Οι 3 ερωτήσεις που θα σου αλλάξουν τη ζωή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες

Τι θα έκανες αν ένα ρολόι σου θύμιζε διαρκώς με το χτύπο του τα δευτερόλεπτα της ζωής που περνούν και σε φέρνουν πιο κοντά στο τέλος της ζωής σου; Η πρώτη απάντηση που ήρθε στο μυαλό μου είναι…"έχω μπροστά μου χρόνια". Για την ακρίβεια, είμαι 44 ετών. Αυτός ο χτύπος του ρολογιού μού ακούγεται κάπως μακρινός για την ώρα.
 
Συχνά σκέφτομαι πόσο ετών είμαι, αλλά όχι πόσα χρόνια μου έχουν απομείνει σε αυτή τη Γη. Κάποτε πέρασε από το μυαλό μου να αγοράσω αυτό το ρολόι (Tikker) που μετράει, με βάση κάποια στοιχεία, το προσδόκιμο της ζωής. Είναι ένα βραχιολάκι υπενθύμισης της θνησιμότητάς μας. Ανά πάσα στιγμή και δευτερόλεπτο, αυτό το ρολόι σου υπενθυμίζει το χρόνο που σου έχει απομείνει...και μετρά αντίστροφα.
 
Μπορεί να σκεφτείς, τώρα, ότι ένα τέτοιο ρολόι θα σε κάνει να παραλύσεις από το φόβο που προκαλεί η σκέψη του θανάτου. Θέλεις να σου πω τι σκέφτομαι εγώ; Σκέφτομαι, ότι αυτό το ρολόι θα μου θυμίζει κάθε δευτερόλεπτο ότι η ζωή μου μόλις ξεκινά. Ότι το παρελθόν είναι παρελθόν, όπως και να είναι, ό,τι κι αν έγινε. Και σίγουρα έχουν συμβεί και πράγματα που δεν μου άρεσαν και τόσο. Όμως, έχουμε μια ζωή μπροστά μας να ζήσουμε.
 
Κάθε φορά, λοιπόν, που νιώθω ότι ο φόβος με παραλύει, το άγχος με διαλύει, τα γεγονότα με πλακώνουν, κάνω αυτές τις τρεις ερωτήσεις στον εαυτό μου…και σε προκαλώ κι εσένα να τις κάνεις, σε όποιο στάδιο της ζωής κι αν βρίσκεσαι, σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Και να σημειώνεις τις απαντήσεις σου. Γράψε τις απαντήσεις σου, κάθε φορά.
 
1. Πως μπορείς να ζήσεις περισσότερο;

 
Η μοναχική ποιήτρια Mary Oliver γράφει στο ποίημά της με τίτλο The Summer Day: Πες μου, τι σκοπεύεις να κάνεις με αυτήν την άγρια και πολύτιμη ζωή σου;
 
Αυτή η απάντηση ας γίνει η ζωή σου κάθε μέρα. Όπως έγινε και η δική μου…και συνεχίζει να γίνεται. Η διαρκής υπενθύμιση της θνησιμότητας γίνεται ο οδηγός μου, μια υπενθύμιση ότι μπορώ να επανασχεδιάζω τη ζωή μου με τις επιλογές μου. Φυσικά, μπορείς πάντα να περιμένεις τη ζωή να σου δώσει ένα “χαστούκι”, να σου φέρει μία απογοήτευση, μια ‘διάγνωση’ που θα σε κάνει να δεις τη ζωή με άλλο μάτι, ή να σε μάθει με ένα σκληρό τρόπο, για να κινητοποιηθείς. Αν διαβάσεις ιστορίες ανθρώπων που έφτασαν κοντά στο θάνατο, θα συνειδητοποιήσεις ότι έχουν κάτι κοινό. Στο τέλος όλοι άλλαξαν τον τρόπο που  προσεγγίζουν τη ζωή. Η εμπειρία αυτή τους μεταμόρφωσε. Μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, η αλλαγή να μην σήμαινε μακροζωία, απαραίτητα, σήμαινε σίγουρα ζωή στο μέγιστο, ζωή κάθε στιγμή!
 
2. Πως μπορείς να απολαύσεις τη ζωή και να νιώσεις πληρότητα;
 
Με το ρολόι μου να χτυπά στο κεφάλι μου και να μετράει αντίστροφα, προχωράω στις αλλαγές μου, επιφανειακές και ουσιαστικές. Βάφω τα μαλλιά μου σε όλα τα χρώματα που ήθελα να δοκιμάσω από μικρή. Μετακομίζω σε μία περιοχή που χρόνια περνούσα και έλεγα “κάποτε θα μείνω εδώ”. Αφήνω έναν επαγγελματικό χώρο που ξέρω ότι δεν ανήκω και αφοσιώνομαι περισσότερο σε αυτό που με γεμίζει. Επιλέγω διαφορετικούς ανθρώπους για φίλους. Ξέρω, για πολλούς αυτό ακούγεται παραμυθένιο ή ιδανικό. Κατά κάποιο τρόπο είναι. Τώρα, κάνω τα πράγματα με τον τρόπο που θέλω να τα κάνω. Θα λειτουργήσει αυτός ο τρόπος; Ίσως ναι, ίσως όχι. Είτε ναι, είτε όχι, ζω τη ζωή χωρίς να λυπάμαι ότι χάνω τις στιγμές μου, τις ώρες μου, τις μέρες μου.
 
3. Πως αντιμετωπίζεις το φόβο;
 
Οι αλλαγές που έχω βιώσει τα τελευταία χρόνια, συχνά με ξεπέρασαν. Κι ενώ αυτό το ρολόι συνεχίζει να χτυπάει στο κεφάλι μου, θυμίζοντάς μου πόσο πολύτιμη και παράλληλα σύντομη είναι η ζωή, μου θυμίζει, επίσης, ότι όλοι μας φοράμε ένα τέτοιο ρολόι στον καρπό μας…μπορεί να μην το βλέπεις, αλλά κι εσύ το φοράς. Και αυτό το τικ-τακ, το ακούω πιο δυνατά, όταν αφορά στους ανθρώπους που αγαπώ.
 
Οι γονείς μου, μεγάλοι πια, μένουν ώρες μακριά από εμένα και δεν βλεπόμαστε συχνά. Τελευταία, φροντίζω να αφιερώνω πιο πολύ χρόνο μέσα στην εβδομάδα για να μιλάμε…τηλεφωνικά. Δεν περιμένω να έρθουν οι διακοπές για να βρεθώ με κάποιους φίλους που μένουν στο εξωτερικό. Τους στέλνω email και τους μιλάω στο skype.

Τι θα συνέβαινε αν ήξερες ότι αυτές είναι οι τελευταίες σου διακοπές με κάποιους φίλους; Τι θα γινόταν αν ήξερες ότι αυτά είναι τα τελευταία χριστούγεννα με τους γονείς σου; Θα άλλαζες τον τρόπο που βλέπεις το χρόνο; Θα απολάμβανες πιο πολύ τις κοινές σας στιγμές; Θα έδινες μικρότερη σημασία σε όσα σε ενοχλούν; Θα προσπαθούσες να τους συναντήσεις πιο συχνά;
 
Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες της ζωής σου, όποιες κι αν είναι οι υποχρεώσεις σου, όποια κι αν είναι η ηλικία σου, όποιοι κι αν είναι οι περιορισμοί σου, όπως έγραψε κάποτε ο εκπαιδευτικός Steven Covey, "Μπορείς να ζήσεις μια προκαθορισμένη ζωή, ή να ζήσεις μια ζωή που θα τη σχεδιάσεις εσύ”.


Κάθε στιγμή έχεις μία επιλογή.
Και ο χρόνος είναι με το μέρος σου! 

us10.campaign

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ