Aγγελική Θεραπεία

Αναδημοσίευση από το "Βήμα" της 10/01/1958

  

Είναι η περιγραφή μιας κοπέλας που επιβίωσε μετά από μια πολύ σοβαρή ασθένεια που την οδηγούσε στον θάνατο. Όταν όμως παραθέτει κανείς όλες τις λεπτομέρειες, αντιλαμβάνεται σαφέστατα τι σημαίνει όλη αυτή η ιστορία που συνέβη εκείνο το βράδυ, πριν από 46 χρόνια.

Τον Δεκέμβριο του 1911 ένα νεαρό κορίτσι 19 ετών ήταν τόσο βαριά άρρωστο ώστε οι γιατροί του ειδοποίησαν τους γονείς του ότι ήταν πλέον ζήτημα εβδομάδων πριν από την έλευση του μοιραίου. Το κορίτσι λεγόταν Ντόροθυ Κέριν. Ήταν ήδη πέντε χρόνια κατάκοιτη, είχε επισκεφθεί αναρίθμητα νοσοκομεία και άπειροι γιατροί είχαν αγωνιστεί μάταια να σταματήσουν την συνεχή επιδείνωση της κατάστασής της.

Είναι καταχωρημένο επίσημα ότι στις 26 Δεκεμβρίου του 1911 διαπιστώθηκε επιπλέον και φυματιώδης περιτονίτιδα και ότι έκτοτε η ασθενής ήταν συχνά αναίσθητη. Όταν έβρισκε τις αισθήσεις της η εξασθενημένη όρασή της δεν της επέτρεπε να αναγνωρίζει τους συγγενείς της παρά μόνον από τη φωνή τους.

Το αποκορύφωμα ήλθε τον Φεβρουάριο του 1912. Ένα βράδυ ο τοπικός γιατρός προειδοποίησε τους γονείς της ότι η κατάσταση ήταν τόσο άθλια ώστε να είναι αμφίβολο αν θα «έβγαζε τη νύκτα». Έτσι, αντιλαμβάνεται κανείς την κατάπληξη αυτού του ίδιου γιατρού όταν την επισκέφθηκε το άλλο πρωί και την είδε να σηκώνεται και να τρέχει προς αυτόν με ανοιχτά τα χέρια της για να του αποδείξει ότι είχε ανακτήσει πλήρως τις δυνάμεις των ποδιών της. Επιπλέον τον διαβεβαίωσε ότι είχε φάει ένα γενναίο πρωινό και ότι εκείνη ακριβώς τη στιγμή της ετοίμαζαν ένα μπιφτέκι κατά δική της παραγγελία. Η εντύπωση που αποκόμιζε ο γιατρός ήταν μιας υγιούς και απολύτως φυσιολογικής νέας. Η μεταμόρφωσή της, σύμφωνα με τα συνηθισμένα μέτρα της ιατρικής ήταν ανεξήγητη, αλλά και απόλυτα πραγματική.

Έβλεπε – με την βοήθεια έστω ενός φακού – η φωνή της δεν έτρεμε και γενικά είχε ανακτήσει τις δυνάμεις της ενώ την προηγούμενη νύχτα βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση. Τι είχε συμβεί;

Να τι λέει η ίδια η Ντόροθυ Κέριν σήμερα, ύστερα από τόσα χρόνια και με απόλυτη πειστικότητα:

«Γύρω μου έλαμψε ένα έντονο φως και ένας άγγελος με έπιασε από το χέρι και μου είπε: ‘Ντόροθυ, σήκω και περπάτησε’. Πέρασε τα χέρια του πάνω από τα μάτια μου και βρέθηκα καθισμένη στο κρεβάτι μου. Οι γονείς μου που ήταν γύρω μου, φαινόντουσαν τρομαγμένοι. Τους ζήτησα τη ρόμπα μου εξηγώντας τους ότι ήμουν απολύτως καλά και ότι ήθελα να περπατήσω. Ήταν τόσο κατάπληκτοι ώστε δεν κατόρθωσαν ούτε καν να κινηθούν. Αν και δεν είχα πατήσει τα πόδια μου επί πέντε μήνες, δεν έτρεμα καθόλου. Αντίθετα, αισθανόμουν απολύτως καλά, σαν να μην είχα υπάρξει άρρωστη ποτέ. Σε λίγο κατάλαβα ότι πεινούσα. Μου έφεραν γάλα που το αρνήθηκα και τελικά κατέβηκα δυο ολόκληρα πατώματα μόνη μου και ετοίμασα ένα κανονικό γεύμα το οποίο κυριολεκτικά καταβρόχθισα».

Αυτά ήταν τα λόγια της και ομολογώ ότι όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτή την αξιόλογη γυναίκα – διότι η ζωή της σήμερα είναι κάτι αξιόλογο – να λέει ότι είδε έναν άγγελο, αισθάνθηκα στην αρχή μια δυσπιστία και μιαν άπωση. Αλλά, αν ο Πάπας Πίος ΧΙΙ μπορεί να ισχυρίζεται ότι είδε τον Ιησού, γιατί να μην μπορεί η Κέριν; Εν πάση περιπτώσει, ο γιατρός που την παρακολουθούσε, έκανε δυο μέρες αργότερα μια πολύ περίεργη δήλωση, όταν τον ρώτησαν αν η Ντόροθυ έπασχε σίγουρα από φυματίωση και διαβήτη στην πλέον προχωρημένη μορφή: «Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία περί αυτού. Δεν έχω καμία εξήγηση και αν είχα διαβάσει αυτή την ιστορία κάπου, απλά δεν θα την πίστευα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι απολύτως καλά, αν και δεν μπορώ να εξηγήσω πώς το πέτυχε».

Η Ντόροθυ Κέριν αφιέρωσε έκτοτε τη ζωή της στην διεύθυνση ενός θεραπευτικού Ιδρύματος το οποίο ευλόγησε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ και ενεθάρρυνε ο διαπρεπής γιατρός, λόρδος Χόρντερ. Το Θεραπευτήριο βρίσκεται στο Γκρούμμπριτζ, λίγα χλμ. έξω από το Ηστ Γκρήνστεντ.

Εκεί η Ντόροθυ ζει απολύτως μόνη. Τα μόνα άτομα που βλέπει είναι εκείνα που την επισκέπτονται και ζητάνε την βοήθειά της για να βρούνε την ειρήνη του πνεύματός τους και την χαμένη υγεία τους.

Όταν συγκέντρωσα υλικό για το βιβλίο μου, ζήτησα να την επισκεφθώ. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι είχα μπροστά μου μια μικρόσωμη και λεπτοκαμωμένη γυναίκα με ισχυρή εσωτερική δύναμη. Η φωνή της είχε μια πολύ περίεργη υπνωτική ιδιότητα. Πράγματι, δεν νομίζω ότι κανείς μπορούσε να μείνει μαζί της περισσότερο από μερικά λεπτά χωρίς να αισθανθεί ότι είχε να κάνει με ξεχωριστό άνθρωπο. Και δεν θα ξεχάσω τα λόγια με τα οποία με υποδέχτηκε:

«Μισώ κάθε συναισθηματική, σκοτεινή σκέψη. Η διδασκαλία της Καινής Διαθήκης είναι απολύτως πρακτική. Εξίσου πρακτικοί προσπαθούμε να είμαστε κι εμείς εδώ. Δεν ισχυρίζομαι ότι κατέχω κάποια ξεχωριστή δύναμη. Αλλά πιστεύω ότι έγινα καλά για να υπηρετώ, από καιρού εις καιρόν, ως ένα είδος αγωγού δια του οποίου διέρχεται, κάποτε, μια θεϊκή, θεραπευτική δύναμη».

Σήμερα πολλοί επισκέπτονται την εκκλησία του Ιδρύματος αυτού, και το βράδυ συνομιλούν με την ίδια την Κέριν. Μερικοί πληρώνουν – άλλοι όχι. Όλοι έχουν την ίδια μεταχείριση. Μερικοί φεύγουν θεραπευμένοι. Μερικοί όχι. Η Κέριν εξηγεί: «Προειδοποιώ όλους όσους έρχονται εδώ: με τον Θεό δεν γίνονται συμφωνίες και παζάρια».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα αυτά τα χρόνια η Ντόροθυ Κέριν βρίσκεται σε επαφή με κάποια ανώτερη δύναμη. Ότι υπηρετεί την δύναμη αυτή με πίστη και αφοσίωση. Γιατί επελέγη αυτή; Δεν μπορώ να δώσω απάντηση. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να διηγηθώ την ιστορία της με ευθύτητα και απλότητα. Μόνο που θα πρέπει να προσθέσω ότι πιστεύω στην αυθεντικότητα της ιστορίας. Ότι την θεωρώ όχι μόνον μια θεϊκή επέμβαση στ’ ανθρώπινα, αλλά και ως μια διαβεβαίωση ότι η ζωή μας εδώ στη Γη αποτελεί μικρό μόνον μέρος της πορείας της ψυχής προς την αθανασία.

GODFREY WINN

angelsmell

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ