Κανόνες επίλυσης προβλημάτων

•    Αφήστε τον άλλον να μιλήσει και να πει το πρόβλημά του. Όταν μιλάτε, να χρησιμοποιείτε πρώτο πρόσωπο και να λέτε αυτό που νιώθετε εσείς κι όχι αυτό που νομίζετε ότι νιώθει ο άλλος. Καλύτερα να λέτε: «Είμαι θυμωμένος», παρά «με θύμωσες».

•    Αναγνωρίστε το πρόβλημα του άλλου, χωρίς να είστε αναγκασμένος να του πείτε ότι έχει δίκιο. Μη χρησιμοποιείτε επίθετα, ούτε και διασταυρούμενα παράπονα, του τύπου: «Και μένα το ίδιο μου συμβαίνει» και μην απαντάτε μ’ ένα παράπονο στο δικό του παράπονο. Να μιλάτε για ένα-ένα θέμα κι όχι για όλα μαζί.

•    Αφήστε τον άλλο να μιλήσει κι ακούστε τον, χωρίς να τον διακόπτετε. Δώστε του, με νεύματα, να καταλάβει ότι τον ακούτε και είστε εκεί. Δώστε αναπληροφόρηση, κάνοντας παράφραση αυτών που λέει και κοιτάξτε τον στο πρόσωπο.

•    Κάντε διευκρινιστικές ερωτήσεις: «Γιατί, Γιατί όχι, Τι θα γίνει αν…» και όχι ερωτήσεις που, μέσα από αυτές, εμμέσως τον κατηγορείτε. Κάντε σωστή χρήση της σιωπής.

•    Μείνετε στο παρόν, εγκαταλείψτε το παρελθόν και ενδιαφερθείτε για το μέλλον. Όχι εκφράσεις, του τύπου: «Όα έπρεπε…, όφειλες…» κ.λπ. Ό,τι έχει γίνει, δεν ξαναγίνεται, ούτε και αλλάζει. Άλλο η ανάλυση του παρελθόντος κι άλλο το κόλλημα, οι εξηγήσεις και ερωτήσεις, του τύπου ΓΙΑΤΙ. Το «γιατί» κάνει τον άλλο να συμπεριφέρεται με αμυντικότητα και η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο.

«Τύχη είναι το σημείο όπου η προετοιμασία συναντά την ευκαιρία»

•    Μείνετε προσκολλημένος στο θέμα σας και μην πετάγεστε από το ένα θέμα στο άλλο.

•    Ψάξτε να βρείτε σε τι συμφωνείτε κι όχι σε τι διαφωνείτε.

•    Αν η συζήτηση κλιμακώνεται, αποσυρθείτε, αλλά πριν το κάνετε αυτό, πρέπει να υπάρξει κοινή συμφωνία, για συγκεκριμένη επανάληψη της συζήτησης.

•    Προσπαθήστε να επαναλάβετε τη θέση σας ήρεμα, αν υποψιάζεστε, ή καταλάβετε ότι δεν γίνατε κατανοητός.

•    Όλες οι αλλαγές που ζητάτε να γίνουν από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να αφορούν μόνο αλλαγές συμπεριφοράς, οι οποίες είναι δυνατόν να συμβούν κι όχι αλλαγές για πράγματα που δεν γίνονται. Για παράδειγμα, ζητήστε αυτό που θέλετε μ’ ένα πρακτικό τρόπο δράσης, τι θέλετε, δηλαδή, να κάνει ο άλλος, ή να πάψει να κάνει.

•    Προσέξτε τη γλώσσα του σώματος. Πρέπει να έχει συνέπεια η γλώσσα και ο λόγος σας, μ’ αυτό που λέει το σώμα σας.

•    Όταν εκφράζετε αρνητικά συναισθήματα προσπαθήστε να το κάνετε με λέξεις κι όχι εκφράσεις. Δείξτε εμπιστοσύνη, ηρεμία και σταθερή φωνή.

Κρεμάστε αυτούς τους κανόνες στο γραφείο σας και ν’ αναφέρεστε σ’ αυτούς, όταν βρίσκεστε σε κατάσταση σύγκρουσης και φυσικά, το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι άλλοι.

Σε δύο γραμμές

«Όλοι σκέφτονται ν’ αλλάξουν τις καταστάσεις και τους άλλους, ποτέ τον εαυτό τους»

•   Ελέγξτε τις προσδοκίες σας, σε σχέση με την πραγματικότητα (μήπως περιμένετε περισσότερα, απ’ όσα είναι έτοιμοι οι άλλοι να δώσουν)

•   Αν ο «λογαριασμός» εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας με τον άλλο δεν είναι ισοσκελισμένος, η πιθανότητα σύγκρουσης μεγαλώνει.

•    Οι άνθρωποι δεν δέχονται εύκολα την κριτική, ακόμα κι όταν δηλώνουν το αντίθετο. Η κριτική είναι βόμβα. Ψάξτε καλά τις προθέσεις σας, πριν την εκστομίσετε.

•    Αυτός με τον οποίο τσακώνεστε, πιθανότατα να επιθυμεί, όσο κι εσείς, να σταματήσει η σύγκρουση.

•   Αναγνωρίστε τις πραγματικές αιτίες – παγίδες της καθημερινότητας, που πιθανόν δημιουργούν ένταση (κυκλοφοριακό, τρεξίματα, οικονομικές δυσκολίες, πολλή δουλειά…)

•    Προσέξτε τον εσωτερικό διάλογο, που συμβαίνει τη στιγμή της σύγκρουσης. Μη λέτε ψέματα στον εαυτό σας και μην αρνείστε τα πραγματικά σας συναισθήματα.

•    Αν χρειαστεί, μιλήστε για τα προβλήματά σας σε ειδικούς και ακούστε αυτά που θα σας πουν.

•    Προσεγγίστε τη σύγκρουση σαν ένα πρόβλημα, που πρέπει να λυθεί και όχι απλά να συζητηθεί.

•    Ψάξτε για αμοιβαία αποδεκτό στόχο ή τελικό αποτέλεσμα και μην περιμένετε πάντα συμφωνία 100%.

•    Αντίπαλος σας δεν είναι ο άλλος, αλλά το πρόβλημα.

•    Συνεχίστε την προσπάθεια, ακόμη κι αν αποτύχετε την πρώτη φορά. Πολλοί πόλεμοι κερδίζονται τελικά, αφού χαθούν κάποιες μάχες στην αρχή.

•    Διερευνήστε εναλλακτικές λύσεις και κρατήστε όλες τις θέσεις ανοιχτές. Κρατήστε ανοιχτή και μια δεύτερη λύση, αν η πρώτη δεν πάει καλά.

•    Μη χρησιμοποιείτε πίεση. Όλα θέλουν το χρόνο τους.

•    Να μαθαίνετε από τα λάθη σας και στο μέλλον να κάνετε καινούργια, κι όχι τα ίδια διαρκώς.

•    Δώστε την ευκαιρία να εκτονωθεί κι ο άλλος.

•    Μάθετε να συγχωρείτε.

•    Μην προσπαθείτε να επιβάλλετε τις ιδέες σας, αλλά να τις προσφέρετε.

•    Μετά από «απρόσεκτα» σχόλια, δώστε τις απαραίτητες διευκρινίσεις.

•    Επενδύστε χρόνο στη γνωριμία και μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα.

sciencearchives

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ