Ὥρα νὰ δομήσουμε τοὺς πραγματικούς μας στόχους

Σὲ ἕναν κόσμο ποὺ καταῤῥέει, ποὺ ἡ κάθε ἀποκάλυψις ὠθεῖ ἢ κι ἐπισκιάζει, τὶς προηγούμενες γιὰ νὰ δῇ τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, ποὺ ἡ ἀπογοήτευσις πολλῶν κορυφώνεται…
…φθάνει ἡ στιγμὴ τῆς ἀλλαγῆς πορείας μας, πρὸ κειμένου νὰ συμβάλουμε ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο, γιὰ τὴν μεγάλη στιγμὴ τῆς ἐπανεκκινήσεως.

Λογικά, μόνον λογικά, ἐὰν ἐξετάσουμε τὶς ἐπὶ μέρους παραμέτρους, ποὺ ἀποδεικνύουν πὼς τὸ τέλος ὅσων θεωρούσαμε σταθερῶν καὶ ἀδιαπραγματεύτων ἔφθασε, τότε πολὺ εὔκολα θὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἐφ΄ ὅσον στὴν Φύσιν δὲν ὑπάρχουν κενά, ἔτσι κι ἐδῶ, στὸν δικό μας κόσμο, δὲν γίνεται νὰ ὑπάρξουν κενά, ἀλλὰ κάτι ἄλλο, διαφορετικό, θὰ καταλάβη τὸν κενὸ χῶρο πλήρως.

Θὰ συνειδητοποιήσουμε ἐπίσης πὼς ἡ κατάῤῥευσις καὶ ἡ καταστροφὴ δὲν εἶναι ἀπαραιτήτως τέλμα. Θὰ μποροῦσε, βάσει τῶν δικῶν μας καὶ μόνον ἐπιλογῶν, νὰ γίνῃ μέρος εὐκαιριῶν καὶ ἐπιλογῶν, ποὺ ἔως σήμερα ἀδυνατούσαμε νὰ διακρίνουμε.

Θὰ συνειδητοποιήσουμε τέλος πὼς ἐὰν δὲν ἐπιλέξουμε νὰ ἀλλάξουμε ὀπτικές, εἶναι βέβαιον πὼς θὰ παρασυρθοῦμε στὶς διαδικασίες ἀποσυνθέσεως τοῦ παλαιοῦ, ῥημαγμένου καὶ πλήρους ὕβρεως κόσμου μας καί, τελικῶς, θὰ γίνουμε μέρος τῆς ἀποσυνθέσεως.
Ὑποχρέωσίς μας, ὄχι μόνον ἀπέναντι στοὺς ἑαυτούς μας, μὰ κυρίως ἀπέναντι στὴν Ἀνθρωπότητα, εἶναι τὸ νὰ ἔχουμε ἤδη ἀποφασίσει τὸ ποῦ ὀφείλουμε νὰ φθάσουμε κι ὄχι νὰ παρασυρθοῦμε ἀπὸ τὶς γενικότερες τάσεις, ποὺ παρασύρουν τοὺς πάντες γύρω μας, διότι θὰ καταλήξουμε κι ἐμεῖς κάτι ἀπὸ ὅλο αὐτὸ ποὺ τελειώνει.

Φιλονόη

εἰκόνα

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ