«Νοιώθω σεξουαλικά… Ε, εντάξει…»

«… Πρέπει κανείς να βάζει τα πάντα μέσα του στη σωστή τους θέση. Σωστά;
Αλλά υπάρχουν όλες οι ανάγκες του σώματος, που μία απ’ αυτές είναι το σεξ που πρέπει να μπει στη σωστή του θέση. 

Και ποιος θα μου πει πώς να το βάλω στη σωστή του θέση; Ο γκουρού μου, ο Πάπας, ο Πατριάρχης, οι Γραφές, ο ψυχαναλυτής; Αν μου πουν αυτοί, τότε ταυτίζω τον εαυτό μου μ’ εκείνους γιατί πιστεύω ότι με βοηθάνε να βάζω τα πράγματα στη σωστή τους θέση, κάτι που είναι σκέτη ανοησία.

Δεν μπορεί να μου πει ο Πάπας τι να κάνω. Ο Πάπας μου λέει ότι το σεξ βρίσκει τη σωστή του θέση στο γάμο και μου λέει: «Παντρέψου, γιατί τον γάμο τον ευλογεί ο Θεός, μην πάρεις ποτέ διαζύγιο…», κι όλα αυτά. Κι εγώ μπερδεύομαι, φρακάρω! Και γιατί δηλαδή, θα πρέπει να υπακούω τον Πάπα, τον γκουρού, τις γραφές ή τους Πολιτικούς;

Τώρα: Αν δεν το δεχτώ αυτό, θα πρέπει να βρω μόνος μου ποια είναι η σωστή θέση του σεξ. Ποια είναι η σωστή του θέση, λοιπόν; Πώς θα βρω ποια είναι η σωστή θέση του σεξ, που είναι μία από τις πιο ισχυρές, πιεστικές σωματικές ανάγκες , που οι άνθρωποι της θρησκείας λένε: «Κόφ’ την· εξαφάνισέ την,· καταπίεσέ την,· πάρε όρκους εναντίον αυτής της ανάγκης…», κι άλλα τέτοια. Κι εγώ λέω: Συγνώμη, αλλά όλα αυτά δεν μου λένε τίποτα εμένα.

Θέλω, λοιπόν, να βρω μόνος μου ποια είναι η σωστή θέση για το σεξ. Πώς θα το βρω; 

Έχω το «κλειδί», που είναι: όχι ταύτιση με τις αισθήσεις· αυτό είναι το κλειδί για το σεξ. Όχι ταύτιση με τις αισθήσεις, λοιπόν, που στην σύγχρονη εποχή μεταφράζεται σε «πρέπει να έχω σεξουαλικές εμπειρίες».

Αυτό είναι το κλειδί, λοιπόν: η ταύτιση με τις αισθήσεις φτιάχνει το «εγώ» και το θρέφει. Έτσι, είναι δυνατόν να μην υπάρχει ταύτιση με τις αισθήσεις; Ναι με τις αισθήσεις. Υπάρχει και η αίσθηση της πείνας, αλλά του σεξ είναι λίγο πιο ισχυρή. 

Έχω, λοιπόν, το κλειδί γι’ αυτό, την αλήθεια γι’ αυτό: Όχι ταύτιση. Νοιώθω, λοιπόν, σεξουαλικά — ε, εντάξει.

Όχι ταύτιση μ’ αυτή την αίσθηση που νοιώθω, εκεί βρίσκεται η αλήθεια. Κι αν δω πραγματικά και βαθιά αυτή την αλήθεια τότε το σεξ – όπως και η αίσθηση της πείνας- παίρνει τη σωστή του θέση.

Υπάρχει, λοιπόν, η αλήθεια ότι η ταύτιση με τις αισθήσεις, η ταύτιση με οτιδήποτε, χτίζει το οικοδόμημα του «εγώ». Τώρα: είναι αυτό για σας μια απόλυτη, αμετάκλητη, παθιασμένη, διαρκής αλήθεια; Ή είναι μια ιδέα που απλώς τη δέχομαι σήμερα και μπορώ αύριο να την αλλάξω;

Αυτή, όμως, είναι αμετάκλητη. Όπως και το ότι κανείς πρέπει να έχει χρήματα για να ζει· και τα χρήματα σου δίνουν ελευθερία να κάνεις ό,τι θέλεις, ακόμα και σεξ άμα θες. Τα χρήματα σου δίνουν μια αίσθηση δύναμης, κοινωνικής αναγνώρισης — τα ξέρετε όλα αυτά. Έτσι κι εδώ: όχι ταύτιση με τα χρήματα.

Με παρακολουθείτε; Και αυτό σημαίνει το τέλος της επιθυμίας για οτιδήποτε; Όχι· δεν σημαίνει ότι θα γίνω, φυτό. Αλλά οι επιθυμίες έχουν πια πολύ μικρή σημασία, καθώς η ταύτιση με τις επιθυμίες είναι που τους δίνει υπέρμετρη, αλόγιστη σημασία.

Έτσι, λοιπόν, όταν δεν ταυτίζομαι με τίποτα, μπαίνουν τα πάντα στη θέση τους.
Δεν τα βάζω εγώ, γίνεται από μόνο του επειδή έχω δει την αλήθεια του πράγματος. Επειδή έχω δει την αλήθεια για την ταύτιση, τα πάντα πάνε στη σωστή τους θέση από μόνα τους».

Κρισναμούρτι “Η αναζήτηση της αλήθειας” μετάφρ. Ν.Πιλάβιος,εκδ.Καστανιώτη

paramithas

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ