Paul McCartney - 45 χρόνια χωρίς τους Beatles..

Από τον Γιάννη Πετρίδη

Πριν από περίπου 45 χρόνια και με δεδομένη την απόφαση των Beatles να διαλυθούν, τα τέσσερα μέλη τους είχαν αρχίσει να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους με προσωπικά άλμπουμ και τραγούδια που είχαν σκοπό την εμπορική επιτυχία. Το διευκρινίζω αυτό γιατί, όταν ακόμα το συγκρότημα ήταν ενεργό, είχαν κυκλοφορήσει μια σειρά από πειραματικά σχεδόν άλμπουμ, όπως το soundtrack του Wonderwall (1968) και το Electronic Sound (1969), από τον Harrison και τα τρία άλμπουμ του Lennon με τη Yoko Ono και το Live Peace In Toronto με το όνομα Plastic Ono Band.

Η πρώτη προσπάθεια για προσωπική εμπορική επιτυχία έγινε με κυκλοφορία κάποιου τραγουδιού από τον Lennon, που με το όνομα Plastic Ono Band κυκλοφόρησε, το καλοκαίρι του 1969, το Give Peace Α Chance και σαν άλμπουμ η πρώτη έντονη παρουσία έγινε από τον Paul McCartney με την κυκλοφορία τού McCartney στις 17 Απριλίου του 1970, δηλαδή έναν μήνα σχεδόν μετά την κυκλοφορία τού Let It Be από τους Beatles και ενώ στις 10 του ίδιου μήνα ο Paul ανακοίνωνε ότι δεν ήταν στα σχέδιά του να ξαναηχογραφήσει με το συγκρότημά του. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την κυκλοφορία των δύο δίσκων ήταν ιδιαίτερα σύντομο και επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα που επικρατούσε μεταξύ των τεσσάρων μελών τους. Προφανώς γι' αυτό ο McCartney δεν κυκλοφόρησε κάποιο τραγούδι σε μικρό δίσκο από αυτό το άλμπουμ, ενώ λογικά θα μπορούσε να το κάνει με το Maybe Ι'm Amazed.

Ενα χρόνο αργότερα, το 1971, με τη γυναίκα του Linda κυκλοφορούν το Ram που όπως και το προηγούμενο άλμπουμ, αν και δεν είχε την υποδοχή που απολάμβαναν από τους κριτικούς τα άλμπουμ των Beatles, έγινε χρυσό, όπως και το Wild Life που ακολούθησε και στο οποίο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το όνομα των Wings.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Beatles και όσα τους αφορούν θα απασχολούν την ανθρωπότητα για πολλά χρόνια. Μπορεί ο John Lennon να ήταν αυτός που τους δημιούργησε και παράλληλα αυτός που τους χάρισε τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες κάνοντάς τους να ξεχωρίζουν σε σχέση με τα υπόλοιπα ονόματα που κυριαρχούσαν, όχι μόνο στην εποχή τους, αλλά και πριν από αυτούς, αλλά αυτός που συνέβαλε εξίσου στο να γίνει το συγκρότημα διαχρονικό και να σπάσει το φράγμα του χρόνου, ήταν ο Paul McCartney με τις καταπληκτικές μελωδίες που έγραψε γι' αυτούς. Πριν από τους Beatles δεν υπήρχε προηγούμενο με κάποιον καλλιτέχνη ή συγκρότημα που να συνέχιζε να γνωρίζει επιτυχία μισό αιώνα σχεδόν μετά τον θάνατό του ή τη διάλυσή του, αντίστοιχα. Ανάλογα φαινόμενα συναντιούνται μόνο στον χώρο της λεγόμενης κλασικής μουσικής, με αρκετούς από τους συνθέτες που την εκπροσωπούν, να έχουν περάσει στην αθανασία και τα έργα τους να ακούγονται και να ηχογραφούνται σε νεότερες ερμηνείες πολύ συχνά.

Ο Paul γεννήθηκε σε νοσοκομείο του Λίβερπουλ, όπου εργαζόταν συχνά η μητέρα του, στις 18 Ιουνίου του 1942. Ο πατέρας του, Jim McCartney, παράλληλα με την πρωινή δουλειά του, κάθε βράδυ έπαιζε στο συγκρότημα Jim Mac's Jazz Band και φρόντισε να κάνουν μαθήματα πιάνου ο Paul και ο αδελφός του, Michael, που έκανε και αυτός καριέρα στο τραγούδι με το όνομα Mike McGear ως μέλος των Scaffold φωνητικό συγκρότημα που ανάμεσα στους μουσικούς που τους συνόδεψαν ήταν οι Jack Bruce, Jimi Hendrix, Graham Nash και Elton John.

Το 1957, όταν ο πατέρας McCartney παρακολούθησε με τον Paul μια συναυλία του Lonnie Donnegan στο Λίβερπουλ, βλέποντας τον ενθουσιασμό του γιου του αποφάσισε να του αγοράσει μια κιθάρα με 15 λίρες. Ο Donnegan, καλλιτέχνης του skiffle (είδος μουσικής), ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής τότε στη Βρετανία.
Αργότερα, μέσα στην ίδια χρονιά, ο φίλος τού Paul, Ivan Vaughan τον κάλεσε να παρακολουθήσουν το συγκρότημα The Quarrymen σε μια συναυλία τους και ο Paul εντυπωσίασε τον Lennon με τον τρόπο που έπαιξε αργότερα στην παρέα τους το Twenty Flight Rock του Eddie Cochran. Εγραψε μάλιστα στον Lennon και τους στίχους αυτού του τραγουδιού, όπως και του Be-Bop-Α-Lula του Gene Vincent, για να τους μάθει ο Lennon. Λίγες μέρες αργότερα, ο Pete Shotton, μέλος των Quarrymen, του ανακοίνωσε ότι οι υπόλοιποι τον ήθελαν για μέλος του συγκροτήματος.

Ο McCartney, μέσω του πατέρα του, είχε μάθει πολλά τραγούδια από το παρελθόν και αγαπημένοι τραγουδιστές του ήταν ο Fats Waller και η Peggy Lee. Όπως μάλιστα δήλωσε αρκετά χρόνια αργότερα, το ίδιο συνέβη και με τον John Lennon, ο οποίος μέσω της μητέρας του, που αγαπούσε τη μουσική, άκουσε και αγάπησε πολλά από τα τραγούδια των προηγούμενων δεκαετιών και αγαπημένο του ήταν το Don't Blame Me της Dorothy Fields από το 1933, τραγούδι που εκτιμούσε ιδιαίτερα και ο Paul. Ο Paul πιστεύει ότι σημαντική ήταν η συμβολή του στους Beatles στον τομέα της αρμονίας, στην οποία επέμενε ο πατέρας του όταν έκανε μαθήματα σ' αυτόν και στον αδελφό του.

Οι πρώτες μέρες στους Beatles, αντίθετα απ' ότι ίσως φαντάζεται κάποιος σήμερα, ήταν ιδιαίτερα δύσκολες· στο Λίβερπουλ δεν ήταν τίποτα και όταν άδραξαν την ευκαιρία και πήγαν στο Αμβούργο, έπαιζαν αρχικά στο κλαμπ «Indra», που στα γερμανικά σημαίνει Ινδία, και τα τραγούδια που διάλεγαν είχαν βασικό σκοπό να προσελκύσουν τουρίστες στο κλαμπ, τουρίστες οι οποίοι το πρώτο πράγμα που έλεγχαν όταν έφταναν στην πόρτα ήταν η τιμή της μπίρας. Όσο πιο πολλή μπίρα κατανάλωναν τόσο πιο πολλά χρήματα έπαιρναν οι Beatles, που, όπως θυμάται ο Paul, την πρώτη βραδιά που έπαιξαν στο «Indra», τους παρακολούθησαν δύο άτομα. Στον Paul ανήκει, μεταξύ άλλων, η σύνθεση μελωδικών τραγουδιών των Beatles, όπως τα Yesterday, Michelle, The Long And Winding Road, Let It Be και Eleanor Rigby, στο οποίο ο John βοήθησε στο τρίτο μέρος.

Ανάλογες συνθέσεις είχε και μετά τη διάλυση των Beatles, με τα My Love, Maybe Ι'm Amazed, Mull Of Kintyre και Νο More Lonely Nights. Οι Wings ηχογράφησαν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτό των Beatles, διαψεύδοντας τους επικριτές τους. Κατάφεραν μάλιστα να γνωρίσουν αρκετές μεγάλες επιτυχίες, γεγονός που επισκίασε όλες τις άλλες προσωπικές καριέρες των υπόλοιπων μελών των Beatles.

Η επανακυκλοφορία δίσκων τους, όπως το Band On The Run, απέδειξε ότι ο Paul παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλής και παρά την προτίμηση που έδειχναν πάντα οι κριτικοί στους δίσκους του Lennon, και το δικό του έργο είναι διαχρονικό· άλλωστε κανείς από τους δυο τους δεν κατάφερε ουσιαστικά να πιάσει ποτέ το επίπεδο που είχαν οι δίσκοι των Beatles, που η δημιουργία τους ήταν συνήθως συλλογική προσπάθεια, ανεξαρτήτως της συμμετοχής που είχε ο καθένας από αυτούς στο κάθε τραγούδι. Τραγούδια όπως το Α Hard Days Night μπορεί να γράφτηκαν από τους Lennon και McCartney, αλλά ο τίτλος και η κεντρική ιδέα οφείλεται σε μια ατάκα που είπε ο Ringo, το ίδιο συμβαίνει και με αρκετά άλλα τραγούδια τους που ο τρόπος σύνθεσής τους μας δείχνει ότι βασικά ήταν συλλογική η συνεργασία τους.

Το ιδιαίτερα παραγωγικό σε αριθμό και ποιότητα δισκογραφικό έργο του Paul McCartney, έργο που ακολούθησε τη συμμετοχή του στους Beatles, που ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών και για αρκετούς ειδικούς ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει στη σύγχρονη μουσική ο περασμένος αιώνας, δίνει ξεχωριστή βαρύτητα στη συνθετική του ικανότητα και τη χρονική διάρκεια επιτυχίας.

Το 2013 ο Paul έκανε έντονη την παρουσία του δίπλα στα νέα αστέρια της εποχής μας, με το πετυχημένο άλμπουμ του New.
Θα πρέπει να αναφερθεί και το έργο του στον τομέα της κλασικής μουσικής, όπου έχει δεχθεί θετικές κριτικές, αποδεικνύοντας και μια άλλη πλευρά του ταλέντου του.

apotis4stis5

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ