια πολύ αποθαρρυντική εμπειρία για όσους την βιώνουν.
Σίγουρα στις ημέρες μας όποιος δημιουργεί είναι ένας επικίνδυνος αντίπαλος ή ακόμη περισσότερο, ένας ενοχλητικός παρείσακτος που ετοιμάζεται να ταράξει την στερεοποιημένη και διαμορφωμένη ζωή μας !
Πολλοί βλέπουν έναν ονειροπόλο σαν «έναν ταραξία που έρχεται να μας αποπλανήσει με την δημιουργική του ακτινοβολία ή να μας βγάλει από την νωχελική μας αδιαφορία με ένα ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο…».
Ένας άνθρωπος που νιώθει την ανάγκη να μοιραστεί μπορεί αναμφίβολα να μετατραπεί σε έναν υποκινητή του κοιμώμενου πλήθους και να μετατρέψει τους αραχνιασμένους εγκέφαλους σε ζωηρά, γεμάτα υγιείς ιδέες μυαλά.
Προσέξτε τον, λοιπόν!
Η φωνή της εσωτερικής αλλαγής είναι μια μαγική φωνή, αλλά, φευ, επικίνδυνη φωνή (!), γι’ αυτό πολλοί την αποσιωπούν ή κλείνουν τα αυτιά τους.
Όπως και να είναι τα γεγονότα, θα ήθελα να δω, εκείνη την ομάδα ανθρώπων που ακόμη κρατάνε την πίστη μέσα τους, να ξυπνούν και να συσπειρώνονται.
Νομίζω ότι κάποια στιγμή οι λέξεις γίνονται έργα και ζω με την ελπίδα κάποια ημέρα αυτή η φωνή, η δική μου να γίνει με την δική σας για μια ζωή πιο πνευματική, πιο ανθρώπινη και πιο αληθινή .
Ίδωμεν!
Αναγνώριση του « άλλου » μας εαυτού.
Με αφορμή όλα τα παραπάνω αδράζω την ευκαιρία να αναφερθώ στην αναγνώριση του «άλλου» μας εαυτού, που δεν είναι παρά ο δημιουργικός μας εαυτός .
Πόσο ελεύθερος είναι όμως ο δημιουργικός μας εαυτός, πόσο απαλλαγμένος από περιορισμούς και ψευδαισθήσεις?
Έχουμε αξιοποιήσει όλο το απόθεμα της δημιουργικής μας ορμής και ακόμη περισσότερο έχουμε επιτρέψει στην δημιουργική ροή να εκφρασθεί μέσα από το έργο μας?
Οι πρώτοι περιορισμοί ξεκινάνε από τον τρόπο ζωής μας, το περιβάλλον μας, τους ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν και συνεχίζονται με τον συνεχιζόμενο προγραμματισμό μας από την παιδική μας ηλικία μέσα από μια σειρά φανερών ή μη μηνυμάτων, που αποθηκεύονται και αντιπροσωπεύονται από το Εγώ.
Όσες φορές πλησιάζουμε ένα βήμα μπροστά, το Εγώ βρίσκεται πάντα εκεί να παίξει το δικό του παιχνίδι, γιατί το Εγώ σαν οντότητα προσπαθεί να επιβληθεί και να επιβιώσει.
Ο άλλος μας εαυτός είναι ένας εαυτός πλασμένος από ένα μείγμα ανώτερο, είναι δημιούργημα της Θεϊκής σκέψης, όπως δημιούργημα της είναι και ολόκληρο το Σύμπαν.
Σε ποια κατεύθυνση πρέπει να ψάξουμε για να βρούμε αυτόν τον υπέροχο εαυτό?
Ο Θεϊκός μας Εαυτός είναι κρυμμένος μέσα μας αλυσοδεμένος από χιλιάδες σκέψεις –ιστούς.
Τον σκέπασε η σκόνη της αιώνιας σιωπής, τον κάλυψαν οι στάχτες της πραγματικότητας .
Είναι εγκλωβισμένος σε συμπαγείς τοίχους (αρνητικές σκέψεις ή μη δημιουργικές σκέψεις).
Με λίγα λόγια ο μπλοκαρισμένος δημιουργικός εαυτός μας περιμένει υπομονετικά να έρθει η στιγμή που το πέπλο της απομόνωσης θα σκιστεί και τότε θα αναδυθεί ο γνήσιος, αληθινός εαυτός μέσα από την προσπάθεια μας να ευθυγραμμιστούμε με την δημιουργική ενέργεια του Σύμπαντος.
Να δημιουργήσουμε μια ιερή συμμαχία με τον Δημιουργό. Να συν-δημιουργήσουμε.
Αναζητώντας την δημιουργικότητα μας, ξεκινάμε μια πορεία προς τον Δημιουργό , πορεία η οποία επιφέρει πάντα πανίσχυρες αλλαγές.
Οι αλλαγές έρχονται όταν πιστεύουμε ότι με την δύναμη που αντλούμε από τον Δημιουργό μπορούμε να πετύχουμε ότι επιθυμούμε, δηλαδή να πιστέψουμε στα όνειρα μας.
Ουσιαστικά τρέφουμε και προστατεύομε τον εσωτερικό μας καλλιτέχνη, αγνοώντας τα τραύματα και τις επικρίσεις όλων όσων δεν κατανοούν την διάθεση μας να δημιουργήσουμε πέρα από συναισθηματικά τραύματα, πρέπει και πιέσεις.
Νομίζω ότι η παρακάτω φράση της Shakti Gawain δίνει την καλύτερη ερμηνεία στην αναγνώριση του « άλλου » μας εαυτού :
« Θα αποκαλύψουμε την πραγματική φύση της δικής μας ιδιαίτερης ευφυΐας, αν πάψουμε να προσπαθούμε να συμμορφωνόμαστε με τα πρότυπα, τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων, αν μάθουμε να είμαστε ο εαυτός μας, κι αν αφήσουμε να ανοίξει το φυσικό μας κανάλι ».
Κατερίνα Κωστάκη
Σεπτέμβριος 2008
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.