Οι Αρχαίοι Έλληνες που έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού τους σε όλον τον πλανήτη, χάρισαν μαζί και ένα προβολέα που στραβώνει με έναν επικίνδυνο διακόπτη…

Μετά τη συναυλία του Ρόμπι Γουίλιαμς, ο διεθνούς φήμης τραγουδιστής του αμερικανοσιωνιστικού στερεώματος δήλωσε έκπληκτος που οι Έλληνες ήξεραν όλα τα τραγούδια του απέξω κι ανακατωτά.
Αν ρωτούσε κανείς τον κόσμο τον μαζεμένο στην συναυλία ποιοι ήταν οι Σοφιστές και η Σοφιστική Κίνηση, το πιο πιθανό ήταν να μην πάρει απάντηση ή στην καλύτερη (?) περίπτωση να πάρει την απάντηση των σχολικών κειμένων και της σύγχρονης εκπαίδευσης.
Οι σοφιστές (5ου π.χ. αιώνα) ήταν διδάσκαλοι και παιδαγωγοί προερχόμενοι από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι ταξίδευαν σε όλες τις πόλεις, αλλά η φήμη τους ήκμασε κυρίως στην Αθήνα που ήταν και το πνευματικό κέντρο της εποχής. Σκοπός της διδασκαλίας τους ήταν να διδάξουν τους νέους και γενικά τους πολίτες της δημοκρατικής Αθήνας την πολιτική τέχνη, την Ρητορική, τηνφιλοσοφία και την ηθική. Οι κυριότεροι σοφιστές για τους οποίους έχουμε και τις περισσότερες πληροφορίες είναι: ο Πρωταγόρας, ο Αντιφών, ο Θρασύμαχος, ο Κριτίας, ο Λυκόφρων, ο Γοργίας, ο Πρόδικος και ο Ιππίας.
Ως παρεξηγημένο και ανατρεπτικό κίνημα παρουσιάζεται στη σύγχρονη εποχή και τα τελευταία χρόνια γίνεται η “αποκατάσταση” του.

Στην πραγματικότητα, η Σοφιστική Κίνηση έβαλε τον σπόρο για τις μετέπειτα επιστήμες Κοινωνικής Μηχανικής, Πολιτικής Χειραγώγησης, μέχρι και για τα πολύ μεταγενέστερα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Στους Σοφιστές επάνω βασίστηκαν αργότερα οι Διαφωτιστές και οι Ιλλουμινάτοι.
Με λίγα λόγια, τα «φώτα» μας ήταν τόσο δυνατά που στράβωσαν όλον τον πλανήτη, ακόμα και τους ίδιους τους Έλληνες, από τότε μέχρι και σήμερα, όπου αναζητείται τρόπος αυτός ο διακόπτης να πάει κάποια στιγμή στο off!!!
Οι Σοφιστές ήταν επ’ αμοιβή διδάσκαλοι της ρητορικής, της εριστικής και της πολιτικής τέχνης, καθώς επίσης της φιλοσοφίας, της λογικής και των επιστημών. Αυτό και μόνο απέκλειε τη χαμηλή και μεσαία τάξη, και τα μαθήματα μπορούσαν να τα παρακολουθήσουν μόνο οι έχοντες και κατέχοντες. Η ελίτ της εποχής.
Εισήγαγαν στη φιλοσοφία τον ανθρωποκεντρισμό και τη γνωσιολογία, δηλαδή την αξία και τα όρια της γνώσης του υλικού και εξωτερικού κόσμου, απαλλαγμένο από την επέμβαση υπερφυσικών παραγόντων και του Εγώ. Πάνω σ’ αυτή την υλιστική φιλοσοφία βασίστηκαν αργότερα ο καπιταλισμός ως οικονομικό μοντέλο και για ένα μεγάλο διάστημα και ο ιστορικός υλισμός, το βαρύ όπλο του κομμουνισμού.
Έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στη μελέτη του κόσμου βάσει των αισθήσεων, δίνοντας έμφαση στη διαδικασία του «σκεπτικισμού», διαμορφώνοντας παράλληλα την άποψη ότι η γνώση, η αλήθεια και οι αξίες είναι έννοιες σχετικές. Άρα η Αλήθεια δεν είναι μια, όλα είναι σχετικά, από την οπτική γωνία που συμφέρει τον καθένα. 
Τα εργαλεία του ήταν τα «σοφίσματα», μέσω των οποίων υποστήριζαν παράδοξες απόψεις, παραβιάζοντας συγκαλυμμένα τους νόμους της λογικής, με αποτέλεσμα να μπορούν με αυτά να «αποδείξουν» ότι… η νύχτα ήταν μέρα! Μεγάλη ανταπόκριση βρήκε η Σοφιστική ανάμεσα στους οπαδούς της εριστικής τέχνης, μέλη της Μεγαρικής σχολής.

Ρητορική και μέθοδοι χειραγώγησης

0696525001355444920Η ρητορική είναι επιστήμη, είναι ο τομέας μελέτης και τεχνικής που ασχολείται με τη σύνθεση του προφορικού και του γραπτού λόγου προκειμένου να καταστεί μέσον πειστικότητας και αποτελεσματικότητας επί κάποιου αιτίου.
Τη ρητορική χρησιμοποιεί σήμερα ο πολιτικός-δημαγωγός, ο διαφημιστής, ο δημοσιογράφος, ο συνδικαλιστής, ο δικηγόρος κλπ Με τη ρητορική θα χτίσει την επιχειρηματολογία του και θα προσπαθήσει να αντικρούσει κάποιος τους αντιπάλους ή να πάρει άλλους με το μέρος του. Με τη ρητορική θα προσπαθήσει να διαμορφώσει ακόμα και την πίστη. Ένας ιερέας, «κηρύττει» τον Λόγον του Χριστού, δεν τον διδάσκει. Η διδασκαλία είναι ήδη δεδομένη από τον ίδιο το Χριστό, το έργο του ιερέα είναι να τον προβάλλει με τον καλύτερο τρόπο. Το ίδιο θα κάνει και ο ιμάμης για τον Λόγο του Μωάμεθ και ο Βουδιστής ιερέας κλπ. Αλλά με τη ρητορική θα προσπαθήσει και ο Αθεϊστής να πείσει ότι δεν υπάρχει Θεός. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι θρησκευτικοί ηγέτες έχουν καλή ρητορική δύναμη, πολλές φορές τυχαίνει να είναι και πολιτικοί ηγέτες ταυτόχρονα.
Όμως ο Χριστός δεν ήταν ρήτορας, ήταν Διδάσκαλος. Μιλούσε την Αλήθεια χωρίς τεχνάσματα και σοφιστείες για να παραπλανήσει τα πλήθη. Έλεγε, Είμαι ο Υιός του Θεού και δεν έκανε προσπάθεια να το αποδείξει. Η Δύναμη της Αλήθειας του άγγιζε τις χορδές των αναζητητών της εποχής του και γινόταν με μιας αναγνωρίσιμος. Αυτή την άμεση επαφή με το Πνεύμα, οι Σοφιστές πολέμησαν στρέφοντας τους εκπαιδευόμενους τους στον «ρεαλισμό», που στην ουσία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από αυτό που σήμερα μετά τη γνωστή ταινία ονομάζουμε «Μάτριξ».
«Αν όμως δεν συνειδητοποιήσουμε ότι κοιμόμαστε, τίποτα δεν θα έρθει σε αντίφαση με την εικόνα που βλέπουμε στον ύπνο μας.(…) Τόση δύναμη έχει ο ύπνος.»
Αριστοτέλης, Περί Ενυπνίων, ένας πολέμιος των Σοφιστών.

Μέθοδοι χειραγώγησης

Όταν έλεγε ο ΓΑΠ ότι θέλει να φτιάξει “μια σχολή ηγετών” ίσως και να είχε κατά νου να μιμηθεί τη διδασκαλία των Σοφιστών. Οι μέθοδοι χειραγώγησης που δίδασκαν στους μελλοντικούς επαγγελματίες της πολιτικής ισχύουν μέχρι σήμερα στο έπακρον!
  1. Ο πολιτικός πρέπει να έχει πειθώ δίχως όμως δέσμευση. Πρέπει να έχει έναν τέτοιο λόγο που να πείθει τον άλλον χωρίς όμως να δεσμεύεται ξεκάθαρα. Μια υπόσχεση πρέπει πάντα να συνοδεύεται από κάποιεςπροϋποθέσεις, ούτως ώστε να δικαιολογούν την μελλοντική αποτυχία πραγματοποίησης της, την οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρεωθεί ο πολιτικός. π.χ.: “Πρέπει να παρθούν τα απαραίτητα μέτραώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική. Όταν η χώρα γίνει ανταγωνιστική θα έρθει η ανάπτυξη“. Γίνονται τα “απαραίτητα” μέτρα, αλλά η ανάπτυξη δεν έρχεται. Γιατί δεν έχουμε γίνει ανταγωνιστικοί, ρωτάει ο κόσμος, αφού πήραμε τα μέτρα; Δεν γίναμε ακόμα ανταγωνιστικοί, γιατί δεν πάρθηκαν ακόμα όλα τα μέτρα και δεν εφαρμόστηκαν σωστά. Οπότε δεν μπορεί να του καταλογίσει κανείς ψεύδος ή ανακρίβεια.
  2. Το δεύτερο κόλπο είναι η αοριστολογία και η γενικότητα. Η «δημιουργική ασάφεια», όπως την ονομάζει ο Βαρουφάκης. Αγωνιζόμαστε για μια «βιώσιμη λύση». Θα κάνουμε «έναν έντιμο συμβιβασμό». Θα αποκατασταθεί η δικαιοσύνη. Θα δώσουμε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Αν βγούμε από τη δραχμή θα είναι για ένα διάστημα λίγο δύσκολα στην αρχή αλλά μετά όλα θα στρώσουν. Ποια λύση θεωρείται “βιώσιμη” και πόσο ένας συμβιβασμός “έντιμος;” Ποια δικαιοσύνη απ’ όλες θα αποκατασταθεί; Του ανέργου; Του απολυμένου; Εκείνου που έχασε 30% του μισθού ή μόνο εκείνου που τον έχασε τελείως; Και πως; Και πως μετριέται το χρονικό διάστημα ή το λίγο;
  3. Μετατόπιση προβλημάτων στο μέλλον, στο διηνεκές. Το γνωστό σε όλους«θα». Θα πιάσουμε τη φοροδιαφυγή έλεγε ο ΓΑΠ και σ’ αυτό επάνω έχτισετο πολύ γνωστό “λεφτά υπάρχουν”. Το ίδιο «θα» κληρονόμησε και ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, για να δηλώνουν τα στελέχη του μετά πόσο τελικά δύσκολο είναι να βγάλεις άκρη με τη λίστα Λαγκάρντ. Θα πιάσουμε τον πλούτο, έλεγαν προεκλογικά, με τους Βαρουφάκη και Νικολούδη να δηλώνουν πως δεν θα αγγίξουν τις 500 πλούσιες οικογένειες μετεκλογικά.
  4. Μια πολύ “αγαπητή” μέθοδος είναι το … φλερτ με τον λαό. Πόσο όμορφος, σπουδαίος, σοφός και μοναδικός είναι και πόσο έχει εξαπατηθεί από όλους τους άλλους τους κακούς, ή τους κακούς ξένους, ή τους κακούς τραπεζίτες, τους κακούς νομοθέτες κλπ Εγώ όμως που σε κατανοώ (κι ας έχω μερικά εκατομμύρια στην άκρη, για σένα δουλεύω) θα κάνω ντα όλους αυτούς που εσύ δεν μπορείς να αγγίξεις (Χρυσή Αυγή) ή θα σταθώ πλάι σου για να βρεις το χαμένο σου δίκιο. Σε κατανοώ, βρε. Συμπάσχω, βρε. Είσαι αδικημένος, είσαι το θύμα, αλλά…. ΤΏΡΑ ήρθε η ώρα της δικαιοσύνης, της «αλλαγής» (πόσες φορές αλλάξαμε και στα ίδια είμαστε;) Αυτά τάζει ο επίδοξος εραστής μέχρι να ρίξει το θύμα στο κρεββάτι. Μετά, θυμίζει το σύζυγο που τάζει στην ερωμένη ότι θα την παντρευτεί και ζητάει απλά λίγο χρόνο για να μπορέσει να το πει στην σύζυγό του. Όσο να καταλάβει αυτή ότι την δουλεύει, έχει πάρει ό,τι ήθελε να πάρει και πάει για την επόμενη. Γκόμενα… όχι σύζυγο. Σε αυτήν, που συνήθως είναι η ελίτ, παραμένει πάντα πιστός!
  5. Η μισή αλήθεια χειρότερη από ένα ολόκληρο ψέμα κι αυτό γίνεται κατά κόρον. Από Δευτέρα σκίζουμε τα μνημόνια, έλεγε ο Σαμαράς. Ποια Δευτέρα; Παρουσία; Ποια σκίζουμε; Το 1 και 2 ή το 3 που δεν γράψαμε ακόμα; Το δημοψήφισμα θα γράψει Ιστορία, λέει ο Τσίπρας. Ναι, αλλά η Ιστορία δεν αποτελείται μόνο από νίκες. Γιατί και το Βατερλό γραμμένο στην Ιστορία είναι και η έξοδος του Μεσολογγίου και οι 300 του Λεωνίδα και η πτώση της Τροίας. Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο μάστερ της τεχνικής χειραγώγησης, είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της μισής αλήθειας που είναι χειρότερη από ένα ψέμα. Και όλο το δόγμα του ΣΟΚ της Ναόμι Κλάιν είναι χτισμένο σε αυτή τη μέθοδο, όπου η μισή αλήθεια είναι αυτή που χαϊδεύει τα αυτιά, Η άλλη μισή, που δεν λέγεται, είναι αυτή που θα τα κόψει…
  6. Ένα γερό χαρτί των σοφιστών και λαοπλάνων πολιτικών είναι το δίλημμα και η επιλογή ανάμεσα σε δυο κακά, καλή ώρα το δημοψήφισμα. Ο λαός παραπλανιέται και καλείται να διαλέξει μεταξύ δυο λύσεων, παίρνοντας ως δεδομένο ότι τρίτη δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν βάζουν μια ερώτηση όπως τι θέλεις εσύ να φας για πρωινό; Αλλά ρωτούν συγκεκριμένα: Θες ευρωπαϊκό πρωινό ή ελληνικό πρωινό; Εσύ πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στα δυο κακά πρωινά κι αυτό λέγεται “δημοκρατικό δικαίωμα”. Σε χρεώνουν για τον περιορισμό επιλογής. Σε χρεώνουν για την ίδια την επιλογή και τις συνέπειες της. Μέτρα ή ρήξη; Και η επιλογή “πιάστε στον πλούτο” που πήγε; Την εξαφάνισε ο Πρωταγόρας τον 5ο αιώνα π.Χ.!
  7. Η ευθύνη είναι πάντα του άλλου. Μεγάλη σοφιστεία ο εντοπισμός της ευθύνης στους άλλους: Παραλάβαμε χάος. Για το χρέος φταίνε οι προηγούμενες πολιτικές πελατειακών σχέσεων και το ακούς μάλιστα από τα ίδια κόμματα που τις εφάρμοσαν!!! Κι αυτή η νοσηρή πρακτική απαξίωσης αυτοκριτικής και αποδοχής ευθύνης περνάει και στον ίδιο τον πολίτη, ο οποίος ψάχνει να βρει τις ευθύνες στους άλλους, μα ποτέ, ποτέ των δυνατών, στις δικές του επιλογές.
  8. Η πολύ γνωστή μέθοδος του διαίρει και βασίλευε. Οι σοφιστείες των πολιτικών μυαλών ξέρουν να κάνουν κομματάκια ένα κοινωνικό σύνολο, να παίζουν το καρότο και μαστίγιο εναλλάξ στα διάφορα κοινωνικά στρώματα. Αν θυμάστε πως ξεκίνησαν τα μνημόνια, πρώτα έφταιγε το δημόσιο και κόβονταν οι μισθοί των τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων και πριν προλάβουν οι του ιδιωτικού να πουν γλυτώσαμε εμείς, τρώγαν μια στο δόξα πατρί για να σωθούν οι επιχειρήσεις, να γίνουν “βιώσιμες”. Μετά έπαιρναν σειρά οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μόλις ο κύκλος ολοκληρωνόταν, πάμε μια πάλι από την αρχή. Αν ανακοίνωναν όλα τα μέτρα για όλους ταυτόχρονα, η χύτρα θα έσκαγε με μιας. Έτσι το διαίρει και βασίλευε και βάλτους να φαγωθούν μεταξύ τους, έπαιξε το ρόλο βαλβίδας κι αποσυμπίεσης του ατμού.
  9. Η υποτίμηση του συνομιλητή ή του αντιπάλου, η υποτίμηση του κοινού. Μας ψεκάζουν, τους λες. Πως το ξέρετε; Είστε ειδικός; Το ΓΕΑ λέει αυτό… οι μετεωρολόγοι λένε αυτό… οι κλιματολόγοι λένε αυτό… αυτοί ξέρουν. Οι ίδιοι, δεν έχουν γνώση, αλλά γνωρίζουν καλά τους “ειδικούς”. Έτσι αποποιούνται της ευθύνης και την μεταθέτουν σε αυτούς που έχουν είναι εντεταλμένοι να ακολουθήσουν τη γραμμή τους. Αυτή η λύση χρειάζεται για την οικονομία. Πως το ξέρετε; Ο τάδε οικονομολόγος λέει, οι Financial Times αναφέρουν… Ή το κορυφαίο: Ναι, θα το δω και θα σας απαντήσω. Κι ακόμα το βλέπουν… αλλά εσύ έχεις μείνει ικανοποιημένος ότι εισακούστηκες.
Κι αυτές είναι μερικές από τις σοφιστείες, οι οποίες και διδάσκονται στις σχολές της πολιτικής.
303657 Ο Σωκράτης, ο μέγας αυτός διδάσκαλος, ήταν ο βασικός αντίπαλος των σοφιστών, γι’ αυτό και θανατώθηκε. Το πιο γελοίο είναι ότι κατηγορήθηκε για ασέβεια προς τους Θεούς, μιλώντας για αρετή και γνώση του Εαυτού, που είναι το Πνεύμα, ενόσω οι Σοφιστές, όπως ο Πυθαγόρας, κατάφερναν να αποδυναμώσουν τους νόμους που θεωρούντο θεϊκοί, για να μπορούν οι άνθρωποι να τους παραβιάζουν όποτε θέλουν. Ατελείς οι νόμοι, αφού φτιάχνονται από ατελείς ανθρώπους… Πολύ βολικό! Μόνο που ο πνευματικά ανώτερος άνθρωπος δεν φτιάχνει “δικούς του νόμους”. αλλά εκείνους που ξέρει ότι είναι σύμφωνοι με το Θείο.
Με λίγα λόγια, μπορούμε να είμαστε περήφανοι για πολλά πράγματα που ευλόγησαν τον πλανήτη ολόκληρο, εκτός από τους Σοφιστές μας που έχουν θρέψει και καθοδηγήσει χρόνια τώρα το πολιτικό σύστημα όλου του πλανήτη σε βάρος των θυμάτων του, των πλανεμένων λαών. Θύματα κι εμείς της κληρονομιάς μας, ίσως από τα μεγαλύτερα, γιατί κάποιοι φρόντισαν για την αμορφωσιά ή την παραπληροφόρηση. Για την προβολή του Ρόμπι Γουίλιαμς και όχι του Σωκράτη. Φρόντισαν ώστε οι Θεωρίες Παιγνίων, που κι αυτές βασίζονται στους Σοφιστές, να διδάσκονται σε μια επιλεγμένη ομάδα χαρισματικών παιδιών, των αυριανών πολιτικών και όχι σε όλο τον λαό.
Όμως η λύση, ο διακόπτης για να μπει ένα off σε όλη αυτή τη συνέχιση παραπλάνησης, που λες και είμαστε μαθητές στην ίδια πάντα τάξη, δεν είναι να γίνουμε όλοι Σοφιστές, αλλά να γίνουμε όλοι Σωκράτης. Μπορεί να τον σκότωσαν, αλλά το Πνεύμα του παραμένει ενεργό μέσα μας. Δεν έχουμε παρά να το γνωρίσουμε, κι όλοι μαζί, σε μια αφύπνιση συνείδησης να κατεβάσουμε τον διακόπτη της χειραγώγησης. Αυτό το φως, το χρωστάμε στους εαυτούς μας, το χρωστάμε στον πλανήτη, το χρωστάμε στον Εαυτόν.
allnewz
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ