Συνέχεια ανακεφαλαίωσης
Τρίτον Όλο το πακέτο που είδαμε στα
δύο προηγούμενα κείμενα στην ενέργεια του πλανήτη μας οδηγούν τελικά στο να
εργαστούμε σε ατομικό επίπεδο για να έρθει σε ισορροπία ο πλανήτης.
Μη
περιμένετε τον διπλανό σας να το πάρει απόφαση ή μην προσπαθείτε να επηρεάσετε
ένα μέρος ανθρώπων τύπου ομάδα για να μπει στον πνευματικό δρόμο με σκοπό την
αλλαγή δόνησης του πλανήτη μας επειδή διατρέχει κίνδυνο. Αυτό είναι ένα κομμάτι
που κάποιοι το δέχονται αλλά δεν κάνουν κάτι, κάποιοι που το δέχονται και
προσπαθούν αποσπασματικά και κάποιοι που είναι εντελώς αδιάφοροι είναι αυτοί
που λειτουργούν λες και θα ζήσουν αιώνια οι οποίοι είναι σκλαβωμένοι μόνο με τη
ύλη και τα γήινα δρώμενα.
Όταν ο διπλανός νιώσει την ανάγκη θα το κάνει μόνος του και
θα αναζητήσει τα βήματα. Μόνο μέσα από τη μορφή της ανάγκης μπορεί να φτάσει
κάποιος να επιλέξει τον δρόμο της θεραπείας της δικής του άρα να λειτουργήσει ως
θεραπευτικό κάτοπτρο για τον πλανήτη. Άλλωστε ο Θεός μας έχει δώσει την
ελεύθερη βούληση και μας έχει αφήσει μόνους μας να κάνουμε την επιλογή του
δρόμου- τρόπου.
Το ανθρώπινο είδος γένος είναι τόσο απογοητευμένο που από
την πολύ απογοήτευση δεν έχει σωστή ορατότητα. Κάθε απογοήτευση δημιουργεί
σύννεφα γύρω μας τα οποία μας κρύβουν τη θέα και την αλήθεια. Μας βυθίζουν όλο
και περισσότερο στο σκοτάδι του φόβου, της καταξίωσης και τελικά οδηγούμαστε
στα στάδια της ασθένειας και της φθοράς. Οι μορφές ασθένειας που υπάρχουν τώρα
στον πλανήτη είναι τόσο ύπουλες οι οποίες είναι απόρροια των μεγαλύτερων φόβων μας
τους οποίους τους διοχετεύαμε από τα πρώτα μας χρόνια στη ζωή μας. Αυτοί οι
φόβοι γίνονται χείμαρρος ώστε έρχεται η στιγμή που βγαίνουν στην επιφάνεια κι
εμείς δεν έχουμε τρόπο χειρισμού. Τότε αρχίζει και λειτουργεί ο πανικός
κλειδώνει το μυαλό με αποτέλεσμα να είμαστε απόλυτα ευάλωτοι.
Τα πως και τα γιατί πέσαμε στον δρόμο της απογοήτευσης είναι
απόλυτα γνωστός. Γιατί στα τόσα χρόνια της ζωής μας είχαμε οδηγό το κέρδος, την
ύλη και την αξία μας μέσα από αυτά τα δύο. Αυτό το ύπουλο κυνηγητό που βάλαμε
την ζωή μας, μας έχει γεμίσει με σύννεφα λοιπόν τα οποία έχουν μεταφερθεί στο
αστρικό μας σώμα. Το αστρικό μας σώμα είναι ένα μέρος απόλυτα δεμένο με όλο το
πλανητικό σύστημα. Μπορεί να θεωρούμε ότι ούτε το επηρεάζουμε αλλά ούτε μας επηρεάζει,
κι όμως είναι αλληλένδετα. Άρα μπορούμε
να δούμε ότι η διαδρομή της απογοήτευσης έχει γεμίσει όλο τον πλανήτη μας με
σύννεφα στεναχώριας, θλίψης, μιζέριας οπότε αυτό μεταφέρεται στα αστρικά μας σώματα
και ως τελικός αποδέκτης θα είναι αυτό που θα βιώσουμε ως συνέχεια του έργου.
Το αστρικό σώμα γεμάτο από όλη αυτή την τοξικότητα ασκεί μία
υπερβολικά ισχυρή πίεση πάνω στο φυσικό μας σώμα και στην προσπάθειά να
ανταποκριθεί κανείς και στην συναίσθηση της ανικανότητας που νιώθουμε η
απογοήτευση γίνεται ένας μόνιμος βράχος μεγάλος. Αυτός ο βράχος είναι τελικά
σαν κάστρο απομόνωσης και αποστροφής. Όπου τελικά αν το δείτε σωστά θα καταλάβετε
ότι αναμεταξύ μας κυριαρχεί το ψέμα και η υποκρισία αφού ο καθένας έχει
δημιουργήσει τα δικά του τείχη στο δικό του κάστρο απομόνωσης. Επιλέγει μέσα
από σκέψη τι θα πει στον δίπλα, ποιες είναι οι σωστές λέξεις, πώς θα γίνει το
δικό του κλπ. Δεν είναι οδηγός μας η αλήθεια και η οικειότητα αλλά
αποσπασματικά κομμάτια που επιτρέπουμε να φαίνονται μέσα από τα τείχη του
κάστρου μας. Άρα η δυστυχία και η μη ισορροπία που επικρατεί ανάμεσα σε όλους μας
είναι τελικά μονόδρομος με αναγκαστική πορεία στον όλεθρο.
Η θεραπεία της απογοήτευσης είναι όπως είπαμε στην αρχή μία
ατομική επιλογή. Είναι ένας δρόμος τον οποίο θα τον αναζητήσουμε αν και εφόσον
έχουμε την ανάγκη να βγούμε στο Φως. Δεν μας νοιάζει αν και ποιος άλλος θα μπει
σε αυτό τον δρόμο. Παίζουμε πολύ σημαντικό ρόλο όλοι μας στην αλλαγή της δόνησης
του πλανήτη μας. Όσο πιο πολλοί μπουν σε αυτό τον δρόμο, τόσα πιο πολλά τείχη
θα γκρεμιστούν. Αυτά τα κάστρα που θα πέσουν θα αποκτήσουν μία διάφανη ασπίδα
προστασίας και θα γεμίσουν από το Φως της Γνώσης και της αλήθειας.
Ο Ήλιος που θα επιτρέψουμε εμείς να μπει στη ζωή μας μέσα
από την διαδρομή της πνευματικότητας θα μας γεμίσει με το Πράνα, την ουσία που
είναι δεμένη η ψυχή μας. Το οποίο Πράνα με κάθε απογοήτευση μειώνεται άρα
μειώνεται και η δύναμη της ψυχής. Το Πράνα φεύγει από το σώμα μας και
αντικαθίσταται με τοξική ενέργεια και τα δηλητήρια του εγώ.
Όταν το Πράνα μειώνεται από το σώμα και από την ψυχή
ταυτόχρονα έχουμε μεγάλες ασθένειες στο σώμα οι οποίες μας οδηγούν σε βίαιο
τέλος. Το σώμα μας μετατρέπεται σε αντικείμενο. Λυπηρό είναι να είμαστε παιδιά
Του Φωτός και να έχουμε εγκλωβιστεί από επιλογή στο σκοτάδι.
Το Πράνα που είναι η αυθεντική ουσία της ψυχής είναι στο 100
ενεργό όταν ερχόμαστε στον πλανήτη. Για να χαθεί το Πράνα από τον άνθρωπο θα
πει ότι το «ρολόι» του είναι ρυθμισμένο αποκλειστικά και μόνο στο γήινο
περιβάλλον και δεν έχει καμία επαφή με την ψυχή του και το Θείο. Τότε το Πράνα
αρχίζει να χάνεται σιγά- σιγά και η κόπωση γίνεται σύντροφός μας και προσεχώς
ασθένειες.
Υπάρχουν δε και οι άνθρωποι που κάπου- κάπου ακούν την ψυχή τους
ως αποσπασματικά, σε εκείνους τους ανθρώπους πάλι έρχεται η μείωση του Πράνα
αλλά σε μικρότερο διάστημα.
Υπάρχουν τώρα και οι άνθρωποι που αγωνίζονται να διατηρήσουν
το Πράνα στα υψηλότερα επίπεδα που μπορούν μέσα από την συνεχόμενη έρευνα του
εγώ τους με σκοπό και στόχο να το δαμάσουν και να το διδάξουν να υπακούει την
ψυχή και την Θεϊκή Ενέργεια- Λόγο.
Σε αυτούς τους τελευταίους θα δώσει τον ρόλο ο Πατέρας να
δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να ξανά στείλει τον Ιησού στην
γη. Πότε θα γίνει αυτό ? Αυτό είναι ένα σχετικό δρώμενο όπου θεωρώ ότι ο
καθένας μας έχει τη δική του κρίση για να καταλάβει αν η ώρα έχει πλησιάσει ή
όχι.
Εκείνοι που επιλέγουν αυτόν τον τελευταίο δρόμο χρειάζεται
να καλλιεργήσουν 5 βήματα
Α) Την καθαγίαση του
Ελατηρίου
Β) Ολοκληρωτική
Αφοβία
Γ) Καλλιέργεια της φαντασίας,
που να ισορροπείται από την συνετή ιδιότητα της νόησης.
Δ) Ικανότητα να ζυγίζουν τα αποδεικτικά με σύνεση και να
μπορούν να δέχονται μόνο εκείνα που συμβιβάζονται με τον Ανώτατο Ένστικτο και
την Ενόραση.
Ε) Προθυμία στο να
πειραματίζεται.
Αυτά τα βήματα θα αναλυθούν στα προσεχώς κείμενα.
Δωροθέα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.