Πίεση και ανακουφιστική ανάσα!!!

Το ότι όλοι οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου, βρίσκονται υπό καθεστώς πίεσης είναι πασιφανές…
Το ότι η καθημερινότητα προσφέρει απλόχερα σε όλους μας προβλήματα, άγχη και δυσαρμονίες, είναι επίσης πασιφανές…
Το ότι όλοι επιζητούν την ξεγνοιασιά και την ονειροπόληση, όποτε προλαβαίνουν, τον ελάχιστο χρόνο που τους μένει κενός, είναι επίσης πασιφανές…
Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η αυξανόμενη τάση των ανθρώπων και η ροπή προς ό,τι έχει γεύση απόλαυσης!!! Από φαγητό, μέχρι σχέσεις επικοινωνιακές!!!
Όμως…
Εάν οι άνθρωποι είχαν εκπαιδευτεί στο πώς να βρίσκουν τρόπους διαφυγής, όντας μέσα στην δύσκολη για τους περισσότερους καθημερινότητά τους, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά!!!
Γιατί θα ήταν σε θέση να αντιμετωπίζουν τα πάντα αλλιώς…
Όμως, αυτό απαιτεί Θέληση για Αλλαγή, Θέληση για απομάκρυνση από τους πόνους μας (γιατί δυστυχώς αν και δεν το καταλαβαίνουμε, τους αγαπάμε…), Θέληση για εκπαίδευση και Θέληση για εξάσκηση!!! Γιατί τίποτα δεν κατακτιέται με μιας… Όλα απαιτούν κόπο και θυσία… Που φυσικά δεν είναι εύκολο να υποστεί κάποιος που είναι ήδη κουρασμένος από το συνεχές τρέξιμο…
Γι’ αυτό και εγώ, παρά το γεγονός ότι έχω πει κατά καιρούς πάρα πολλά πάνω σε αυτό το θέμα, για σήμερα έχω μόνο μια σύντομη συμβουλή, που ενδεχομένως να βοηθήσει και αφορά την ανάσα μας!!!
Αν και υπάρχουν θαυμάσιες πρακτικές αναπνοής, από διάφορα κέντρα που έχουν ειδικευθεί πάνω σε αυτές, εγώ θα σταθώ σε κάτι πολύ απλό…
Έχω παρατηρήσει ότι όσο περισσότερο αγχωμένοι είμαστε, τόσο λιγότερο αναπνέουμε… Δηλαδή οι ανάσες μας γίνονται σύντομες και πολύ επιφανειακές… Και φυσικά ποτέ δεν τις προσέχουμε… Γιατί το ενδιαφέρον μας είναι εστιασμένο σε άλλα σοβαρότερα θέματα…

Όμως, εάν θυμηθούμε ότι η αναπνοή μας είναι η ζωή μας και ότι χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσαμε να διευθετήσουμε κανένα από τα θεματάκια που μας προβληματίζουν, ίσως τότε να της δίναμε μεγαλύτερο βάρος και μία καλύτερη θέση στην ζωή μας!!!
Αυτό που προτείνω είναι αρκετά απλό…
Κάθε κάποτε, κάθε φορά που είμαστε χωμένοι στα προβλήματα μέχρι τα μπούνια, ας σταθούμε λίγο παίρνοντας μία βαθύτερη αναπνοή, μία αναπνοή που να κρατήσει λίγο περισσότερο του συνήθους, μια βαθιά εισπνοή που να φτάσει μέχρι και τα νύχια των ποδιών μας, εάν είναι δυνατόν… Και που θα τελειώσει με μία σύντομη ανάλαφρη εκπνοή…
Αυτό το λίγο, θα μας προσφέρει φοβερά πλεονεκτήματα και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα!!!
Αρχικά θα κάνει καλό στους πνεύμονές μας. Έπειτα θα μας αποταυτίσει από το πρόβλημα στο οποίο ήμασταν κολλημένοι. Θα καθαρίσει το μυαλό μας και θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε την αίσθηση της ζωής που μας ανήκει και που είχαμε ξεχάσει. Και όσο συχνότερα το θυμόμαστε και το κάνουμε, τόσο καλύτερα!!! Αυτό θα γίνει συνήθεια, όπως όλα άλλωστε, αλλά αυτή ειδικά η συνήθεια θα μας προσφέρει χαρά, αισιοδοξία και διάθεση για περαιτέρω δράσεις!!!
Θα είναι η δική μας ανάσα ανακούφισης!!!
Δοκιμάστε φίλοι μου… Είναι απλό και ελπιδοφόρο!!!

iromaritsa

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ