Όλα καινούργια

 

γράφει η Λίνα Παυλοπούλου

Όλα καινούργια!!

Τι μανία είναι αυτή που με έχει πιάσει.
Να μη θέλω τίποτα το παλιό.
Όλα καινούργια θέλω να ‘ναι.
Νέα δουλειά, νέο σπίτι, νέα έπιπλα, νέο κινητό, νέο νούμερο, νέο λάπτοπ, νέοι άνθρωποι.
Ακόμα και ότι παλιό το βλέπω με νέο βλέμμα, με νέα διάθεση.
Νέος χρόνος! Νέοι στόχοι, νέα πραγματικότητα.
Ζητάω πράγματα και έρχονται, όλα στην ώρα τους και όλα στο χρόνο τους, το δικό τους χρόνο και απλά υλοποιούνται.
Ω, τι μεγάλη κατάκτηση είναι αυτή!
Να υλοποιούνται οι επιθυμίες, να πραγματώνονται οι στόχοι.
Κι εγώ καινούργια αισθάνομαι.
Σα να’ μαι μία άλλη. Είμαι μία άλλη.
Είμαι ο καινούργιος μου εαυτός.
Μερικές φορές είναι τόσο έντονο αυτό που θαρρείς σα να βγαίνω από εμένα και να με παρατηρώ και αναρωτιέμαι…. “Εγώ είμαι?”
Ναι, Εγώ είμαι!
Ο νέος μου εαυτός!
Καινούργιος! Ολοκαίνουργιος!
Πως να αντέξει το καινούργιο λοιπόν το παλιό?
Πως να αντέξει το καθαρό το βρώμικο?
Πως να αντέξει το φως το σκοτάδι?
Όλα καινούργια! Κάθε μέρα καινούργια!
Ακόμα και τις Δευτέρες που δεν τις ήθελα, τώρα τις βλέπω αλλιώς.
Και αναρωτιέμαι τι άλλαξε?
Μα… εγώ άλλαξα. Καθάρισα!
Τι?… Συναισθήματα!
Καθάρισα τα τοξικά συναισθήματα από το σύστημά μου και έκανα χώρο μόνο για τα υγιή.
Πέταξα από πάνω μου ότι με βάραινε και δεν με άφηνε να πετάξω.
Αποδέχτηκα μια πραγματικότητα που δεν μπορώ να αλλάξω και ξεκίνησα να φτιάξω τη δική μου όπως μου αξίζει.
Το παλιό ανήκει στο παρελθόν και το καινούργιο στο παρόν και το μέλλον.
Αγαπάω να ζω την κάθε μου μέρα πια.
Ευγνωμονώ το Θεό για ότι έχω.
Ευχαριστώ για ότι έχω ζήσει, όσο δύσκολο και αν ήταν.

Ονειρεύομαι χωρίς να αιθεροβατώ.
Κάνω σχέδια που μπορώ να κρατήσω στα χέρια μου.
Ερωτεύομαι κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη ζωή.
Αγαπάω, φροντίζω και σέβομαι κάθε μέρα όλο και περισσότερο τον εαυτό μου.
Έπαψα να σκέφτομαι και να αναλύω τόσο.
Τώρα αισθάνομαι, διαισθάνομαι, αφουγκράζομαι περισσότερο.
Ανοίγω την καρδιά μου και σκέφτομαι με αυτήν πια όχι με το μυαλό μου.
Μοιράζομαι αυτό που νιώθω χωρίς να φοβάμαι να το εξωτερικεύσω.
Αποκτώ στωικότητα, καρτερικότητα, αρχίζω να έχω υπομονή… αλήθεια, τι μεγάλη αρετή!
Εμπιστεύομαι, αφήνομαι στη ροή των πραγμάτων.
Δηλώνω πρόθεση χωρίς να θέλω να ελέγξω τίποτα.
Όλα γίνονται, όλα έρχονται, απλά συμβαίνουν… όμορφα, απαλά, υπέροχα.
Όλα καινούργια θέλω να’ ναι.
Ακόμα και το όνομά μου στο κουδούνι μου το έγραψα ολόκληρο, όχι το υποκοριστικό του.
Θέλω ολόκληρα πράγματα, ολόκληρα και καινούργια!
Υγιή και μεστά.
Ένας πολύ καλός φίλος μου είπε… “Μη δεχτείς στη ζωή σου τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζεις”
Έτσι είναι.
Δεν θα πάρω ότι περίσσεψε, ότι υπάρχει διαθέσιμο τώρα.
Θα πάρω αυτό που θέλω.
Υπομονή και επιμονή στο στόχο χρειάζεται.
Στην ουσία το έχω ήδη, έτσι ακριβώς όπως το θέλω.
Το νιώθω ήδη εδώ, είναι ήδη δικό μου.
Καλώς όρισες!
Όλα καινούργια λοιπόν!!

 enorasis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ