Γιατί στον στρατό την τουαλέτα τη λένε «Καλλιόπη»;

Τον Ιούνιο του 1930 ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαινίασε τον σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου στην πλατεία Ομονοίας δίνοντας χαρά σε πολλούς Αθηναίους, που πλέον θα είχαν εύκολη και γρήγορη πρόσβαση στο κέντρο της πόλης.

Όπως ήταν φυσικό, το έργο έφερε αλλαγές και στην πλατεία, η οποία μέχρι τότε ήταν γεμάτη λουλούδια, φοίνικες και ξύλινα παγκάκια: Έγινε κυκλική, πλησίαζε στα ευρωπαϊκά πρότυπα και είχε μαρμάρινα κιγκλιδώματα στις εισόδους προς τον υπόγειο σιδηρόδρομο. 

Όταν όμως ολοκληρώθηκε και το έργο εξαερισμού του σταθμού, οι τρύπες των αεραγωγών που βρίσκονταν επάνω στην πλατεία έδειχναν ακαλαίσθητες. 

Για να διορθώσει την ασχήμια της κατασκευής, ο τότε δήμαρχος της πόλης Σπύρος Μερκούρης τοποθέτησε περιμετρικά της πλατείας οκτώ κατασκευές, που ονομάστηκαν «Οι μούσες της Ομόνοιας». 

Κι αυτό γιατί στη βάση κάθε κατασκευής υπήρχε ένα άγαλμα σε καθιστή στάση, που απεικόνιζε μία από τις εννέα μούσες της αρχαιότητας. Πάνω από τα αγάλματα υψώνονταν ψηλοί τσιμεντένιοι κίονες, στην κορυφή των οποίων υπήρχαν καπνοδόχοι. Οι αεραγωγοί όμως ήταν 8 και οι μούσες 9, άρα περίσσευε μία. Πού θα την έβαζαν;

Η Καλλιόπη στις τουαλέτες!

Τελικά, αυτή που περίσσεψε ήταν η Καλλιόπη – η μούσα της επικής ποίησης. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, η Καλλιόπη ήταν η ευγενέστερη και η μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες μούσες. Όμως ο αρχιτέκτονας του έργου δεν σεβάστηκε καθόλου τη φήμη της και όχι μόνο δεν έβαλε το άγαλμά της στην πλατεία μαζί με τα υπόλοιπα, αλλά το αποθήκευσε στα υπόγεια του ηλεκτρικού, δίπλα στα δημόσια ουρητήρια! Με την πράξη του αυτή ταύτισε το όνομα της ευγενικής μούσας με την τουαλέτα. Γι΄ αυτό αργότερα οι φαντάροι, όταν είχαν αγγαρεία στις τουαλέτες, έλεγαν ότι είχαν ραντεβού με την «Καλλιόπη».

Αθηναίοι – Μούσες: 1-0

Πάντως, οι τσιμεντένιοι κίονες δεν φάνηκε να ενθουσιάζουν τους Αθηναίους – έστω κι αν κοσμούνταν από τα αγάλματα των μουσών. Πίστευαν ότι χαλούσαν την αισθητική της πλατείας και έπρεπε να απομακρυνθούν. Σύμφωνος με τους πολίτες ήταν και ο τότε δήμαρχος Κ. Κοτζιάς. Η αφορμή για την απομάκρυνσή τους δόθηκε τελικά τον Αύγουστο του 1936, όταν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά μια μούσα έπεσε τραυματίζοντας περαστικούς. Λίγο αργότερα οι κατασκευές απομακρύνθηκαν και η παρέα των μουσών της Ομόνοιας διαλύθηκε.

Σήμερα οι μούσες είναι σκορπισμένες: Τέσσερις από αυτές βρίσκονται στην Καρδίτσα, δύο στις Καρυές Λακωνίας και άλλες δύο στην Αμοργό. Η τύχη της Καλλιόπης (πάλι) αγνοείται, αλλά όσοι πάτε φαντάροι είναι βέβαιο πως θα τη συναντήσετε κάπου στο στρατόπεδο…

* Πληροφορίες – φωτό: mixanitouxronou

bimag

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ