γράφει ο Τάσος Ορφανίδης
<Τόλμα να σκέφτεσαι διαφορετικά> Θ.Χ
Η μάνα της συνήθιζε να έχει στο σπίτι αυτές τις ρώσικες κούκλες μπαμπούσκα .
Είχε παρατηρήσει ότι μία απο αυτές την έβαζε πάντα αντίθετα να κοιτάει. Στην αρχή δεν την παραξένεψε, αλλά όταν επιχείρησε να την αλλάξει κάποια στιγμή, η μάνα της όρμησε μαινόμενη φωνάζοντας να την βάλει αμέσως στην θέση της.
Η πόρτα έκλεισε δυνατά πίσω του, κόντεψε να σπάσει το κρύσταλλο . Ο εκκωφαντικός θόρυβος που έκανε, ξύπνησε τις αναμνήσεις από άλλες στιγμές.Με τον ίδιο τρόπο η πόρτα έκλεισε, όταν μπήκανε στο σπίτι ενώ την είχε αγκαλιά. Ο ίδιος θόρυβος , η ίδια κίνηση. Πόσο διαφορετικά όμως .
Θυμάται όταν την οδήγησε στο κρεβάτι, της έβγαλε το φόρεμα κατεβάζοντας το φερμουάρ, είχε προβλέψει η ίδια να είναι απλή κίνηση, ήξερε ότι πάντα τον δυσκόλευαν οι λεπτομέρειες. Οι κινήσεις του ήταν απαλές, ταίριαζαν με την μουσική που πλημμύριζε το δωμάτιο. Τα λουλούδια στα ανθοδοχεία και άλλα στις γλάστρες άπλωναν το άρωμα τους σ’ όλο το σπίτι. Ο φωτισμός χαμηλός, να ταιριάζει με την περίσταση.
Κράτησε καιρό , το σκηνικό επαναλαμβανόταν τακτικά . Πολλές φορές απορούσε γιατί δεν είχε αλλαγές, γιατί μόνιμα στο ίδιο μοτίβο. Η επανάληψη άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον της και αυτό την ανησυχούσε. Είχε διαβάσει σε πολλά περιοδικά, ότι πρέπει να έχει φαντασία, να προσθέτει αλλαγές, να δημιουργεί εκπλήξεις, κάπου να τον παρασέρνει . Εφ’ όσον αυτός δεν έχει φαντασία ας τον παρασύρει στην δικιά της, σκέφθηκε. Το συζήτησε με την φίλη της που συμφώνησε.Το επιχείρησε, τι να κάνει άρχισε εξάλλου να την κουράζει το σκηνικό.
Ήταν εκείνο το μοιραίο βράδυ που της μπήκε η ιδέα να φορέσει κάτι πιο ανάλαφρο, να γίνει περισσότερο προκλητική,η μουσική να έχει ένταση, ν΄αλλάξει τον φωτισμό στο δωμάτιο και τα λουλούδια να εξαφανιστούν, άφησε μόνο την ορχιδέα που της άρεζε.
Παραξενεύτηκε εκείνος με το που μπήκε στο σπίτι, είχε μια ανησυχία ,οι κινήσεις του γίνανε νευρικές,βγήκε θυμωμένος τελικά από το δωμάτιο . Προσπάθησε να της εξηγήσει αλλά εκείνη δεν έβγαζε τίποτα.Μετάνιωσε θέλησε να τον παρασύρει με το παλιό σκηνικό αλλά πάλι τίποτε. Δεν άργησε να καταλάβει ότι άλλη ήταν η αιτία. Τον ρώτησε στα ίσια .
Βαρέθηκε της είπε , δεν του αρέσουν οι αλλαγές αλλά η αγκαλιά της Ελένης,το άρωμα που βάζει είναι αυτό που του αρέσει.
Της ήρθε να τον κοπανήσει με τα παπούτσια στο κεφάλι, αλλά προτίμησε να του ανοίξει την πόρτα να τον πετάξει έξω μαζί με τα παπούτσια του .
Την άλλη μέρα θα τα 'λεγε ένα χεράκι με την κολλητή της που τα κάνει καλύτερα.
Έστρεψε το βλέμμα της στις κούκλες μπαμπούσκα που συνήθιζε να έχει την μιά να κοιτάει αντίθετα. Κάτι προαισθανότανε, ενώ θυμήθηκε την μάνα της!
Τάσος Ορφανίδης
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.