Πριν από μερικά χρόνια είδα τη διαφήμιση μιας γνωστής μάρκας αθλητικών ειδών που αποτυπώθηκε στη μνήμη μου. Στη διαφήμιση φαίνεται ο Μάικλ Τζόρνταν (το δίχως άλλο ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας στην ιστορία) να περπατάει αργά σ’ έναν διάδρομο με ελάχιστο φως. Φοράει επίσημο κοστούμι, σκούρα γυαλιά και μοιάζει στενοχωρημένος. Ενώ προχωράει, ακούγεται να λέει με σταθερή φωνή: «Στην καριέρα μου έχω χάσει εννιά χιλιάδες βολές, έχω χάσει πάνω από τριακόσιους αγώνες, σε είκοσι έξι περιπτώσεις μου εμπιστεύτηκαν τη βολή που θα έκρινε τον αγώνα και απέτυχα… Έχω αποτύχει μια, κι άλλη μια, κι άλλες πολλές φορές στη ζωή μου. Γι’ αυτό θριαμβεύω».
Δύο πράγματα με συγκλόνισαν σ’ εκείνη τη διαφήμιση. Καταρχάς, ο άνθρωπος που θα μπορούσε να θεωρηθεί πρότυπο επιτυχίας στον τομέα του κι ένας από τους αθλητές που θαυμάζει μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων είχε αποτύχει υπερβολικά πολλές φορές! Όλες και κάθε μία ξεχωριστά πρέπει να του άφησαν την εμπειρία της απογοήτευσης· όλες και κάθε μία απ’ αυτές τις φορές τα πράγματα δεν είχαν έρθει όπως θα τα είχε θελήσει. Η πιο σημαντική φράση όμως είναι η τελευταία του διαφημιστικού σποτ: «Γι’ αυτό, θριαμβεύω». Όχι «παρόλο που» απέτυχα τόσες φορές τώρα θριαμβεύω, αλλά «γι’ αυτό ακριβώς» έφτασα στο θρίαμβο. Εκείνες οι εμπειρίες (κι όχι οι άλλες, οι ευχάριστες) ήταν αυτές που τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα.
Δύο πράγματα με συγκλόνισαν σ’ εκείνη τη διαφήμιση. Καταρχάς, ο άνθρωπος που θα μπορούσε να θεωρηθεί πρότυπο επιτυχίας στον τομέα του κι ένας από τους αθλητές που θαυμάζει μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων είχε αποτύχει υπερβολικά πολλές φορές! Όλες και κάθε μία ξεχωριστά πρέπει να του άφησαν την εμπειρία της απογοήτευσης· όλες και κάθε μία απ’ αυτές τις φορές τα πράγματα δεν είχαν έρθει όπως θα τα είχε θελήσει. Η πιο σημαντική φράση όμως είναι η τελευταία του διαφημιστικού σποτ: «Γι’ αυτό, θριαμβεύω». Όχι «παρόλο που» απέτυχα τόσες φορές τώρα θριαμβεύω, αλλά «γι’ αυτό ακριβώς» έφτασα στο θρίαμβο. Εκείνες οι εμπειρίες (κι όχι οι άλλες, οι ευχάριστες) ήταν αυτές που τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα.
Έπεσα έξω, απορρίφθηκα, έσφαλα, απέτυχα, είναι ρήματα που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την εμπειρία μας όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα είχαμε φανταστεί ή όπως τα θέλαμε. Τέτοιες εμπειρίες είναι αναπόφευκτο να αποκτήσουμε στη διάρκεια της ζωής μας, και μόνο ένας ανόητος θα μπορούσε να πιστεύει πως θα καταφέρνει πάντα αυτό που επιδιώκει, πως θα πετυχαίνει πάντα τον στόχο του και πως μπορεί να ζήσει χωρίς ποτέ του να γευτεί την πίκρα της απογοήτευσης. Όμως, ακόμη κι αν μπορούσαμε ν’ αποφύγουμε την αποτυχία… θα ήταν κάτι το επιθυμητό; Δεν το νομίζω. Αυτό που νομίζω είναι ότι, αν θέλουμε να θριαμβεύσουμε (με την έννοια της απόκτησης του ζητούμενου), θα πρέπει να βιώσουμε πολλές φορές την αποτυχία, όχι μόνο γιατί δεν μπορούμε να την αποφύγουμε, αλλά γιατί αυτά τα λάθη και οι απογοητεύσεις θα μας διδάξουν πώς κινείται κανείς προς το στόχο.
Αν θέλεις να διευρύνεις τ όρια της ζωής σου θα πρέπει να διακινδυνεύσεις να σταθείς όρθιος και να το προσπαθήσεις ξέροντας πως, αργά ή γρήγορα, κάποια στιγμή θα πέσεις και θα χτυπήσεις.
ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΓΩΝΙΑ
ΝΤΕΜΙΑΝ ΜΠΟΥΚΑΪ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.