Τι είναι ασυγχώρητο σε μία σχέση; Τα «φάουλ» του έρωτα

Ψέματα, ζήλια, απιστίες, βία ή απλώς… η ρουτίνα; Ποιο είναι το «θανάσιμο αμάρτημα» σε μια σχέση και γιατί δεν μπορούμε να το συγχωρέσουμε; Σας ρωτήσαμε και μας απαντήσατε, βάζοντας κάθε κατεργάρη (σύντροφο) στον πάγκο του.

«Όλα τα ανέχομαι. Αλλά όχι το κέρατο». Αυτή η φράση ηχεί πολύ γνώριμη, καθώς η απιστία έχει ταυτιστεί με την υπέρτατη προδοσία σε μια σχέση και οδηγεί συχνά στην… λήξη της συνεργασίας. Είναι, όμως, μόνο η απιστία ασυγχώρητη σε μία σχέση; Ρωτήσαμε δέκα από εσάς ποιο θεωρείτε το «θανάσιμο αμάρτημα» ενός συντρόφου και ζητήσαμε την γνώμη της ψυχολόγου για το ζήτημα. Δείτε τις απαντήσεις που λάβαμε και πείτε μας την δική σας γνώμη. 

Το «φάουλ» της απιστίας Στο άκουσμα της ερώτησης του τίτλου, η Μαριάννα, 26 ετών δεν το πολυσκέφτεται: «Απιστία. Δεν έχει γιατί. Δεν υπάρχει λόγος να συγχωρήσεις κάποιον που σε έχει απατήσει», μας λέει επιβεβαιώνοντας τον κανόνα που θέλει τον «τάρανδο» να δείχνει την πόρτα της εξόδου στον σύντροφο που έχει υποπέσει στον πειρασμό. «Τα ρούχα κι έξω από την πόρτα», συμπληρώνει με νόημα. 

Η αδικία Την άλλη πλευρά βλέπει ο Ηλίας, 21 ετών, που δεν θεωρεί την απιστία ασυγχώρητη. «Αν με κερατώσει, υπάρχει περίπτωση να φταίω εγώ», μας λέει και συνεχίζει: «Αυτό που δεν θα συγχωρούσα είναι το να με αδικήσει. Η αδικία με κάνει να τραβάω «Χ» στους ανθρώπους». 

Μυστικά και ψέματα Περίεργη μυστικοπάθεια, κρυφές συνομιλίες, γεγονότα ή αισθήματα που αποκρύπτονται επιμελώς από τον/την σύντροφο. Όλα αυτά εμπίπτουν στην κατηγορία του ψέματος, που αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο ο γάμος που… σκοτώνει τον έρωτα. «Θα προτιμούσα για το οτιδήποτε να μου πει την αλήθεια και να βρούμε μια λύση, παρά να με κοροϊδεύει πίσω από την πλάτη μου για να σωθεί αυτή η σχέση», λέει η Ελένη, 26 ετών. Στην θέση του άνδρα μπαίνει και η Ελένη, 28 ετών, η οποία επισημαίνει πως από τα πιο άσχημα ψέματα είναι αυτό μιας γυναίκας που παίζει το «χαρτί» μιας εγκυμοσύνης ή την αποκρύπτει και χειρίζεται ανάλογα τον σύντροφό της. 

Η ρουτίνα που… σκοτώνει σχέσεις Μπορεί ο χρόνος, η καθημερινότητα και η ρουτίνα να γίνουν οι αιτίες για το τέλος μιας σχέσης; Πολλοί θα πουν ότι αυτό είναι αναπόφευκτο. Αλλά συμβιβάζονται όλοι με την αδιαφορία λόγω κούρασης και την γνωστή κατάληξη στον καβγά όπου μεσουρανεί η φράση «με θεωρείς δεδομένο/η»; "Όταν το να βγαίνεις με την κοπέλα σου καταντάει αγγαρεία και ξέρεις από πριν ότι θα κάνετε τα ίδια και τα ίδια αδιάφορα πράγματα, μάλλον κάτι δεν πάει καλά", πιστεύει ο Κώστας, 26 ετών. Η Κυριακή τολμά να θίξει και ένα ζήτημα που για πολλούς είναι ταμπού, αλλά καθόλου αμελητέο: «Το να μην κάνουμε σεξ είναι ασυγχώρητο. Σε αυτό το θέμα είμαι κάθετη, οριζόντια και διαγώνια»! 
Η ζήλια Παραδόξως, η ζήλια, όσο ενοχλητική κι αν είναι, δεν φαίνεται να βάζει σε σκέψεις χωρισμού κανέναν από όσους μας απάντησαν. «Η ζήλια μπορεί να συγχωρεθεί, γιατί τουλάχιστον δεν δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος», επισημαίνει η Γεωργία, 29 ετών. «Αντίθετα, με την απιστία για παράδειγμα δεν ισχύει το ίδιο. Η απιστία αμφισβητεί την ίδια την σχέση», λέει. 

Βία, όπως χωρισμός Λίγοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν πως θα δέχονταν εύκολα μια συγγνώμη, όταν το αντίκρισμά της είναι η συγχώρεση της βίαιης συμπεριφοράς. «Το ψέμα, η απιστία, όλα αυτά είναι ανθρώπινα και μπορούν να συμβούν στον καθένα», αναφέρει η Ελένη. «Το να σηκώσει όμως ο σύντροφός σου χέρι, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα». Το ίδιο πιστεύει και η Φιλένια, 26 ετών, που μας λέει «Το μόνο 100% ασυγχώρητο είναι η κακοποίηση σε όλα τα επίπεδα, σωματική, λεκτική και σεξουαλική (ναι υπάρχει και στα ζευγάρια)». 
Η άποψη της Ψυχολογίας 
Γιατί υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν συγχωρούμε ποτέ στις σχέσεις μας;  «Αυτό που δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε είναι αυτό το οποίο δεν μπορούμε να καταλάβουμε». Η διαδικασία της συγχώρεσης περιλαμβάνει το να μπούμε στην θέση του άλλου και να τον καταλάβουμε. 

«Υπάρχει ωστόσο σημαντική διαφορά μεταξύ του να κατανοείς και να συγχωρείς κάποιον, και του να θέλεις να μείνεις μαζί του», υπογραμμίζει. Με άλλα λόγια, ακόμη και οι βίαιες συμπεριφορές γίνονται για κάποιους λόγους, τους οποίους μπορούμε να εντοπίσουμε για να καταλάβουμε το πώς σκέφτεται ο «θύτης» της υπόθεσης. Η ωριμότητά μας και ο βαθμός ενσυναίσθησής μας (της ικανότητας να μπαίνουμε στην θέση του άλλου) μπορεί να οδηγήσει στην συγχώρεση, αλλά όχι και στην παραμονή μας στην σχέση. 

Εκεί άλλωστε περνούμε σε άλλα νερά, αυτά του «θύματος». Όπως μας αναφέρει η ψυχολόγος, το «θύμα» δεν είναι αυτό που συγχωρεί, αλλά αυτό που παραβλέπει τα παραπτώματα του συντρόφου και ξανακάνει τις ίδιες επιλογές, ψάχνοντας νέους θύτες. Επομένως, το κλειδί για να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας είναι να συγχωρούμε, ακόμη κι αν έχουμε αποφασίσει για το τέλος μιας σχέσης. Άλλωστε, «ακόμη και η επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα οφέλη της συγχώρεσης είναι μετρήσιμα», καταλήγει η ψυχολόγος του In2life, αναφέροντάς μας την εξής έρευνα που συμπεραίνει ότι η συγχώρεση κάνει καλό στο… ανοσοποιητικό μας σύστημα.  

in2life

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ