Η εποχή των τεράτων

Γεια σου, φίλε μου Πιτσιρίκο! Μπαίνω κατευθείαν στο κυρίως θέμα λέγοντας ότι συμφωνώ με τα όσα συμπέρανε στο τελευταίο του κείμενο ο Άρης. Έχω κι εγώ την αίσθηση ότι η αμφισβήτηση του συστήματος έχει ήδη ξεκινήσει.

Στην πραγματικότητα, έχουμε ήδη μπει στην φάση της νομοτελειακής -ωραία “ξύλινη” λέξη από την δεκαετία του ….δεν θυμάμαι καν πότε- κατάρρευσής του, το μοναδικό όμως που ακόμα δεν γνωρίζουμε είναι το πόσο χρονικό διάστημα αυτή η φάση θα διαρκέσει.

Ούτε φυσικά γνωρίζουμε το τι θα ξημερώσει μετά, όμως το τελευταίο νομίζω ότι μπορούμε να το ψυχανεμιστούμε από τώρα.

Όσα λοιπόν συνέβησαν μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, δεν έμαθαν σε κανέναν τίποτα, ούτε οδήγησαν το σύστημα σε διορθωτικές κινήσεις, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι τα αντανακλαστικά του έχουν για τα καλά σκουριάσει.

Μια μεγαλύτερη τρόμπα και φούσκωμα του παγκόσμιου χρέους σε επίπεδα δυσθεώρητα, που κάνουν την πρόβλεψη μιας ακόμα μεγαλύτερης κρίσης από το 2008 αναπόφευκτη.

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος κραχ ήταν απολύτως σαφές για όποιον είχε μάτια και διατηρούσε ένα στοιχειώδες επίπεδο κριτικής σκέψης.

Η πανδημία του κορονοϊού ήταν απλά ένα τυχαίο γεγονός που έστειλε την καπιταλιστική ανθρωπότητα στην ΜΕΘ λίγους μήνες πριν να υποτροπιάσει ο καρκίνος των αδιανόητων -και παρανοϊκών- κοινωνικών ανισοτήτων που την κατατρώει.

Οι χειρισμοί των διαχειριστών της εξουσίας από τις ΗΠΑ και την Βραζιλία μέχρι την δύστυχη Ευρώπη -που μέχρι να σηκώσει το ένα της πόδι βρωμάει το άλλο- επιβεβαίωσαν απλά την πλήρη αδυναμία στην οποία έχει περιέλθει το σύστημα.

Ουσιαστικά, το χρονόμετρο έχει ξεκινήσει να μετράει ανάποδα από καιρό, όμως η κοινωνία παραμένει παγωμένη από τον φόβο της, καθώς δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα η επόμενη εναλλακτική.

Είναι αστείο αλλά παίζει να έχουν για πρώτη φορά δίκιο από τότε που εφευρέθηκε ο όρος ΤΙΝΑ, οι θιασώτες του.

Μόνο που αυτή την φορά ο όρος αυτός στερείται περιεχομένου και πιθανότατα -όπως θα εξηγήσω παρακάτω- το There Is No Alternative σήμερα αντικατοπτρίζει άριστα τόσο το “δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για το μετά” που θα έλεγε ο τεχνοκράτης όσο και το “θα γίνει της πουτάvας το κάγκελο” που θα έλεγε κι εκείνος που στερείται την μόρφωση και τις γνώσεις του πρώτου.

Το καπιταλιστικό σύστημα ίσως να καταρρεύσει από τα μέσα με τον ίδιο τρόπο που εγκατέλειψε τα εγκόσμια το πάλαι ποτέ κραταιό Σοβιετικό σύστημα.

Παρά την τρομακτική δύναμη των κατασταλτικών μηχανισμών που έχει στην διάθεσή της η κάθε εξουσία, η αχίλλειος πτέρνα της, που δεν είναι άλλη από την ετοιμότητα και το φρόνημα των πραιτωριανών της, είναι πάντα εκεί.

Η διαφορά ανάμεσα στην αποτυχία του πραξικοπήματος στην Μόσχα το 1991 και της Τιενανμέν λίγους μήνες νωρίτερα βρίισκόταν στην ετοιμότητα των δυνάμεων καταστολής που διατάχθηκαν να υπερασπιστούν το σύστημα εξουσίας.

Στην πρώτη περίπτωση οι Πραιτωριανοί έβαλαν γαρύφαλλα στις κάννες των όπλων τους και ψιθύρισαν χαμηλόφωνα στα αφεντικά τους, “βρε δεν μου γ@μιέστε τώρα”, στην δεύτερη περίπτωση άνοιξαν αδιακρίτως πυρ.

Έχω την εντύπωση, κι ας με διαψεύσει ο Άρης αν έχω άδικο, πως και στις συγκρούσεις των δύο τελευταίων μηνών στις ΗΠΑ, η αποφυγή χρησιμοποίησης της Εθνοφρουράς ενάντια στους διαδηλωτές στον βαθμό που γίνονταν αυτό παλαιότερα -π.χ την δεκαετία του ’60- δεν προήλθε από τις “δημοκρατικές ευαισθησίες” των υπευθύνων αλλά από μια βαθιά ανησυχία ότι οι δυνάμεις αυτές δεν θα τους έμεναν μέχρι το τέλος πιστές.

Η επόμενη μέρα της κατάρρευσης του δυτικού καπιταλιστικού συστήματος πιθανότατα θα μοιάζει με την μονίμως ρευστή κατάσταση -για να είμαι ακριβής με τις πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους ρευστές καταστάσεις- που ακολούθησε την λεγόμενη “Αραβική άνοιξη” στην Μέση Ανατολή και στην Βόρεια Αφρική.

Δεδομένης της έλλειψης εναλλακτικών και ταυτόχρονα ελκυστικών πολιτικών οραμάτων -σε συνδυασμό με την πέρα από κάθε φαντασία ανικανότητα των ελίτ να αξιολογήσουν τις προκλήσεις και τους κινδύνους που απειλούν το σημερινό status quo- η κατάρρευση του σημερινού συστήματος θα μοιάζει πιθανότατα περισσότερο με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 5ο μ.Χ. αιώνα παρά με οτιδήποτε άλλο.

Οι πόλεις θα πέσουν είτε γιατί θα έχουν εγκαταλειφθεί, είτε γιατί δεν υπάρχουν άνθρωποι πάνω στα τείχη για να τις υπερασπιστούν.

Νομίζω ότι ακόμα και τώρα προκαλεί έκπληξη ο μυωπισμός και φανατισμός των κυρίαρχων ελίτ, που αρνούνται να αποδεχτούν προτάσεις σχετικά καινοτόμες (όπως το βασικό εισόδημα για όλους) ή δοκιμασμένες στο παρελθόν (για παράδειγμα, κεϋνσιανές οικονομικές προσεγγίσεις και ξαναχτίσιμο – στον έναν ή στον άλλο βαθμό – του κοινωνικού κράτους της δεκαετίας του ’70] που τίθενται στο τραπέζι από ανθρώπους όπως ο Βαρουφάκης, ο Σάντερς ή ο Κόρμπιν, και που στοχεύουν στο πάγωμα της αντίστροφης μέτρησης έστω για κάποιο χρονικό διάστημα.

‘Όλοι αυτοί δεν είναι αρνητές του συστήματος -ούτε θα έβγαζαν κάθε τι νεοφιλελεύθερο από το θεραπευτικό μίγμα το οποίο προτείνουν- κι όμως αντιμετωπιζονται παραδόξως με περιφρόνηση και μίσος από τις κυρίαρχες ελίτ.

Είναι, επίσης, εξαιρετικά περίεργο το γεγονός πως φαίνεται να μην συνειδητοποιούν το τσουνάμι που θα σκάσει σε μερικούς μήνες· ένα τσουνάμι που θα ισοπεδώσει πολλές ακόμα βεβαιότητες της κοινωνίας μας.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, μοιάζει να μην έχει και πολύ μεγάλη σημασία.

Αδιαφορούν όλοι καθώς όλοι έχουν πια συνηθίσει τα πάντα.

Η συνήθεια, η απάθεια, η παραδοχή και αποδοχή των πάντων μοιάζουν να είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη της επιβίωσης με κάθε τρόπο.

Δεν είναι δύσκολο να συνηθίσεις τον πιο μεγάλο πόνο. Ούτε χρειάζεται καν να βρεθείς σε εξαιρετικά δύσκολες ή περίεργες συνθήκες.

Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται μέσα από τα επαγγέλματά τους να συνηθίζουν τα πάντα, ακόμα και τον θάνατο.

Και δεν αναφέρομαι μονάχα στους στρατιώτες, τους παπάδες και τους νεκροθάφτες.

Συμβαίνει το ίδιο και με τους γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων.

Ακόμα κι αν βρίσκονται αντιμέτωποι σχεδόν σε καθημερινή βάση με θανάτους μικρών παιδιών, αποστασιοποιούνται αρκετά γρήγορα από την θλιβερή πραγματικότητα της καθημερινότητας και απλά αντιμετωπίζουν περιστατικά που έχουν καλή και κακή πρόγνωση.

Στην πραγματικότητα, δεν γίνεται αλλιώς, αφού διαφορετικά η πιθανότητα να οδηγηθεί κανείς στην τρέλα αυξάνονται γεωμετρικά.

Αυτός, όμως, ήταν και είναι ο τρόπος ζωής του δυτικού ανθρώπου.

Παλαιότερα ήταν φυσιολογικό πράγμα το δουλεμπόριο, μια δουλειά όπως οι άλλες, και οι κυριούλες στις Βρυξέλλες πήγαιναν τα βλαστάρια τους στον ζωολογικό κήπο για να τους δείξουν τους Πυγμαίους που έφερνε ο καλός βασιλιάς Λεοπόλδος από το μακρινό Κονγκό, για να ικανοποιήσει τους υπηκόους του.

Κανείς δεν νοιαζόταν τότε, κανείς δεν νοιάζεται σήμερα.

Αρκεί να δεις το δράμα των προσφύγων, το έγκλημα διαρκείας που συντελείται για χρόνια στην Γαζα.

Ακόμα και η συμπεριφορά των ανθρώπων κατά την διάρκεια της πανδημίας με τον κορονοϊό επιβεβαιώνει την γενική αδιαφορία και την φιλοσοφία ζωής των πολιτισμένων δυτικών ανθρώπων.

Εν αρχή ο θεός που την πρώτη ημέρα της δημιουργίας έπλασε την αγία κωλάρα μας!

Οπότε, να μην το ζαλίζω άλλο.

Θα γίνει της πουτάvας και θα γυρίσουν όλα ανάποδα αλλά δεν πρόκειται να καλυτερέψουν τα πράγματα.

Αυτό μοιάζει να είναι το πιο πιθανό σενάριο.

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ.1 Γελάω πολύ με την Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες. Οι καλύτεροι από “εμάς” ασχολούνται με ένα τιποτένιο και ψυχικά άρρωστο ψευτο-φασιστάκι που έγλειφε τον Λάλα στα πρώτα βήματα της …καριέρας του και μετά έκλαιγε σαν τον χειρότερο παπάρα στα μπιμπισίδια και στα σινενέδια, όταν τάχα μου φοβόταν πως θα εγκαταλείψει η χώρα το ευρώ. Με αυτόν τον τύπο προσπαθούν να ξεπλύνουν όλοι οι προοδευτικοί τις αμαρτίες τους, αφού δεν τολμούν να επικρίνουν το χοντρό αφεντικό τους ούτε γισ το ναρκεμπόριο ούτε για τους πανηγυρισμούς των οπαδών της ομάδας του που παραβιάζουν κάθε λογική για τήρηση του social distancing και των μέτρων προστασίας που έχουν αναγγελθεί για τους πληβείους. Βολικό το θεατράκι με το ψυχικά άρρωστο και κομπλεξικό φασιστάκι.

Υ.Γ.2 Στον αντίποδα -λέμε τώρα!- της ΝΔούλας, η Γεροβασίλη του ΣΥΡΙΖΑ μηνύει την Καθημερινή που έβγαλε στην φόρα την συνομιλία της με τον πρώην διοικητή της Πυροσβεστικής ο οποίος καταγγέλλει παρέμβασή της για το κουκούλωμα των ευθυνών της τότε κυβέρνησης στην τραγωδία στο Ματι. Η πασιονάρια (ή μήπως σαγιονάρα; Τα μπερδεύω αυτά τα πράγματα)του Τσίπρα δεν μήνυσε τον πρώην αρχηγό της Πυροσβεστικής για όσα δήλωσε αλλα την εφημερίδα. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό!

(Φίλε Ηλία, είναι πάντα μακρόχρονη η μετάβαση από ένα σύστημα σε ένα άλλο. Βέβαια, τώρα έρχεται κατάρρευση. Μπορεί αυτό να είναι το νέο σύστημα: η κατάρρευση. Πάντως, η ταπεινή μου γνώμη είναι πως το Βασικό Εισόδημα θα το δώσουν. Επειδή θα αναγκαστούν, όχι επειδή το επιθυμούν. Δεν βλέπω πώς μπορούν να το αποφύγουν. Όσο για τα ελληνικά πράγματα, αυτό που είναι πολύ κουραστικό πια είναι να βλέπεις όλους τους ξεπουλημένους να παίζουν ακόμα τους επαναστάτες. Στο Facebook και στο Twitter. Παίζει να το πιστεύουν κιόλας. Να είσαι υπάλληλος του Μαρινάκη και να νομίζεις πως είσαι ο Τσε Γκεβάρα. Κάποιο ψυχικό νόσημα πρέπει να είναι αυτό. Ο Βασίλης θα μας το εξηγήσει. Να είσαι καλά, Ηλία. Την αγάπη μου.)

pitsirikos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

pitsirikos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ