Αληθινός Διαλογισμός κι αυταπάτες

By Still


Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι Ολοκληρωτική Σιωπή της Ύπαρξης, Απόλυτη Σιγή του νου, Βαθιά Γαλήνη της ψυχής, Πλήρες Άφημα στο Ρεύμα της Ζωής. 

Πρακτικά Εκδηλώνεται σαν Απόλυτη Παρουσία, σαν μια Αντίληψη Ανοιχτή, Καθαρή και σε Πλήρη Επαφή με την Πραγματικότητα. 

Είναι η Αντίληψη του Εδώ Χωρίς «κέντρο», που τα Περιλαμβάνει Όλα, τα Αποδέχεται Όλα, χωρίς να κάνει διακρίσεις. 

Σαν Αντίληψη μπορεί να Ενοικεί Ταυτόχρονα στην Πραγματικότητα και στα Φαινόμενα, αναγνωρίζοντας τα σαν απλή δραστηριότητα της Ουσίας. 

Συνεπώς ο Αληθινός Διαλογισμός κινείται προς την κατεύθυνση της Πλήρους Ενεργούς Ζωντανής Παρουσίας, της Πλήρους Αφυπνισμένης Προσοχής, που Αντιλαμβάνεται το Όλο και τα μέρη και Ρέει στην Αιωνιότητα Χωρίς να Αλλοιώνεται μέσα σε Πλήρη Μακαριότητα. Επειδή Βρίσκεται Παντού,  όπου κι αν βρίσκεται τοπικά (στο επίπεδο των φαινομένων) Αισθάνεται Εδώ κι όχι περιορισμένο ον απέναντι σε ένα διαφορετικό κόσμο. 

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι πέρα από τις δραστηριότητες των ανθρώπων. 

Είναι Ένας Μυστικός Δρόμος που λίγοι ακολουθούν επειδή δεν θέλουν να τον ακολουθήσουν, αφού αισθάνονται πιο ασφαλείς μέσα στον απατηλό κόσμο που φτιάχνουν με την σκέψη τους, αφού αισθάνονται πιο ασφαλείς στο όνειρό τους.
Οι θρησκείες των ανθρώπων, οι μυστικές διδασκαλίες τους κι οι εσωτερικές σχολές που φτιάχνουν, όλα αυτά που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια τώρα έχουν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση από τον Αληθινό Διαλογισμό. 

Στην πραγματικότητα όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι, τεχνικές διαλογισμού, γιόγκα, πρακτικές προσευχής, με τον λάθος τρόπο που τα χρησιμοποιούν, οδηγούν όχι στην Απελευθέρωση της Συνείδησης αλλά στην δραστηριοποίησή της μέσα στον απατηλό κόσμο. 

Όλες οι πρακτικές παρακινούν να κάνουμε κάτι. 


Να συγκεντρωθούμε ή να μη συγκεντρωθούμε, να εστιάσουμε σε κάτι ή να αποφύγουμε κάτι, κι έτσι δραστηριοποιούν την εξωτερική αντίληψη, την σκέψη, ή και το σώμα με τεχνικές στάσης ή κίνησης, αναπνοής κλπ.

 Επιδιώκουν να μας φέρουν στην «Κατάσταση της Ακινησίας» μέσω της κίνησης. Χρειάζεται πολλή νοημοσύνη και πολύς κόπος για να το επιτύχουμε με αυτόν τον τρόπο. 

Έτσι ενώ το ζητούμενο είναι να εξαντλήσουμε την φλόγα της εξωτερικής δραστηριότητας οι άνθρωποι μέσα από λάθος χρήση κάποιων τεχνικών τροφοδοτούν συνεχώς αυτή την φλόγα. Δεν είναι απλά ότι δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι εφαρμόζουν λάθος αυτό που καταλαβαίνουν λειψά, κι έτσι οδηγούνται στην αποτυχία.
Οι άνθρωποι δεν κατανοούν κάτι πολύ απλό, ότι για να Βιώσουμε την Ζωή (κι όχι να «ονειρευόμαστε» ξύπνιοι) πρέπει να την Βιώσουμε Άμεσα σαν Ζωή, σαν Παρουσία, σαν Ελεύθερη Αντίληψη (χωρίς τις παρεμβάσεις και τις παραμορφώσεις της σκέψης) κι Αποδοχή της Ζωής, όχι μέσα από κάποια δραστηριότητα. 

Όλες οι δραστηριότητες προέρχονται από μια περιορισμένη αντίληψη που παραποιεί την πραγματικότητα κι ό,τι επιτυγχάνεται (αν επιτυγχάνεται κάτι) ανήκει στο χώρο του φανταστικού.
Στον Χώρο της Πραγματικότητας Υπάρχει (εκδηλώνεται) μόνο Ζωή, δεν υπάρχει ούτε κάποιος να έχει εμπειρία (προσωπική εμπειρία, μνήμη, γνώση), ούτε διακρίσεις, ούτε χρόνος, ούτε τίποτα από όλα αυτά που βιώνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Αντίθετα, στον Χώρο που βιώνουν και στην ζωή που βιώνουν οι άνθρωποι υπάρχει πάντα μια προσωπική ύπαρξη, εμπειρία κι εμπειρίες, εξέλιξη, πρόοδος, φώτιση, επίτευξη, όλα βέβαια φανταστικά. 
Η Αληθινή Ζωή είναι κάτι που Απλά Ζεις, όχι κάτι που πραγματοποιείς.

 wholemind8 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ