Μὰ οἱ περισσότεροι ποὺ ἔφθασαν ἐδῶ, ὀρφανοί, δίχως ἱστορία, δίχως μνῆμες, δίχως Πατρίδα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πόνο ποὺ κουβαλοῦσαν, εἶχαν καὶ κάτι ἀπὸ θάνατο μέσα τους.Διότι ὁ ἄνθρωπος δίχως ἱστορία, δίχως ῥίζες εἶναι σχεδὸν …νεκρός!!!
Ἔτσι κι ἐμεῖς.
Ὁ πατέρας μου μεγάλωσε μέσα στὴν ὀρφάνια…
Μάννα, πατέρας χάθηκαν στὴν λαίλαπα τοῦ ἐμφυλίου.
Μικρὸ παιδὶ ἐκεῖνος, μὲ κάτι συγγενεῖς… Ἀποπαίδι…
Δίχως ῥίζες καὶ ταὐτότητα.
Ὁ πατέρας μου μεγάλωσε μέσα στὴν ὀρφάνια…
Μάννα, πατέρας χάθηκαν στὴν λαίλαπα τοῦ ἐμφυλίου.
Μικρὸ παιδὶ ἐκεῖνος, μὲ κάτι συγγενεῖς… Ἀποπαίδι…
Δίχως ῥίζες καὶ ταὐτότητα.
Κι αὐτὸς ὁ θάνατος, ὁ θάνατος τῆς μνήμης, εἶναι ὁ χειρότερος.
Ξέρεις τί εἶναι νά μαζεύῃς κομμάτι κομμάτι τά στοιχεῖα σου;
Ξέρεις τί εἶναι νά μήν ἔχῃς κουβάρι νά ξεμπερδέψῃς;
Ξέρεις πῶς εἶναι νά ἀναζητᾷς ἀπό τούς ψιθύρους τῶν ἄλλων κάτι ἀπό τήν κληρονομιά σου;
Ξέρεις τί εἶναι νά μαζεύῃς κομμάτι κομμάτι τά στοιχεῖα σου;
Ξέρεις τί εἶναι νά μήν ἔχῃς κουβάρι νά ξεμπερδέψῃς;
Ξέρεις πῶς εἶναι νά ἀναζητᾷς ἀπό τούς ψιθύρους τῶν ἄλλων κάτι ἀπό τήν κληρονομιά σου;
Ἔτσι μεγαλώσαμε κι ἐμεῖς.
Ἀπεκομμένοι ἀπὸ τὴν ἀλήθεια μας, τὸ αἷμα, τὸν πόνο…
Ἀπεκομμένοι ἀπὸ τὴν ἀλήθεια μας, τὸ αἷμα, τὸν πόνο…
Ἴσως, ἀπὸ μίαν ὀπτική, νὰ ἦταν καλλίτερα. Ἴσως κάποιους νὰ τοὺς λύτρωσε αὐτὴ ἡ νέα πραγματικότης τῆς ὀρφάνιας.
Εἶναι μεγάλη ὑπόθεσις νὰ μὴν κουβαλᾶς κληρονομιὲς τοῦ παρελθόντος.
Μὰ κι ἀπό τὴν ἄλλην…
Πῶς μπορεῖ νά πορευθῇ ὁ ἄνθρωπος δίχως μνῆμες καί δίχως δεσμούς;
Πῶς μπορεῖ νά ὀνειροδομήσῃ καί νά κάνῃ τίς ὑπερβάσεις του;
Μήπως ἀκριβῶς ἐκεῖ τελειώνει καί ἡ ἔννοια τῆς λέξεως Ἄνθρωπος;
Μήπως τελικῶς ὅταν χάνεται ἡ μνήμη καί ἡ ἱστορία τοῦ Ἀνθρώπου, χάνεται κι ὁ σκοπός;
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.