Τέλη του Δεκεμβρίου του 1835 φθάνει στον Πειραιά με το αγγλικό πολεμικόΜΗΔΕΙΑ ο πατέρας του Βασιλιά Όθωνα, Λουδοβίκος της Βαυαρίας. Το πλοίο του παραμένει στο Λιμάνι του Πειραιά, καθώς η αγγλική Κυβέρνηση το είχε θέσει στη διάθεση του Λουδοβίκου.
Η επίσκεψη του Λουδοβίκου είχε γίνει για πολλούς λόγους, όπως η ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα, ο μελλοντικός του γάμος με κάποια γαλαζοαίματη της Ευρώπης και πολλές συμβουλές γύρω από τα καθήκοντά του.
Μια εξ αυτών είχε να κάνει με την εμφάνιση του Όθωνα, ο οποίος μέχρι τότε κυκλοφορούσε είτε με τη γερμανική στρατιωτική του στολή είτε με πολιτικά. Δέχτηκε λοιπόν την παρατήρηση του Λουδοβίκου να φέρει στο εξής την εθνική ενδυμασία της Ελλάδας.
Ο Όθωνας, που με προθυμία ακολούθησε τη σύσταση του πατέρα του, αναζήτησε τον καλύτερο ράπτη που θα αναλάμβανε την κατασκευή της βασιλικής εθνικής ενδυμασίας.
Έτσι, σύστησαν στον Βασιλιά τον καλύτερο ράπτη που ήταν στο Ναύπλιο.Μόνο εκείνος μπορούσε να πετύχει την τέλεια κατεργασία των χρυσών και αργυρών ποικιλμάτων της εθνικής ενδυμασίας.
Συνεπώς, ανέκυψε η ανάγκη να έχει ο ράφτης τακτική επικοινωνία με τον Όθωνα και να επιστρέφει στο Ναύπλιο όπου διατηρούσε το εργαστήριό του.
Αποφασίστηκε η αγγλική Φρεγάτα ΜΗΔΕΙΑ να αναλάβει τη μεταφορά του ράφτη σε μια γραμμή επικοινωνίας αρκετά συχνή, Πειραιά – Ναύπλιο και αντιστρόφως.
Ο Όθωνας, που με προθυμία ακολούθησε τη σύσταση του πατέρα του, αναζήτησε τον καλύτερο ράπτη που θα αναλάμβανε την κατασκευή της βασιλικής εθνικής ενδυμασίας.
Έτσι, σύστησαν στον Βασιλιά τον καλύτερο ράπτη που ήταν στο Ναύπλιο.Μόνο εκείνος μπορούσε να πετύχει την τέλεια κατεργασία των χρυσών και αργυρών ποικιλμάτων της εθνικής ενδυμασίας.
Συνεπώς, ανέκυψε η ανάγκη να έχει ο ράφτης τακτική επικοινωνία με τον Όθωνα και να επιστρέφει στο Ναύπλιο όπου διατηρούσε το εργαστήριό του.
Αποφασίστηκε η αγγλική Φρεγάτα ΜΗΔΕΙΑ να αναλάβει τη μεταφορά του ράφτη σε μια γραμμή επικοινωνίας αρκετά συχνή, Πειραιά – Ναύπλιο και αντιστρόφως.
Στο μεταξύ, το ΜΗΔΕΙΑ που βρισκόταν στον Πειραιά γινόταν ευκόλως αντιληπτό ότι κάθε τόσο έβαζε ξαφνικά μπροστά τις ατμομηχανές του. Το γεγονός δεν μπορούσε να μείνει απαρατήρητο από τους λιγοστούς τότε κατοίκους του Πειραιά, αφού κάθε κίνηση μη εμπορικού πλοίου πάντα προκαλούσε ανησυχία στον κόσμο, με δεδομένο ότι ο τουρκικός κίνδυνος ήταν υπαρκτός για το μικρό και ανίσχυρο βασίλειο.
Φήμες διαδίδονταν για απόβαση τουρκικών στρατευμάτων κάπου στην Πελοπόννησο ή για πολιτικές ταραχές διαφόρων παρατάξεων που τα ονόματά τους διαρκώς απασχολούσαν, καθώς ήθελαν να συμμετέχουν ενεργά στη διακυβέρνηση της χώρας.
Φήμες διαδίδονταν για απόβαση τουρκικών στρατευμάτων κάπου στην Πελοπόννησο ή για πολιτικές ταραχές διαφόρων παρατάξεων που τα ονόματά τους διαρκώς απασχολούσαν, καθώς ήθελαν να συμμετέχουν ενεργά στη διακυβέρνηση της χώρας.
Στους καφενέδες και στα καπηλειά του λιμανιού ο προορισμός του ΜΗΔΕΙΑ είχε γίνει γνωστός και κάποιοι μάλιστα σκέφτηκαν να στείλουν και «αντιπροσώπους» στον κυβερνήτη του τον Πλοίαρχο Άουστιν, για να μάθουν τον σκοπό των απόπλου του αγγλικού πολεμικού.
Κάπως έτσι τον προσέγγισαν, αλλά εκείνος ατάραχος τους απάντησε πως θα πήγαινε στο Ναύπλιο. Το γιατί όμως, ήταν βασιλικό μυστικό!
Οι «αντιπρόσωποι», που δεν το έβαζαν κάτω, αποφάσισαν να αναμένουν την επόμενη άφιξη του ΜΗΔΕΙΑ ώστε να μάθουν επιτέλους την αποστολή του. Πραγματικά, το βράδυ της επομένης το ΜΗΔΕΙΑ επανέπλευσε στον Πειραιά, φέρνοντας τον διάσημο ράπτη από το Ναύπλιο, τον Σταύρο Κρεμμύδα!
Οι «αντιπρόσωποι», που δεν το έβαζαν κάτω, αποφάσισαν να αναμένουν την επόμενη άφιξη του ΜΗΔΕΙΑ ώστε να μάθουν επιτέλους την αποστολή του. Πραγματικά, το βράδυ της επομένης το ΜΗΔΕΙΑ επανέπλευσε στον Πειραιά, φέρνοντας τον διάσημο ράπτη από το Ναύπλιο, τον Σταύρο Κρεμμύδα!
Έτσι έγινε και η αποκάλυψη του μεγάλου βασιλικού μυστικού.
Ο κόσμος που τον είδε τον αναγνώρισε αμέσως, καθώς ο ράπτης Κρεμμύδας ήταν διάσημος από την εποχή της Τουρκοκρατίας για την υψηλή τεχνική του και την ικανότητά του να στολίζει με κεντίδια από χρυσή και ασημένια κλωστή την εθνική ενδυμασία.
Αργότερα έγινε γνωστό πως εκείνος που είχε προτείνει στον Όθωνα ως καλύτερο ράπτη τον Κρεμμύδα ήταν ο Δήμαρχος του Ναυπλίου, Σπυρίδων Παπαλεξόπουλος.
Ο Κρεμμύδας, ο οποίος ανέβαινε από τον Πειραιά με βασιλική άμαξα στα προσωρινά ανάκτορα της Αθήνας, κατάφερε πραγματικά να ντύσει τον Όθωνα με μια εθνική ενδυμασία που χαρακτηρίστηκε θαύμα κομψότητας.
Ο κόσμος που τον είδε τον αναγνώρισε αμέσως, καθώς ο ράπτης Κρεμμύδας ήταν διάσημος από την εποχή της Τουρκοκρατίας για την υψηλή τεχνική του και την ικανότητά του να στολίζει με κεντίδια από χρυσή και ασημένια κλωστή την εθνική ενδυμασία.
Αργότερα έγινε γνωστό πως εκείνος που είχε προτείνει στον Όθωνα ως καλύτερο ράπτη τον Κρεμμύδα ήταν ο Δήμαρχος του Ναυπλίου, Σπυρίδων Παπαλεξόπουλος.
Ο Κρεμμύδας, ο οποίος ανέβαινε από τον Πειραιά με βασιλική άμαξα στα προσωρινά ανάκτορα της Αθήνας, κατάφερε πραγματικά να ντύσει τον Όθωνα με μια εθνική ενδυμασία που χαρακτηρίστηκε θαύμα κομψότητας.
Έτσι, ο Βασιλιάς Όθωνας φόρεσε για πρώτη φορά την ελληνική φουστανέλα την25η Ιανουαρίου του 1836.
Έκτοτε η ενδυμασία αυτή χαρακτήρισε τον Όθωνα, ενώ την έφερε και μετά στη μόνιμη εξορία του.
Με αυτήν τάφηκε στις κρύπτες των ηγεμόνων της Βαυαρίας.
Έκτοτε η ενδυμασία αυτή χαρακτήρισε τον Όθωνα, ενώ την έφερε και μετά στη μόνιμη εξορία του.
Με αυτήν τάφηκε στις κρύπτες των ηγεμόνων της Βαυαρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.