Ταξιδευτές της ζωής

της Μαρίας Βασιλάκη

Και ξέρεις ποιους ανθρώπους αγαπάω; 
Αυτούς που παρά τις δυσκολίες επιμένουν και μένουν.
Επιμένουν σε έναν καλύτερο κόσμο, ελπίζουν, ονειρεύονται
Επιθυμούν την εξέλιξη
Δεν τα παρατάνε ποτέ 
Μένουν στο πλάι σου, πιστοί να σου κρατούν το χέρι στις συννεφιές
Και να σου σκουπίζουν τα δάκρυα 
Ένα μεγάλο συγγνώμη και ένα ευχαριστώ
Σ ’αυτούς λοιπόν,
Τους τρελούς, τους ταξιδευτές, τους ποιητές και ονειροπόλους
Τους επίμονους και υπομονετικούς
Αυτούς που στο πέρασμά τους σκορπίζουν φως
Χωρίς εσάς τίποτα δεν θα ‘χε νόημα
Μαζί πορευόμαστε πιο σωστά
Μόνοι είμαστε αδύναμοι και χαμένοι.
Μαζί
Με ενωμένη την καρδιά
Σαν μια γροθιά
Μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα

Θα σας προσέχω 
θα σας φυλάω 
θα σας κρατώ σαν θησαυρούς
οι άνθρωποί σου είναι αυτούς για τους οποίους αξίζει να ζεις, να παλεύεις, να ονειρεύεσαι.
Με τους υπόλοιπους αναλώνεσαι
Αυτοί είναι το στήριγμά σου.
Η αγκαλιά που κάνει όλα τ’ άλλα να μοιάζουν μάταια, κενά, ξοδεμένα
Σταμάτησα να ξοδεύομαι κι εγώ δεξιά κι αριστερά
Κι έγινα εγώ
Γιατί η ζωή είναι ένα ταξίδι
Μια αναζήτηση
Και με τους λάθος συνταξιδιώτες το μόνο που καταφέρνεις είναι να αποπροσανατολίζεσαι
Πλεύσε στα δικά σου νερά, τα σωστά τα αληθινά
Κι αν βουλιάξεις δεν πειράζει
Θα είναι και πάλι δική σου η ευθύνη
Να έχεις ιστορίες να πεις
Λάθη, πάθη και λυγμούς
Απογοητεύσεις και θυμούς 
Μα και συγκινήσεις και επιτυχίες
Να τη ζήσεις τώρα που μπορείς
Γιατί δεύτερη δεν έχει.

fwords

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ