2017…

Από το 2012 και πέρα, οι χρονιές που διαδέχονταν η μία την άλλη ήταν μια ελαφριά «σπρωξιά» της ανθρωπότητας προς την πνευματική της ωρίμανση…

Κάποιος που βλέπει μόνο τα φαινόμενα θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει δύσκολες χρονιές, γεμάτες αντιξοότητες, φτώχεια και χάος…

Όμως είναι όπως στην Ζωή μας, όταν εγκαταλείπουμε την εφηβεία και αναγκαζόμαστε εκ των συνθηκών να ωριμάσουμε και να αναλάβουμε προσωπικές ευθύνες. Να βγούμε στην Ζωή και να δημιουργήσουμε τις δικές μας προϋποθέσεις ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα…
Και είναι δύσκολο αυτό το διάστημα της ωρίμανσής μας, μαθημένοι να στηριζόμαστε στους άλλους και να βρίσκουμε ασφάλεια και προστασία κοντά τους…

Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την ασφάλεια και την προστασία που μας παρέχει ένα «λιμάνι» …Ίσως να μην μας δόθηκαν και τα κατάλληλα όπλα για να το κάνουμε... Μας βόλεψαν οι συνθήκες περισσότερο από όσο τις χρειαζόμαστε, ώστε η συναισθηματική μας ωριμότητα να είναι ένας δύσκολος και επίπονος δρόμος, πόσο μάλλον η πνευματική μας ωριμότητα, εγκαταλελειμμένη κι αυτή σε μία θρησκεία, σε ένα θεό, σε μία αμφιβόλου ποιότητας πίστη…

Τα όπλα μας είναι ανίσχυρα πια να μας βοηθήσουν… Το «καράβι» μας το έλυσαν οι άνεμοι και έκαναν την δουλειά που οφείλαμε να κάνουμε εμείς… Βρεθήκαμε μεσοπέλαγα… Και όταν βρίσκεσαι στην μέση του πελάγους, δεν σε σώζουν οι προσευχές μόνο… Ή πιάνεις το τιμόνι και οδηγείς το καράβι σου ή το ρίχνεις σε ξέρα… (και υπάρχουν πάρα πολλές)…
Και εδώ δεν μετράει το «μα δεν ξέρω να οδηγώ ένα καράβι»… Ήρθαμε εδώ για να μάθουμε…

Ας κοιτάξουμε τον Ουρανό… Ο Θεός μας έδωσε πυξίδα την καρδιά μας για να μην χαθούμε... Και όλα τα Αστέρια συγκλίνουν σ’ αυτό το Σχέδιο… Αρκεί να τα κοιτάξουμε, κρατώντας γερά το τιμόνι του «καραβιού» μας… Αυτή είναι η ενεργός Νοημοσύνη του Ανθρώπου…

Όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι έχουν αναφορά σε ένα υψηλότερο Σχέδιο Ύπαρξης, από ότι είναι η απλή επιβίωσή τους… Κοιτώντας μόνο την Γη, φοβόμαστε να οδηγήσουμε το «καράβι» μας… Κοιτώντας μόνο τον Ουρανό, ονειρευόμαστε και ελπίζουμε κάποιος να οδηγήσει το «καράβι» μας… Τίποτα από τα δύο δεν είναι ολόκληρη η Αλήθεια…

Και η εποχή που διανύουμε μας φέρνει επιτακτικά μπροστά σ’ αυτό το υψηλότερο Σχέδιο Ύπαρξης, γιατί ο Άνθρωπος είναι σχεδιασμένο να ενώνει Γη και Ουρανό μέσα του…Δεν είναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο...

Αυτό που χρειάζεται να πολεμήσουμε το 2017 δεν είναι το σκοτάδι… Είναι η απογοήτευση… Είναι το νέο όπλο της σκοτεινής πλευράς, που αντικατέστησε τον φόβο…

Σε τούτους τους καιρούς χρειάζεται να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό το υψηλότερο Σχέδιο Ύπαρξης, γιατί η ματαίωσή του θα φέρει τα δεινά και όχι η μοίρα…

Το 2017 θα μας κάνει σοφότερους ως προς το ταξίδι μας…
Να επικρίνουμε λιγότερο, να ανοίγουμε την καρδιά μας περισσότερο…
Να αλαφραίνουμε το βλέμμα μας όταν κοιτάμε τους άλλους, γνωρίζοντας ότι αυτό που δεν μας αρέσει σ’ αυτούς, το κουβαλάμε ίσως σε μια άλλη του μορφή… Πολλές Αλήθειες, αν τις δούμε με ειλικρίνεια και δεν τις πολεμήσουμε, θα δημιουργήσουν όλες τις προϋποθέσεις της πνευματικής μας ωρίμανσης…

Καλό και ευλογημένο ταξίδι να έχουμε όλοι 

 <3

Βάσω Νικολοπούλου

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ