Ένας Άνθρωπος πού βρήκε στο δρόμο του ένα Λιοντάρι προσπαθούσε να το δαμάσει με τη δύναμη τού ανθρώπινου βλέμματος.
Λίγο πιο κεί ήταν ένας κροταλίας πού επιδιδόταν στον υπνωτισμό ενός μικρού πουλιού. «Πώς τα πας, αδελφέ;» φώναξε ο Άνθρωπος στο άλλο ερπετό χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από τα μάτια του Λιονταριού.
«Υπέροχα» αποκρίθηκε το φίδι.
«Η επιτυχία μου είναι εξασφαλισμένη. Το θύμα μου έρχεται διαρκώς πιο κοντά παρ’ όλες τις προσπάθειές του».
«Και το δικό μου» είπε ο Άνθρωπος, «έρχεται διαρκώς πιο κοντά παρ’ όλες τις προσπάθειές μου. Είσαι σίγουρος πώς όλα πάνε καλά;»
«Αν δεν το νομίζεις» απάντησε το ερπετό όπως μπορούσε, μπουκωμένο καθώς ήταν με το πουλί, «καλύτερα να τα παρατήσεις».
Μισή ώρα αργότερα το Λιοντάρι, καθαρίζοντας βαθυστόχαστα τα δόντια του με τα νύχια του, είπε στον Κροταλία ότι ποτέ, σ’ όλη την πλούσια πείρα που είχε από Απόπειρες να το δαμάσουν, δεν είδε δαμαστή πού να προσπαθεί τόσο σοβαρά να τα παρατήσει.
«Αλλά» πρόσθεσε μ’ ένα πλατύ χαμόγελο όλο σημασία, «τον κοίταξα ενθαρρυντικά».
Αμβρόσιος Μπηρς
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.