ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ – ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ – Ο ΙΗΣΟΥΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΙΗΣΟΥΣ – Η ΛΕΞΗ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ – ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ «ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ

Με την ευκαιρία ενός email του αγαπημένου μου αδελφού Γιάννη, στο οποίο μου είπε ότι κάποιος γράφει ότι ο Ιησούς δημιουργήθηκε από την αρχή της δημιουργίας, είναι αναγκαίο να ξεκαθαριστούν για άλλη μια φορά τα πράγματα (φυσικά ό,τι γράφεται είναι λόγια του Δασκάλου, εγώ η ίδια δεν ξέρω τίποτα, όταν γίνω Παραμαχάνσα, δηλαδή «ανώτατος κύκνος», δηλαδή «απόλυτα ενωμένος με τον Θεό», είτε Γιογκανάντα είτε με οποιοδήποτε άλλο όνομα, θα ξέρω!) – δώστε ΜΕΓΑΛΗ προσοχή, όσα γράφονται εδώ είναι μέσα στον πυρήνα των διδασκαλιών.

Η κατά Χριστόν Συνειδητότητα μάλλον δεν έχει κατανοηθεί πλήρως. Αν και στην επόμενη ανάρτηση (3) θα εξηγηθεί Η Αγία Τριάδα (που όπως έχω πει υπάρχει και στον Ινδουισμό, με την ίδια έννοια του Χριστιανισμού), ξαναγράφω εδώ τα λόγια του Δασκάλου από άλλο βιβλίο (μη δημοσιευμένο κι αυτό, θα δημοσιευθεί τον νέο χρόνο), για να βοηθήσω στην κατανόηση:

Ο Θεός θα μπορούσε να δημιουργήσει Χριστούς κατά χιλιάδες με άμεση υλοποίηση ή μέσω της συνηθισμένης εμβρυϊκής δημιουργίας, και θα μπορούσε να τους βάλει να ζουν τις ιερές ζωές τους σαν θεϊκές μαριονέττες. Θα μπορούσαν όμως τέτοια όντα, χωρίς να έχουν προηγούμενη προσωπική εμπειρία των περίπλοκων εξαναγκασμών των αισθητήριων πειρασμών, να αποτελέσουν ρεαλιστικά υποδείγματα που να διδάξουν στα ανθρώπινα όντα την τέχνη της υπερνίκησης των θελγήτρων της σάρκας με φυσικές ανθρώπινες μεθόδους αυτοελέγχου? Οι πιστοί θαυμάζουν τον Χριστό γιατί ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους ως ένας απ’ αυτούς. Μπήκε στον ανθρώπινο πειρασμό και υπέφερε στα χέρια των διωκτών του, αλλά υπερνίκησε όλους τους ανθρώπινους βασανισμούς με θέληση, προσπάθεια και αγάπη για το Θεό! Μια ιερή μαριονέττα, που θα υποδυόταν ένα θεϊκό θεατρικό έργο πειρασμού και νίκης, θα ήταν απλώς ένας κίβδηλος ηθοποιός στη σκηνή της ζωής. Ένα ανθρώπινο ον όμως που γίνεται Δάσκαλος, είναι ένας πνευματικός καλλιτέχνης που μπορεί να δείξει στους συνανθρώπους του πώς να καταστρέψουν το φαύλο και να γίνουν θεϊκοί.

Το ανώτερο στάδιο συνειδητότητας είναι η κατά Χριστόν Συνειδητότητα, που είναι η προβαλλόμενη συνειδητότητα του Θεού που είναι εγγενής σε όλη τη δημιουργία (διαποτίζει όλη τη δημιουργία). Στη χριστιανική Αγία Γραφή καλείται «ο μονογενής Υιός», η μόνη αγνή αντανάκλαση του Θεού του Πατέρα στη δημιουργία. Στις ινδουιστικές Γραφές καλείται Κουτάστα Τσαϊτάνια, η συμπαντική νοημοσύνη του Πνεύματος που είναι πανταχού παρούσα στη δημιουργία. Είναι η οικουμενική νοημοσύνη, η ενότητα με τον Θεό, που εκδήλωσε ο Ιησούς, ο Κρίσνα, και άλλοι αβατάρ. Οι μεγάλοι άγιοι και οι γιόγκι τη γνωρίζουν ως την κατάσταση του διαλογισμού σαμάντι, στην οποία η συνειδητότητά τους ταυτίζεται με τη νοημοσύνη σε κάθε σωματίδιο της δημιουργίας. Νιώθουν όλο το σύμπαν ως το σώμα τους.

Δείτε με πολύ απλά λόγια του Δασκάλου: Όπως ο θνητός άνθρωπος έχει συνείδηση του σώματός του, αυτός που βρίσκεται στην Κουτάστα Τσαϊτάνια έχει συνείδηση (συναίσθηση) όλου του σύμπαντος. Όπως ο θνητός άνθρωπος, αν τον αγγίξει κάποιος σε τρία σημεία του σώματός του, νιώθει το άγγιγμα συγχρόνως και στα τρία σημεία, αυτός που έφτασε στην Κουτάστα Τσαϊτάνια νιώθει κάθε τι μέσα στο σύμπαν να συμβαίνει στο σώμα του – το σώμα του είναι το σύμπαν. Είναι πανταχού παρών ΜΕΣΑ στη δημιουργία. Ένα παράδειγμα, από την Αυτοβιογραφία Ενός Γιόγκι: «Η πανταχού παρουσία του Λαχίρι Μαχασάγια (γκουρού του Σρι Γιουκτέσβαρ, που ήταν ο γκουρού του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα) έγινε φανερή μια μέρα μπροστά σε μια ομάδα μαθητών που άκουγαν την ερμηνεία της Μπάγκαβαντ Γκίτα. Καθώς εξηγούσε το νόημα της Κουτάστα Τσαϊτάνια ή κατά Χριστόν Συνειδητότητας σε όλη τη δονητική δημιουργία, ο Λαχίρι Μαχασάγια ξαφνικά φώναξε ασθμαίνοντας: «Πνίγομαι στα σώματα πολλών ψυχών έξω από την ακτή της Ιαπωνίας!». Το επόμενο πρωί οι μαθητές διάβασαν στο άρθρο μιας εφημερίδας για τον θάνατο πολλών ανθρώπων των οποίων το πλοίο βυθίστηκε την προηγούμενη μέρα κοντά στην Ιαπωνία.

Πάνω από την κατάσταση αυτή υπάρχει η συμπαντική συνειδητότητα. Αυτή είναι το απόλυτο Πνεύμα, καθώς και ο διαλογισμός σαμάντι με ενότητα με το Πνεύμα ή Θεό που βρίσκεται ΜΕΣΑ σε όλη τη δημιουργία, αλλά και ΕΞΩ απ’ αυτήν, σε μη δονούμενη περιοχή. Η δημιουργία προϋποθέτει ΔΟΝΗΣΗ. Αν δεν υπήρχε δόνηση, δεν θα υπήρχε δημιουργία. Ο Θεός βρίσκεται ΚΑΙ ΕΞΩ από τη δόνηση. Όποιος ενώνεται με τον Θεό και ΜΕΣΑ στη δημιουργία ΚΑΙ ΕΞΩ απ’ αυτήν, έχει φτάσει στη συμπαντική συνειδητότητα, την ένωση δηλαδή α) με την ΑΠΟΛΥΤΗ συνειδητότητα του Θεού πέρα από τη δονητική δημιουργία και β) με την πανταχού παρουσία του Θεού που εκδηλώνεται στους φαινομενικούς κόσμους. – Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Ο Ιησούς είχε φτάσει σ’ αυτή τη συνειδητότητα κατά την οποία γνώριζε, με άμεση συνειδητοποίηση, ότι το σώμα είναι μόνο ένα πύκνωμα ενέργειας. Επειδή το είχε συνειδητοποιήσει πραγματικά αυτό –δεν το γνώριζε απλώς θεωρητικά– μπορούσε να αναστήσει το σώμα του μετά τη σταύρωση. Νωρίτερα, όταν ένας από τους οπαδούς του είχε κόψει το αυτί ενός υπηρέτη ενός ανώτερου ιερέα, ο Ιησούς έβαλε το χέρι του στην πληγή και τον θεράπευσε (κατά Λουκά ΚΒ:51). Η σύγχρονη επιστήμη έχει ακόμα μέλλον στο να ανακαλύψει πώς γίνεται αυτό. Ο τελικός σκοπός είναι η συνειδητοποίηση ότι το σώμα, καθώς και οτιδήποτε άλλο σ’ αυτό το σύμπαν, είναι στην ουσία Πνεύμα. Ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν το γνωρίζει αυτό. Ο Ιησούς Χριστός το γνώριζε.

Ο Χριστός πρέπει να κατανοηθεί υπό το πρίσμα της πνευματικής του εμπειρίας της Συμπαντικής Συνειδητότητας του Ουράνιου Πατέρα που είναι παρών σε όλη τη δημιουργία. Το όνομά του ήταν Ιησούς. Ο ΤΙΤΛΟΣ του ήταν «Χριστός» – ένας αρχαίος όρος που αντιστοιχεί στο σανσκριτικό Κουτάστα («η συνειδητότητα που υπάρχει σε κάθε άτομο της δημιουργίας»). Ήταν Ο Ιησούς Ο Χριστός.

Πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, πριν από την εποχή του Ιησού, γεννήθηκε στην Ινδία ένας σπουδαίος αβατάρ, του οποίου το οικογενειακό όνομα ήταν Τζάνταβα. Η λέξη «Κρίσνα» (ή «Χρίστ-να») ήταν ο πνευματικός του ΤΙΤΛΟΣ και σημαίνει το ίδιο με τη λέξη «Χριστός»: τη θεϊκή συνειδητότητα που είναι πανταχού παρούσα στη δημιουργία. Ήταν Ο Τζάνταβα Ο Κρίσνα.

Οι Γραφές αναφέρουν τις θαυμαστές δυνάμεις του Χριστού και του Κρίσνα, αποδεικνύοντας ότι η συνειδητότητά τους δεν ήταν δεμένη με το σώμα όπως αυτή του συνηθισμένου ανθρώπου. Ο Ιησούς και ο Τζάνταβα είχαν διευρύνει τη συνειδητότητά τους πέρα από τα όρια του ανθρώπινου υλικού σώματος, έτσι ώστε η συνειδητότητα αυτή συμπεριέλαβε το σύμπαν – το συμπαντικό τους σώμα. Ήταν συντονισμένοι με τη θεϊκή συνειδητότητα που είναι ταυτόχρονα παρούσα σε κάθε άτομο της δημιουργίας. Δεν ήταν φαντασία ή θεωρητική γνώση. Στη συνειδητότητά τους είχαν γίνει ένα με τον Ουράνιο Πατέρα που είναι πανταχού παρών και πάνσοφος. Ο Ιησούς και ο Τζάνταβα έπρεπε να μάθουν πώς να κατορθώσουν αυτήν τη διεύρυνση της συνειδητότητας που βίωσαν. Παρόμοια, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να διευρύνουν τη συνειδητότητά τους στο άπειρο μέσω αφοσίωσης και επιστημονικού διαλογισμού στον Κύριο. «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι αυτοί που τον προσκυνούν πρέπει να προσκυνούν στο πνεύμα και στην αλήθεια» (κατά Ιωάννη Δ:24).

Επομένως «Ιησούς Χριστός» σημαίνει «Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ». Όταν ο φίλος του ο Λάζαρος πέθανε στη Βηθανία, και ο Ιησούς, που βρισκόταν σε άλλο μέρος, είπε στους μαθητές του: «Λάζαρος ο φίλος ημών εκοιμήθη» (κατά Ιωάννη ΙΑ:11), δεν το γνώριζε αυτό μέσω κάποιου ανθρώπινου πληροφοριοδότη. Ήταν η συμπαντική κατά Χριστόν Συνειδητότητα, που ήταν εκδηλωμένη μέσα του, που τον κατέστησε ικανό να νιώθει τον εαυτό του όχι μόνο μέσα στο δικό του σώμα, αλλά και μέσα σ’ αυτό του Λαζάρου. Σ’ αυτήν την πανταχού παρούσα Νοημοσύνη αναφερόταν όταν είπε: «Δύο σπουργίτια δεν πωλούνται για μια δεκάρα; Και όμως ένα απ’ αυτά δεν πέφτει στη γη χωρίς [να το γνωρίζει] ο Πατέρας σας» (κατά Ματθαίο Ι:29).

Αν κλείσετε τα μάτια και ζητήσετε από δέκα ανθρώπους να σας αγγίξουν, θα ξέρετε σε ποιο σημείο θα γίνει το κάθε άγγιγμα. Ο Θεός, παρόμοια, νιώθει και βλέπει παντού στο τεράστιο σύμπαν Του. Ο Ιησούς Χριστός και ο Τζάνταβα Κρίσνα είχαν φτάσει σ’ αυτήν την πανταχού παρούσα συνειδητότητα. Επομένως ο Ιησούς συνειδητοποίησε ότι το σώμα του ήταν μια δημιουργία του νου του Θεού και, βρισκόμενος σε συντονισμό μ’ αυτήν τη Συμπαντική Συνειδητότητα, μπορούσε να ξαναδημιουργήσει το σώμα του τρεις μέρες αφότου αυτό σταυρώθηκε και εναποτέθηκε σε τάφο. Ο Κρίσνα είχε την ίδια δύναμη και εκτέλεσε πολλά παρόμοια πνευματικά κατορθώματα. Σε μια περίσταση κράτησε σηκωμένο ένα βουνό σ’ ένα χωριό που βρισκόταν. Πολλά τέτοια θαύματα οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι απλά θρύλοι, αλλά τα περισσότερα είναι αληθινά. Ο Κρίσνα ήταν ένας από τους μεγαλύτερους γιόγκι της Ινδίας. Η γιόγκα διδάσκει το σωματικό εκείνο έλεγχο με τον οποίο μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι η σάρκα είναι απλώς συμπυκνωμένη ενέργεια. Και τι άλλο είναι η ενέργεια, παρά ένα προϊόν της Θεϊκής σκέψης? Ο Θεός συγκεντρώθηκε ή σκέφτηκε και δημιουργήθηκε η ενέργεια.

Έτσι λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα αν ο ΙΗΣΟΥΣ υπήρχε από την αρχή της δημιουργίας, είναι ΟΧΙ. Ο Ιησούς γεννήθηκε όπως λένε οι Γραφές, και όπως θα δείτε παρακάτω, γκουρού του στην προηγούμενη ζωή ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Ο Ιησούς ήταν άνθρωπος που μέσα από διαδοχικές ζωές έφτασε στην κατά Χριστόν Συνειδητότητα, και μπορούσε πλέον αληθινά να πει "εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα". Αυτό που υπήρχε από την αρχή της δημιουργίας ήταν Η ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ, ο Υιός της ΑγίαςΤριάδας.

Joanna SrfGreece

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ