Του Ραξή Επιτρόπου MEng
Κάθε χρόνο στην Ελλάδα χάνονται ζωές από ανθρώπους που καταλήγουν με τα αυτοκίνητα τους μέσα σε κάποιο βαθύ ποτάμι / λίμνη / θάλασσα, ή χάνουν τον έλεγχο στο λιμάνι κτλ. Δυστυχώς μιλάμε για ένα σενάριο που δεν διδάσκεται στις σχολές οδηγών – και είναι κάτι που πιάνει τους περισσότερους απροετοίμαστους και εν γένει ανεκπαίδευτους. Πολλοί οι μύθοι και οι ανακρίβειες για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης – τι πρέπει να κάνουμε; Ας τα πάρουμε από την αρχή:
- Αν προσέχουμε, οδηγούμε αμυντικά, δεν πίνουμε όταν οδηγούμε, αποφεύγουμε σοβαρά υδάτινα εμπόδια κτλ. δεν θα αντιμετωπίσουμε σχεδόν ποτέ μια τέτοια κατάσταση… Λογικό είναι!
- Φοράμε πάντα ζώνη: Σε περίπτωση μιας βίαιης προσθαλάσσωσης μειώνονται οι πιθανότητες να χτυπήσουμε στο κεφάλι και να χάσουμε τις αισθήσεις μας, κάτι φυσικά μοιραίο σε αυτό το σενάριο.
- Το αυτοκίνητο δεν βουλιάζει σαν πέτρα. Ψυχραιμία λοιπόν, έχουμε αρκετό χρόνο να αντιδράσουμε σωστά. Τα περισσότερα οχήματα είναι αρκετά υδατοστεγή για να μας κρατήσουν στην επιφάνεια πολλά δευτερόλεπτα, ή και λίγα λεπτά!
- Δεν χασομεράμε ψάχνοντας κλειδιά, πορτοφόλια, κινητά, έγγραφα και άλλα άχρηστα για τη ζωή μας. Εκείνη την ώρα, μόνο η επιβίωση έχει σημασία.
- Δεν ανοίγουμε τις πόρτες: Οι πόρτες σφραγίζουν από την πίεση του νερού. Ακόμα κι αν κάποιος κτηνώδης (με την καλή έννοια) κύριος καταφέρει να ανοίξει την πόρτα του, το αυτοκίνητο θα πάρει νερά και θα βουλιάξει αμέσως!
- Ανοίγουμε τα απαραίτητα παράθυρα για την έξοδο όλου του πληρώματος. Τα μηχανικά δουλεύουν πάντα, τα ηλεκτρικά θα δουλέψουν ακόμα και με μισοβυθισμένο το αυτοκίνητο, αρκεί να μην έχουμε γυρίσει το κλειδί…
- …Δεν παίζουμε με το κλειδί λοιπόν, διατηρούμε τα ηλεκτρικά αναμμένα! Τα φώτα του αυτοκινήτου θα βοηθήσουν και κάποιον τυχαίο διασώστη.
- Αφαιρούμε τη ζώνη ασφαλείας και βγαίνουμε από το παράθυρο – πρώτα όμως ελέγχουμε τους άλλους:
- Αν κάποιος έχει μπλεχτεί σε ζώνη ή άλλο αντικείμενο, δίνουμε πρώτα βοήθεια και μετά βγαίνουμε. Ένας σουγιάς μπορεί να σώσει ζωές σε τέτοιες περιπτώσεις, ενώ υπάρχουν στην αγορά και ειδικά μαχαίρια διάσωσης.
- Αν ένας επιβάτης έχει χάσει τις αισθήσεις του, ανοίγουμε το παράθυρο που θα χρειαστούμε για να τον βγάλουμε και αφαιρούμε κάθε πιθανό εμπόδιο εξόδου. Στη συνέχεια βγαίνουμε από το όχημα. Θα ξανασχοληθούμε μαζί του όταν εμείς είμαστε σχετικά ασφαλείς και έξω από το αυτοκίνητο που βουλιάζει – είναι ανούσιο να χαθούμε όλοι για να σωθεί (ίσως) ένας. Δεν είναι ιπποτικό, είναι ανόητο.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.