ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ; Η ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

Μερικές φορές, δύο ή τρία γεγονότα στη ζωή σας θα διασταυρώνονται με τρόπο που σας ξαφνιάζει. Το ένα μπορεί να είναι μια σκέψη ή ένα συναίσθημα (εσωτερικό) και το άλλο να συμβαίνει στο περιβάλλον σας (εξωτερικό). Τα δύο γεγονότα δεν έχουν καμία προφανή αιτιώδη συνάφεια, αλλά η έκπληξη αιχμαλωτίζει την προσοχή σας και προκαλεί το μυαλό σας για να αναζητήσετε νόημα. Αναρωτιέστε αν είναι σύμπτωση ή αν αυτό σημαίνει κάτι για εσάς ή για τη ζωή σας.

Αυτές οι στιγμές εμφανίζονται σε όλους τους τομείς, τα οικονομικά μας, την εργασία, την οικογένεια, τον έρωτα, την υγεία, τις ιδέες, και την πνευματικότητα, καθώς και σε ταινίες, βιβλία, και στις ειδήσεις. Όπως το σεξ, μπορούν να συμβάλουν στο να κάνουν τον κόσμο να λειτουργήσει.
Σύμφωνα με την Έρευνα για την Περίεργη Σύμπτωση, η πιο συχνή σύμπτωση είναι:

«Έχω μια ιδέα και την ακούω ή την βλέπω στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή στο Διαδίκτυο».

Επόμενες στη λίστα είναι:

«Σκέφτομαι να τηλεφωνήσω σε κάποιον και αυτό το άτομο ξαφνικά μου τηλεφωνεί».

«Σκέπτομαι μια ερώτηση και μου απαντάται από εξωτερικά μέσα (δηλαδή, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ανθρώπους), πριν καν τη ρωτήσω».

«Εξελίσσομαι στη δουλειά / καριέρα / εκπαίδευση μου βρισκόμενος στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή».

Ο Carl Jung εισήγαγε την ιδέα των συμπτώσεων που έχουν νόημα στον Δυτικό κόσμο με τον όρο «συγχρονικότητα».

Ο σκοπός της συγχρονικότητας, σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, είναι η προώθηση της ψυχολογικής ανάπτυξης και η αλλαγή - η διαδικασία της εξατομίκευσης - να γίνεις αυτό που πραγματικά είσαι. Κάποια από τους συμμετέχοντες στην έρευνα μου ανέφερε το παρακάτω παράδειγμα της παροχής συμβουλών από σύμπτωση:

« Ζούσα χώρια από τον σύζυγό μου που με κακοποιούσε. Ενώ έλειπε σε ένα επαγγελματικό ταξίδι, αποφάσισα να επανασυνδεθώ μαζί του. Στην επιστροφή έχασε την πτήση της ανταπόκρισης. Εκείνο το βράδυ μια άγνωστη γυναίκα που είχε κακοποιηθεί από τον φίλο της τηλεφωνούσε και κατά λάθος κάλεσε τον δικό μου αριθμό. (Η συμμετέχουσα στην μελέτη δεν αναφέρει τον λόγο για το τηλεφώνημα της γυναίκας).

Ο φόβος στη φωνή της με κάποιο τρόπο με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι η επανένωση με τον σύζυγό μου, ήταν ένα λάθος. Τον συνάντησα στο αεροδρόμιο το επόμενο πρωί για να του πω ότι τα σχέδιά μου είχαν αλλάξει και δεν θα επέστρεφε στο σπίτι μου».

Η συγχρονικότητα μπορεί να σας παρουσιαστεί με διάφορους τρόπους. Μπορεί να βρεθείτε να προσέχετε ιδιαίτερα μια πινακίδα του δρόμου, μια σκηνή στην τηλεόραση, ή ένα τραγούδι. Μπορεί να σκοντάψετε επάνω κάτι στο διαδίκτυο ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Ένας ξένος μπορεί να πει κάποια λόγια που θα πρέπει να ακούσετε. Χρήσιμες υπενθυμίσεις είναι παντού, αν δώσετε προσοχή.

Οι συμπτώσεις με νόημα μας δείχνουν πόσο βαθιά είμαστε συνδεδεμένοι με εκείνους που αγαπάμε.

Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι έχουν αισθανθεί τον πόνο ενός αγαπημένου προσώπου ενώ ήταν μακριά από αυτούς . Ο ψυχίατρος Ian Stevenson συνέλλεξε πολλές τέτοιες ιστορίες και οι συμμετέχοντες στη δική μου έρευνα επιβεβαίωσαν αυτή την εμπειρία. Εδώ είναι η δική μου ιστορία.

«Είχα βιώσει συμπτώσεις πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά καμία δεν ήταν πιο εντυπωσιακή από αυτή που συνέβη όταν ήμουν 31 ετών το 1973. Ξαφνικά, βρέθηκα σκυμμένος πάνω από το νεροχύτη της κουζίνας σε ένα παλιό βικτοριανό σπίτι στο Σαν Φρανσίσκο. Πνιγόμουν με κάτι που είστε σταθεί στο λαιμό μου. Δεν μπορούσα να το φτύσω. Δεν είχα φάει τίποτα. Δεν ήξερα τι ήταν στο λαιμό μου. Τελικά, μετά από 15 λεπτά περίπου, μπόρεσα να καταπιώ και να αναπνεύσω κανονικά».

Την επόμενη ημέρα, των γενεθλίων μου, ο αδελφός μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι ο πατέρας μας είχε πεθάνει στο Wilmington του Delaware, στις 2 μμ τοπική. Ήταν 3.000 μίλια και τρεις χρονικές ζώνες μακριά. 2 μμ στο Wilmington ήταν 11 μμ στην Καλιφόρνια. Ο πατέρας μου αιμορράγησε στο λαιμό και πνίγηκε στο ίδιο του το αίμα περίπου την ίδια ώρα που εγώ πνιγόμουν ανεξέλεγκτα. Πέθανε στις 27-Φεβ ημέρα των γενεθλίων μου».

Οι συμπτώσεις που έχουν νόημα μπορεί να μας βοηθήσουν να φτάσουμε εκεί που πρέπει να πάμε χωρίς να γνωρίζουμε πώς φτάσαμε εκεί.

Οι μητέρες φαίνεται να γνωρίζουν πράγματα για τα παιδιά τους - μερικές φορές σε υπερβολικό βαθμό. Η μητέρα της 6χρονης Ruth πήγε στην πόλη για να ψωνίσει, όταν ξαφνικά είχε την αίσθηση ότι έπρεπε να γυρίσει γύρω. «Πού είναι η Ρουθ;» ρώτησε την μπέιμπι σίτερ. Η μπέϊμπι σίτερ απάντησε, «Είναι στης Ann». Η Ann ήταν η 6χρονη φίλη της.

Η μητέρα έτρεξε στο σπίτι της Ann όπου έμαθε ότι η μητέρα της Ann νόμιζε ότι ήταν στο σπίτι της Ruth. Σαν με αυτόματο πιλότο, η μητέρα της Ruth οδήγησε στο δρόμο, πάνω από την σιδηροδρομική γραμμή, πάρκαρε, πέρασε μέσα από μια πύλη, ανέβηκε ένα μικρό λόφο, και κατέβηκε σε ένα παλιό λατομείο που ήταν τώρα γεμάτο με νερό.

Στην άκρη του νερού καθόταν και τα δύο παιδιά με τα παπούτσια τους βγαλμένα, και έτοιμα να μπουν στα ρηχά. Αν είχαν μπει στο νερό, κατά πάσα πιθανότητα θα είχαν πνιγεί. Το λατομείο ήταν βαθύ. Η μητέρα της Ruth έδρασε, καθοδηγούμενη από κάποια ένστικτο που δεν μπορούσε να εξηγήσει.

Πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς έχει ένα ανθρώπινο GPS που μας δίνει τη δυνατότητα να φτάσουμε εκεί πρέπει να είμαστε χωρίς να γνωρίζουμε πώς το κάναμε. Οι συμπτώσεις με νόημα μπορούν να επεκτείνουν την κατανόησή μας για το πώς λειτουργεί ο κόσμος και να αποκαλύψουν μερικές από τις αναξιοποίητες δυνατότητές μας.

Του Bernard Beitman

Kate Minogianni‎"Ξυπνώντας τον Ονειρευτή. Αλλάζοντας το Όνειρο"

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ