Omnia causa fiunt (Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο)

Γράφει ο Παύλος Κετσιτζόγλου – Παπαδημητρόπουλος

Θα ήθελα να σας διηγηθώ μια αληθινή ιστορία, θα προσπαθήσω να μη μακρηγορήσω.

Η ιστορία αυτή μιλάει για ένα παιδί, ένα παιδί που πέρασε πολλά για να καταφέρει να βρει τον εαυτό του και την ηρεμία του, δύο αλληλένδετα πράγματα.

«Μέχρι τα 15 του το παιδι έζησε μια ήρεμη αλλά θα έλεγα περίεργη ζωή. Στα 15 του άρχισε να νιώθει πολύ άσχημα, ένα συναίσθημα τόσο κακό που ένιωθε ότι ολόκληρος ο κόσμος δεν τον χωράει, ίσως το χεις νιώσει κι εσύ.

Τα πράγματα στη ζωή του άρχισαν να περνούν την κάτω βόλτα. Γνώρισε μια κοπέλα, ξέρετε ήταν το πιο όμορφο πλάσμα που είχε δει ποτέ του χωρίς να τα πολυλογώ το παιδι κατέληξε να δημιουργήσει μια σχέση με αυτη τη κοπέλα. Όλα πήγαιναν καλά ήταν χαρούμενος μέχρι που κάποια στιγμή άρχιζε να νιώθει ότι αγαπάει με όλη του την ψυχή και αυτή η αγάπη δεν είχε ανταπόκριση. 

Το παιδι ήθελε μόνο να νιώσει το συναίσθημα της αγάπης τίποτα άλλο, να νιώσει την αγάπη στο πετσί του κυριολεκτικά να τον κατακλύζει, όμως η σχέση συνέχιζε χωρίς ανταπόκριση. Ένιωθε ότι το μόνο πράγμα που χρειαζόταν για να είναι ευτυχισμένος είναι αγάπη αυτό το όμορφο και αγνο συναίσθημα. Προσπάθησε να αναπληρώσει την αγάπη που δεν λάμβανε από την κοπέλα, στους γονείς του, στους φίλους του αλλά τίποτα πίστευε πως είναι ανάξιος να αγαπηθεί. Εν τελει η κοπελα τον αφησε, ποιος την κατηγορει; ηταν με εναν ανθρωπο που της ζητούσε κατι το οποιο δεν ηταν ικανη να του δώσει.

Το παιδι αυτο προσπαθησε 3 φορες να βαλει τελος στη ζωη του, ωσπου με την τρίτη φορά βρεθηκε σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου στο τσακ για να τον σώσουν από τον θάνατο. Λίγες ημέρες μετά υποχρεώθηκε να μπει σε μια ψυχιατρική κλινική στην οποία του χορηγούσαν διαρκώς χάπια. Μόλις βγήκε από κει το παιδι ήταν ένα τίποτα, ένιωθε ένα μηδενικό μέσα στην κοινωνία.

Υπήρξε ένα «κλικ» μέσα του, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι, μια φωνή που του είπε προσπάθησε. Το παιδί άρχισε να κάνει ψυχανάλυση, να διαβάζει βιβλία να ασχολειται με δημιουργικά πράγματα. Προσπαθούσε συνεχώς να βελτιώσει το πνεύμα του και την προσωπικότητα του και να γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Η ζωή του σιγά σιγά άρχισε να παίρνει μια ανοδική πορεία. Αρχισε να αγαπάει τον εαυτό του να νιωθει μια γαλήνη. Κατάφερνε σιγά σιγά να βοηθάει τους ανθρώπους που ήταν κοντά του. Αυτό που δεν μπορούσε να κατανοήσει είναι το γιατί συνέβησαν τόσα άσχημα περιστατικά και ένιωθε τόσο μόνος τόσο καιρό για να καταφέρει να πατήσει στα πόδια του. 

Έμαθε όμως να αγαπάει τον εαυτό του και έμαθε ότι η αγάπη δεν χρειάζεται ανταπόκριση, έμαθε να βοηθά τους γύρω του και να προσπαθεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο να βελτιώσει την καθημερινότητα κάθε ανθρώπου που ήταν κοντά του.

Μια μέρα γνώρισε έναν άστεγο και κάνανε κουβέντα, φτάνοντας 2 ώρες συζήτησης το παιδι είχε πει όλη την ιστορία του και κυρίως το μεγάλο του ερώτημα «Γιατι» γιατί σε μένα, γιατί έτσι; γιατί τότε;

Ο γεράκος του απάντησε:  Λεβέντη μου δεν θα μάθεις να σηκώνεσαι αν δεν πέσεις και δεν θα μάθεις να εκτιμάς τον εαυτό σου και τα πράγματα γύρω σου αν δεν μάθεις πως είναι να μην έχεις τίποτα.

Το παιδι τον ευχαρίστησε και έφυγε. Και τότε ήξερε ότι η ζωή του έφερε όλα αυτά για να τον κάνει να κατανοήσει βαθύτερα συναισθήματα και καταστάσεις, να καταλάβει πως Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.»

Μη στεναχωριέστε όταν η ζωή σας φέρνει δυσκολίες, να χαίρεστε! Μετά από μια δοκιμασία βγαίνουμε πάντα πιο δυνατοί.

Η ζωή ξέρει, ξέρει πως θα φερθεί στις καλές ψυχές και στους καλούς ανθρώπους.

Αν εσύ νιώθεις άσχημα όπως ένιωθε το παιδί μην ανησυχείς θα περάσει… Και θα έρθουν καλύτερες ημέρες που θα κοιμάσαι χωρίς το συναίσθημα του ψυχικου πόνου.

Το πλήρωμα του χρόνου θα έρθει και θα τα καταφέρεις! Πίστεψε στη ζωή ξέρει τι κάνει, δεν θα σε απογοητεύσει!

awakengr

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ