ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ WOOLPIT

Ίσως να μην ακούσατε γι' αυτά τα παιδιά, η ιστορία τους όμως είναι αληθινή..

Σύμφωνα με τον αξιόπιστο ιστορικό του Μεσαίωνα William of Newburgh, η ιστορία έχει ως εξής:

Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Stephen, δύο παιδιά, αδελφός και αδελφή, εμφανίστηκαν στο χωριό Woolpit, στο Suffolk της Αγγλίας.

Τα δύο παιδιά τα οποίο φαινόταν να είναι ανθρώπινα, είχαν μια πολύ παράξενη και ανεξήγητη πράσινη χροιά. Μιλούσαν μια ξένη γλώσσα, είχαν πολύ διαφορετικά ρούχα που ποτέ δεν τα είχε δει κανένας πριν, και, μετά την άρνησή τους να φάνε τα τρόφιμα που τους προσφέρονταν για σχεδόν μια εβδομάδα, όταν είδαν ωμά πράσινα φασόλια, όρμησαν και άρχισαν να τα καταβροχθίζουν με μεγάλη ευχαρίστηση.

Με τον καιρό έμαθαν να τρώνε άλλες τροφές και τελικά έχασαν το πράσινο χρώμα τους. Κάποια μέρα, το αγόρι αρρώστησε και αργότερα πέθανε. Η κοπέλα προσαρμόστηκε στη νέα της ζωή, αλλά ήταν κάπως επαναστατική προς τους κανόνες και τις αρχές. Αφού έμαθε να μιλάει αγγλικά, ισχυρίστηκε ότι αυτή και ο αδελφός της προέρχονται από ένα μέρος που ονομάζεται "Γη του Αγίου Μαρτίνου", το οποίο ήταν ένας υπόγειος κόσμος που κατοικείται από πράσινα ανθρωπάκια.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα σπεύσουν να ισχυριστούν πως όλα αυτά είναι απλά παραμύθια ή λαογραφικές ιστορίες, όμως κύρια πηγή από την οποία προέρχεται η ιστορία αυτή είναι ο Άγγλος ιστορικός William of Newburgh. Μια άλλη πηγή η οποία δεν είναι τόσο αξιόπιστη αλλά αξίζει να αναφερθεί, είναι ο Ralph of Coggeshall..

Η Αγγλία είναι μια χώρα όπου οι ιστορίες της περιόδου του Μεσαίωνα μπερδεύονταν πολλές φορές με του θρύλους και τις παραδόσεις.

Η ιστορία όμως των πράσινων παιδιών που βρέθηκαν στην περιοχή του Woolpit χαρακτηρίζεται ως ένα από τα χαρακτηριστικότερα και καταγεγραμμένα περιστατικά του μεσαίωνα Τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα στο μικρό χωριό του Woolpit της Αγγλίας το 12 αιώνα, το Woolpit ήταν ένα μικρό ήσυχο χωριό οπού οι κάτοικοι ήταν γεωργοί, κτηνοτρόφοι, και κύρια εργασία τους ήταν η κατεργασία μαλλιού για υφάσματα, όμως ένας συχνός εχθρός των κατοίκων ήταν οι λύκοι οπού αποδεκάτιζαν τα κοπάδια τους, έτσι οι κάτοικοι έφτιαχναν λάκκους και περίτεχνες παγίδες για να τους παγιδεύουν και στη συνέχεια να τους θανατώνουν, μια μέρα οι χωρικοί άκουσαν μέσα από κάποια τάφρο, περίεργους, ασυνήθιστους ήχους. 

Πλησιάζοντας έμειναν κατάπληκτοι όταν στο βάθος της τάφρου αντίκρισαν δύο μικρά ασυνήθιστα παιδιά. Ένα κορίτσι και ένα αγόρι μικρότερης ηλικίας. Ήταν ντυμένα με περίεργα ρούχα και μιλούσαν μια περίεργη και άγνωστη για τους χωρικούς γλώσσα. Αυτό όμως που τους άφησε άφωνους ήταν το χρώμα του δέρματός τους. Ήταν πράσινο ! Οι χωρικοί ξεπερνώντας το πρώτο σοκ μετέφεραν τα μικρά παιδιά που έκλαιγαν και που η εγκατάλειψή τους ήταν φανερή, στο σπίτι ενός γαιοκτήμονα, του Sir Richard De Calne. Ο Sir Richard περιποιήθηκε στο έπακρο τα μικρά παιδιά, τόσο αυτός όσο και το υπηρετικό προσωπικό του. 

Ήταν χαρακτηριστικές οι πρώτες στιγμές όπου οι υπηρέτες αναζητούσαν τρόπους να ταΐσουν τα παιδιά, τα οποία αρνούνταν πεισματικά να φάνε τις τροφές που τους προσφέρονταν. Αντίθετα έδειξαν προτίμηση σε πράσινα χόρτα και περισσότερο σε φυτά φασολιάς, όπου αρχικά προσπάθησαν να φάνε τους μίσχους των φυτών για να καταλήξουν τελικά στους τρυφερούς καρπούς φασολιών. Δυστυχώς όμως το αγόρι που η κατάσταση της υγείας του ήταν πολύ επιβαρυμένη πέθανε. Το κορίτσι κατάφερε να επιζήσει, και το δέρμα του με το πέρασμα του χρόνου απέβαλε το πράσινο και πήρε το φυσιολογικού του δέρματος χρώμα. Όταν μεγάλωσε παντρεύτηκε έναν ανώτερο υπάλληλο του βασιλιά Henry II από την περιοχή του Norfolk. Η κοπέλα αυτή έμεινε γνωστή με το όνομα Agnes Barre. 

Κατά την διάρκεια που βρισκόταν στο σπίτι της οικογένειας του Sir Richard's, η Agnes κατάφερε να μάθει την Αγγλική γλώσσα και να είναι πια ικανή να εξιστορήσει το πώς αυτή και ο αδερφός της βρέθηκαν στο Woolpit. Υποστήριξε λοιπόν ότι προέρχονταν από μια Χριστιανική περιοχή που λεγόταν Άγιος Μαρτίνος που ήταν πάντα λυκόφως και όλα ήταν πράσινα. Αυτή η ανήλια περιοχή χωριζόταν από την ηλιόλουστη από έναν μεγάλο ποταμό. Κάποια μέρα και ενώ βοσκούσαν τα κοπάδια του πατέρα τους έχασαν τον προσανατολισμό τους. Έπαψαν να ακούν τους ήχους από τις καμπάνες των εκκλησιών της περιοχή τους, και βρέθηκαν άγνωστο πώς μέσα σε ένα υπόγειο τούνελ και από εκεί στο Woolpit. 

Στη συνέχεια τα ίχνη της Agnes Barre χάνονται στο χρόνο, δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα γεγονότα που να υποδεικνύουν πως συνέχισε τη ζωή της, πολύ λένε ότι έκανε παιδιά και συνέχισε τη ζωή της ως μια απλή γυναίκα, 

Η ιστορία των πράσινων παιδιών χαρακτηρίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα και ανεξιχνίαστα μυστήρια, πολλές απαντήσεις έχουν δοθεί άλλες λογικές και άλλες ξεπερνούν τη φαντασία, πολύ έχουν υποστηρίξει ότι τα παιδιά μπορεί να έπασχαν από μια νόσο της εποχής,(εξ ου και το πράσινο χρώμα), ακόμη να προέρχονταν από μια χώρα στην οποία δεν υπήρχε αρκετή έκθεση στον ήλιο η ακόμη να ήταν παιδιά από μια άλλη διάσταση η από ένα άλλο γαλαξία. Παρά της υποθέσεις το γεγονός αυτό συνεχίζει να γοητεύει αρκετούς ανθρώπου. Σήμερα οι λύκοι και τα πράσινα παιδιά είναι τα χαρακτηριστικά ορόσημα της πόλης του Woolpit.

Επιμέλεια Thømas "Bathory".

ewao

Nicos Kastanias

darkfen

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ