όταν πάψει να θεωρεί κανείς τα όντα, άρα και τον εαυτό του, ως έχοντα ρόλο σε μια ευρύτερη κοσμική τάξη ή θεία οικονομία, τι απομένει;
απομένει άραγε ο ‘αποδεσμευμένος’ άνθρωπος;
ο ‘απελεύθερος’ άνθρωπος;
ο ‘αυτονομημένος’ άνθρωπος;
ή μήπως ο απόλυτα ενδεής και προσδεής άνθρωπος;
τα ερωτήματα δεν έχουν τόπο άλλο από αυτόν που τα πετάει κάθε φορά η ανάδυση του πυρωμένου καρφιού… θα μείνουν εκεί ώσπου να βυθιστούν και πάλι στο γνόφο του ασυνειδήτου για να αναδυθούν σε ένα ‘κάποτε’ μαζί με το άλγος της απορίας…
η ατοπία του στοχασμού δεν οφείλεται στο ασύνορο άγνωστο και άγνωρο που τα σκεπάζει όλα σαν πρωινή καταχνιά… ο στοχασμός έχει την ευγένεια του καλόκαρδου ανθρώπου που δεν θα εισέλθει ποτέ απρόσκλητος ακόμη και στο άδειο σπίτι…
πετώντας τον εαυτό μας από το στερέωμα του κοσμικού είναι, τι επιτύχαμε τελικά;
να μείνουμε α-όριστοι…
να γίνουμε απροσάρμοστοι…
να γίνουμε αν-εξέταστοι…
να είχε δίκιο άραγε εκείνος ο παράξενος άνθρωπος με το δυσαρμονικό σουλούπι και τη θεία ψυχή που είπε κάποτε πως ο ανεξέταστος βίος είναι αβίωτος για τον άνθρωπο;
ή μήπως τον χλευάζουν μέσα στους αιώνες οι επίγονοι όσων ψήφισαν τη θανατική του καταδίκη;
όταν λοιπόν πάψει κανείς να αναφέρεται κάπου, σε μια Αρχή, σε ένα Όλον, σε μια Τάξη τι απογίνεται;
άναρχος… ανολοκλήρωτος… άτακτος…
και πιάνουν έπειτα δουλειά οι περίσκεπτοι ‘μάγοι’ του feel well, live better… και των ‘υπναγωγών’ που σε ναρκώνουν γρήγορα σε μια μακαριότητα αναισθησίας, αναλγησίας και ακηδίας…
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.