ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΧΑΟΣ
OPERATION CHAOS
CIA Vs Rock
«Rock is dead. Rock is dead. It’s dying. It’sover. It’s over. Rock ‘N’ Roll is dead».
Τζιμ Μόρισον
Γράφει ο Γιώργος Στάμκος
Η αρχή έγινε από τη CIA και το FBΙ και τις συγκαλυμμένες επιχειρήσεις που εξαπέλυσαν τη δεκαετία του 1960 και του 1970 κατά του κινήματος της αμερικανικής νεολαίας και της Ροκ μουσικής. Ήταν ένα μυστικό σχέδιο που έφερε την κωδική ονομασία “Επιχείρηση ΧΑΟΣ “(Operation CHAOS). Γιατί ωστόσο να εξαπολύσουν μια τέτοια επιχείρηση αποδόμησης και καταστροφής της ίδιας τους της νεολαίας και της μουσικής Ροκ; Οι λόγοι ήταν απλοί: Η μουσική του Ροκ και το επαναστατικό κίνημα των νέων ήταν μια απίστευτη έκρηξη αδρεναλίνης, που ζωντάνεψε τον κόσμο, δραστηριοποίησε την αμερικανική νεολαία και την έκανε πιο επαναστατική και σίγουρα πιο ριζοσπαστική και αντιπολεμική (κατά της αμερικανικής επέμβασης και του μακροχρόνιου πολέμου στο Βιετνάμ).
Οι μουσικοί της Ροκ των δεκαετιών του 1960 και 1970, που εμφορούνταν από ιδέες αλλαγής της κοινωνίας (συχνά σοσιαλιστικές, μια λέξη Απαγορευμένη για το κατεστημένο των ΗΠΑ), απέκτησαν μεγάλη απήχηση στη νεολαία και γι’ αυτό το κατεστημένο τους θεώρησε απειλή. Δεν έβλεπε με καλό μάτι τις ανατρεπτικές ιδέες που διαδίδονταν μέσω της μουσικής Ροκ, ούτε και τους διάσημους και οικονομικά ανεξάρτητους αστέρες που εξέφραζαν πολιτικές θέσεις κι αμφισβητούσαν τα πάντα. Επειδή επηρέαζαν εκατομμύρια νέους, αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση, είχαν πρόσβαση στα media αλλά και αρκετά χρήματα, οι αστέρες του Ροκ θεωρήθηκαν επικίνδυνοι, μεταδίδοντας επικίνδυνους “διανοητικούς ιούς”, όπως η επαναστατικότητα, ο αναρχισμός και ο φιλειρηνισμός. Και γι’ αυτό έπρεπε να εξουδετερωθούν, να περιθωριοποιηθούν, να γελοιοποιηθούν, να αποδομηθούν, να «ακυρωθούν» ή ακόμη και να δολοφονηθούν!
AΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΘΙΣΜΟ ΣΤΗΝ “ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΧΑΟΣ”
Προτού ωστόσο εξαπολυθεί αυτή η “Επιχείρηση ΧΑΟΣ”, που αποτέλεσε στην ουσία μια συνέχεια του Μακαρθισμού και της αντικομμουνιστικής παράνοιας της δεκαετίας του 1950, δημιουργήθηκε μια υποδομή παρακολούθησης και εξουδετέρωσης «ταραχοποιών στοιχείων» που συμμετείχαν σε διαδηλώσεις κατά του Πολέμου στο Βιετνάμ. Συγκεκριμένα, όταν το 1964 ο Λίντον Τζόνσον έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ αποφάσισε, σε συνεννόηση με τον διευθυντή της CIA John McCone, να δημιουργηθεί ένας νέος υπερ-απόρρητος κλάδος επιχειρήσεων που ονομάστηκε Domestic Operations Division (DOD), παρά το γεγονός πως το αμερικανικό Κογκρέσο απαγόρευε στη CIA να δρα στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Φυσικά η όλη κίνηση στρεφόταν κατά του κινήματος των Πολιτικών Δικαιωμάτων, που είχε αναπτυχθεί έντονα στις ΗΠΑ. Έτσι πράκτορες της CIA και του Αμερικανικού Στρατού άρχισαν να συγκεντρώνουν προσωπικούς φακέλους, φωτογραφίες «υπόπτων», να σχηματίζουν «μαύρες λίστες» αντιπολεμικών διαδηλωτών, και να αποθηκεύουν όλο αυτό το υλικό σε μικροφίλμ και σε πρωτόγονους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το σχέδιο αυτό ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία «επιχειρησιακών κέντρων», που βρίσκονταν σε άμεση σύνδεση με την τοπική αστυνομία, τηλετυπικές μηχανές, οδικοί χάρτες, κλειστά κυκλώματα βιντεοσκόπησης και ασφαλή κανάλια επικοινωνίας. Ένα τέτοιο «κέντρο επιχειρήσεων» με 180 άνδρες έκανε την εμφάνιση του το 1968 στο Ντιτρόιτ για να παρακολουθήσει μια αντιπολεμική διαδήλωση που βρισκόταν σε εξέλιξη. Το 1969 το κέντρο έδρευε πλέον μόνιμα σε μια πανάκριβη «πολεμική αίθουσα» στα υπόγεια του Πενταγώνου.
Από τον Αύγουστο του 1967 η Ομάδα Ειδικών Επιχειρήσεων του Αμερικανικού Στρατού έστρεψε την προσοχή της στην αμερικανική νεολαία, που είχε «εκτροχιαστεί» μέσω της Ροκ μουσικής και των αντιπολεμικών διαδηλώσεων. Έτσι εξαπολύθηκε η Επιχείρηση ΧΑΟΣ, συνώνυμη με την επιχείρηση «Χάος» της Χιλής (κατά του δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού Σαλβαντόρ Αλλέντε, που οδήγησε σε πραξικόπημα και στη Χούντα του Πινοσέτ), που στρέφονταν κατά της «ανήσυχης νεολαίας». Η επιχείρηση αυτή δεν ήταν απλώς μια μελέτη. Ήταν πραγματική επίθεση. Στα μέσα του καλοκαιριού του 1969, όταν ο Μάνσον δολοφονούσε μια ολόκληρη οικογένεια στην οικία του Ρομάν Πολάνσκι στο Χόλιγουντ, η Επιχείρηση ΧΑΟΣ τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή. Πράκτορες της CIAδιοχέτευσαν στο Λος Άντζελες μεγάλες ποσότητες LSD, η χρήση του οποίου προκάλεσε μια πρωτοφανή έξαρση επιθετικότητας και εγκληματικότητας. Πολλές παράξενες δολοφονίες συνέβησαν τότε. Τον Αύγουστο του 1969 σφαγιάστηκε και ηSharon Tate La–Bianca…
Το 1970, τρεις βδομάδες μετά την εντολή του Νίξον για εισβολή των αμερικανικών στρατευμάτων στην Καμπότζη, ο Edwin Meese III, πατέρας του ακροδεξιού σχολείου στο οποίο η Washington Post (26.1.1984) έδωσε το ευνόητο όνομα «Alameda Mafia», έγραψε μια μακαρθιρικού τύπου επιστολή την οποία διάβασε σε ένα συνέδριο: «Η πρόκληση είναι καθαρή. Οι εχθροί της κοινωνίας που βρίσκονται στην Καλιφόρνια θέλουν να θυσιάσουν μια ολόκληρη γενιά νέων για να πετύχουν τους στόχους τους. Επιθυμούν την ήττα σε μια διεθνή διαμάχη (σ.σ. τον Πόλεμο του Βιετνάμ)…» Και η λύση που ο ίδιος πρότεινε: «Όσο το δυνατόν περισσότερες φωτογραφίες και στοιχεία από τους αξιωματούχους για όλους όσους αναμειγνύονται σε ενεργές πολιτικές διαδηλώσεις». Αυτό σήμαινε δηλαδή την αύξηση της κατασκοπείας, τη διεύρυνση του φακελώματος και της παρακολούθησης της ιδιωτικής ζωής των πολιτών. Στην πραγματικότητα αυτό συνέβαινε ήδη σε ομοσπονδιακό επίπεδο από CIA σε μια παράνομη επιχείρηση στο εσωτερικό των ΗΠΑ με την κωδική ονομασία CHAOS.
Σύμφωνα με τη Freedom of Information Act του 1995: «Κατά τη διάρκεια έξι ετών (1967-1972) η Επιχείρηση ΧΑΟΣ είχε συγκεντρώσει 13.000 διαφορετικούς φακέλους, συμπεριλαμβανομένων 7.200 φακέλους Αμερικανών πολιτών». Αυτοί οι φάκελοι ελέγχθηκαν από μια ειδική επιτροπή της CIA και αφορούσαν περίπου 300.000 πρόσωπα και πολιτικές οργανώσεις, ενώ η διεύθυνση της Επιχείρησης ΧΑΟΣ είχε δημιουργήσει ένα index με επτά εκατομμύρια ονόματα!
Τον Απρίλιο του 1972 ο Victor Machetti, ένας πρώην πράκτορας της CIA, δημοσίευσε στην επιθεώρηση The Nation, ένα άρθρο με τίτλο CIA: ThePresident’s Loyal Tool, στο οποίο ενοχοποιούσε τη μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ για χειραγώγηση των Media, του κινήματος της νεολαίας, των πολιτιστικών οργανώσεων και των εργατικών σωματείων. Ο τότε διευθυντής της CIA έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αποτρέψει την έκδοση του βιβλίου του Victor Machetti, το οποίο ενοχοποιούσε τη CIA, βρίσκοντας συμμάχους από το χώρο της αμερικανικής ακροδεξιάς, και πιέζοντας ακόμη και τον πρόεδρο Νίξον να σύρει στα δικαστήρια τον πρώην πράκτορα της υπηρεσίας, προτού «βγάλει όλα τα άπλυτα στη φόρα». Το 1974 ο ερευνητής δημοσιογράφος Seymour Hersh αποκάλυψε την Επιχείρηση ΧΑΟΣ σε μια σειρά από άρθρα του στους New York Times. Ο Hersh ανέφερε πως η CIA είχε αναμιχθεί σε μαζικές παρακολουθήσεις και σε πολλές συγκαλυμμένες επιχειρήσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Αν και είχε όσα έγραφε ήταν πραγματικότητα, τα κατευθυνόμενα Media, και ειδικά οι αντίπαλες εφημερίδες, γελοιοποίησαν και διέσυραν τον Hersh. Η συντηρητική Washington Post και το Newsweek έκαναν λόγο στα editorialτους για μια ακόμη «θεωρία συνωμοσίας»…
CIA ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΟΚ
Δεν ήταν μόνο η CIA που ενορχήστρωσε τον συγκαλυμμένο πόλεμο κατά του κινήματος της Ροκ μουσικής. Και η Μαφία αναμείχθηκε ενεργά στον πόλεμο κατά του Ροκ σε μια επιχείρηση, που έμοιαζε πολύ με την “Επιχείρηση Υπόκοσμος” (Operation Underworld), όταν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Αμερικανικός Στρατός συμμάχησε με την ιταλική Μαφία της Νέας Υόρκης σε μια προσπάθεια να σαμποτάρουν τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι. Κοινός στόχος ήταν πλέον ο έλεγχος της μουσικής βιομηχανίας. Όπως άλλωστε έγραψε το 1989 ο Albert Goldman: «Οι μουσικές εταιρείες είχαν πάντα ισχυρές διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα και μια μακρά παράδοσης διαφθοράς των Media».
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 οι αξιωματούχοι της Επιχείρησης ΧΑΟΣ και οι Αμερικανοί μαφιόζοι έβαλαν στο μάτι τους την ανερχόμενη πολιτικοποίηση της Ροκ μουσικής. Και οι δύο είχαν τους δικούς τους λόγους για να ελέγξουν τη μουσική βιομηχανία. Η CIA ενδιαφερόταν να αποτρέψει το νεο-αριστερίστικο κίνημα να κυριαρχήσει πάνω στη δημοφιλή μουσική του Ροκ, και μ’ αυτόν τον τρόπο να εισακουστούν οι κραυγές των «φιλοκομμουνιστών» κατά του Πολέμου στο Βιετνάμ, που αιμορραγούσε. Η Μαφία από την πλευρά της επιθυμούσε κυρίως τον οικονομικό έλεγχο πάνω στην ανερχόμενη μουσική βιομηχανία.Μια νέα ανίερη συμμαχία γεννιόταν.
Έτσι άρχισε η διείσδυση των μαφιόζων σε διάφορα Ροκ κλαμπ, στα οποία σύντομα έγιναν ιδιοκτήτες. Επίσης αυξήθηκε η επιρροή τους στον τομέα της μουσικής παραγωγής και του ραδιοφώνου. Τα ελεγχόμενα από τη Μαφία ραδιόφωνα έστρεφαν πλέον την αμερικανική νεολαία στον ηδονισμό και την απομάκρυναν από την πολιτική. Προωθώντας τις λίστες των “ΤΟΡ 40” τα ραδιόφωνα αυτά, άρχισαν να «θάβουν» την πολιτικοποιημένη Ροκ μουσική και μεταμόρφωσαν σταδιακά τους νέους, κάνοντας τους να ενδιαφέρονται περισσότερο για το διαλογισμό και τον εσωτερισμό και λιγότερο για την πολιτική και τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις.
Χαρακτηριστική περίπτωση κατευθυνόμενου ραδιοφώνου ήταν το ΡάδιοWINS της Νέας Υόρκης. Ο John Elroy McCaw, σύμβουλος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (NSC) επί προεδρίας Αϊζενχάουερ, αγόρασε το Ράδιο WINS για 450.000 δολάρια. Αυτός ήταν ο πρώτος που προώθησε το θεσμό του «Hit Parade» (που αργότερα κατέκτησε όλο τον κόσμο) και χρησιμοποίησε τον δημοφιλή ραδιοσταθμό του για τη χειραγώγηση του κινήματος της Ροκ μουσικής. Η επιτυχία του υπήρξε μεγάλη. Δέκα χρόνια αργότερα ο McCaw πούλησε τον πετυχημένο ραδιοσταθμό του στο εξωφρενικό για την εποχή του ποσό των 10 εκατομμυρίων δολαρίων!
Η σημαντικότερη ωστόσο συμβολή της Μαφίας στον ακήρυκτο πόλεμο κατά του Ροκ ήταν η διοχέτευση τεραστίων ποσοτήτων ναρκωτικών στην αμερικανική νεολαία. Μέχρι τότε η Μαφία, που είχε πάντοτε τον έλεγχο της εμπορίας ναρκωτικών στις ΗΠΑ, διοχέτευε τα ναρκωτικά της στην «παραδοσιακή πελατεία» της, που αποτελούνταν από το καλλιτεχνικό κύκλωμα, τους διεφθαρμένους ή παρακμιακούς αστούς και τους μποέμ. Πλέον ο στόχος ήταν η νεολαία και οι αστέρες του Ροκ. Έτσι το LSD και, κυρίως, η ηρωίνη έκαναν την εμφάνισή τους στους δρόμους, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τους νέους και ειδικά τους φοιτητές. Μόλις η μαφιόζικη ηρωίνη έπεσε στις πιάτσες στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο «κύβος είχε ριφθεί». Ήταν πλέον θέμα χρόνου μέχρι να τιθασευτεί η επαναστατική ορμή της νεολαίας και η ενέργεια της να στραφεί απλώς στην εξεύρεση της επόμενης δόσης…
O Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com) είναι συγγραφέας και δημιουργός του ΖΕΝΙΘ (www.zenithmag.wordpress.com)
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.