Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΧΗΜΕΙΑ

Μια μόνο είναι η δυνατότητα για να υπάρχει πνευματική υγεία στις σχέσεις, έτσι ώστε να μην μετατρέπονται σε παιγνίδια κατωτερότητας και ανωτερότητας, έτσι ώστε να μην μετατρέπονται σε σαδο-μαζωχιστικά βασανιστήρια.  Και αυτή η μόνη δυνατότητα είναι η παρουσία της άνευ όρων αγάπης.

Η αγάπη είναι η πιο μεγάλη αλχημεία.

Μεταμορφώνει τα κοινά μέταλλα σε χρυσάφι.  Τα συστατικά σου είναι τα ίδια΄ ο δολοφόνος κι ο Γκωτάμα Βούδας δεν είναι διαφορετικοί σε ό,τι αφορά τα συστατικά τους, τις εγγενείς τους δυνατότητες.  Απλώς ο άνθρωπος δεν είναι ένα μονοδιάστατο μηχάνημα.

Ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος΄ διαφορετικά, όλος του ο κόσμος θα ήταν μια σκέτη πλήξη.  Και η αναζήτηση τού ανθρώπου είναι κατά βάση για να γίνει ένα με την ύπαρξη΄ πληγώνει ο χωρισμός.

Στις άλλες μας σχέσεις αγάπης, σε μικρό βαθμό αναζητούμε την ίδια αυτή ενότητα.  Στην αγάπη για μια γυναίκα, στην αγάπη για έναν άντρα, στην αγάπη για ένα φίλο, στην αγάπη για μια δημιουργική δραστηριότητα -το χορό, τη μουσική, τη ποίηση-  προσπαθούμε να έχουμε κάποιο συγχρονισμό με την ύπαρξη.

Η κατάστασή μας είναι εκείνη του μικρού παιδιού μέσα στο δάσος, που έχει χάσει τη μητέρα του και ψάχνει μέσα στο δάσος, μην ξέροντας πού να πάει.  Αυτή η κατάσταση επιτρέπει να υπάρχουν πολλοί εκμεταλλευτές. . .   αυτή την αδυναμία τη χρησιμοποιούν εκείνοι που έχουν εξουσία, εκείνοι που έχουν χρήματα.  Χρησιμοποιούν την αδυναμία για να σε μετατρέψουν σε σκλάβο, να έχεις εξάρτηση.

Έτσι όλες οι θρησκείες έχουν αναπτύξει συγκεκριμένα προγράμματα. Αρχίζουν με το  Θεό   . . . και με το Θεό, η σχέση σου δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο εκτός από αυτήν που υπάρχει μεταξύ της μαριονέτας και του κουκλοπαίχτη, μεταξύ του σκλάβου και του ιδιοκτήτη. Με τον Θεό, δεν μπορείς να περιμένεις κάτι παραπάνω από αυτό, γιατί εκείνος είναι ο δημιουργός΄ σε έχει κατασκευάσει΄ μπορεί ανά πάσα στιγμή και να σε καταστρέψει επίσης. Δεν σε ρώτησε ούτε αν ήθελες να έρθεις στη ζωή ούτε και θα σε ρωτήσει αν είσαι υπέρ της καταστροφής του κόσμου.

Όλοι οι θεοί όλων των θρησκειών είναι δικτατορικοί. Είναι φασιστικοί.

Δεν έχω κάποιο Θεό΄ επομένως δεν έχω κάποιο πρόγραμμα για σένα με το οποίο θα μεταμορφωθείς σιγά-σιγά σε σκλάβο.

Είμαι ικανοποιημένος΄ δεν μπορεί να προστεθεί τίποτε παραπάνω στην εμπειρία μου. Γι΄αυτό και δεν θα αισθανθούν κατά κανένα τρόπο κατώτεροι οι άνθρωποι που είναι μαζί μου.

Κανείς δεν είναι κατώτερος. Οι άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται σε διαφορετικές συνθήκες, αλλά κανείς δεν είναι κατώτερος και κανείς δεν είναι ανώτερος. Είναι όλοι τους φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό που ονομάζεις Θεό. Πώς γίνεται να είναι κάποιος ανώτερος και κάποιος να είναι κατώτερος; Ανήκουμε στην ίδια ύπαρξη, τις ρίζες μας τις θρέφει η ίδια ύπαρξη. Η ύπαρξη δεν κάνει διακρίσεις, διαχωρισμούς μεταξύ αμαρτωλών και αγίων.

Η προσέγγισή μου είναι υπαρξιακή. Επομένως κανείς δεν είναι ανώτερος και κανείς δεν είναι κατώτερος εδώ. Φυσικά, καταστρέφοντας αυτό το σύμπλεγμα κατωτερότητας και ανωτερότητας, αφαιρούμε την ίδια τη δυνατότητα ύπαρξης κάποιας φασιστικής νοοτροπίας. . . διότι κατ΄εμένα, είναι αδιανόητο να είναι ποτέ θρησκευόμενος ένας φασίστας.

Δεν βρίσκονται σε αναζήτηση της αλήθειας΄ νομίζουν ότι την έχουν βρει ήδη -στις γραφές τους που είναι νεκρές, στις παλιές προκαταλήψεις που ακόμη και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι δεν στηρίζονται καθόλου στην πραγματικότητα.

Η καθαρότητα της όρασης διαλύει όλο το σκοτάδι μέσα από το οποίο γεννιούνται όλα τα τέρατα.

Μαζί μου εδώ, είτε είσαι άντρας είτε είσαι γυναίκα, είτε είσαι λευκός είτε είσαι μαύρος, δεν έχει σημασία΄ κανείς δεν δίνει καν προσοχή σε τούτο. Είναι αρκετό που είσαι άνθρωπος. Και είναι δική σου η ελευθερία να επιλέξεις το δικό σου τρόπο ζωής΄ είναι βασικό σου δικαίωμα το πώς θέλεις να ανθίσεις. Όσοι σε αγαπούν μπορούν να βοηθήσουν για τη φροντίδα του κήπου μέσα στον οποίο μεγαλώνεις΄ να ποτίζουν τις ρίζες σου, να ρίχνουν βροχή τη ζεστασιά τους.

Έχει τώρα αποδειχτεί επιστημονικά ότι ακόμη και τα φυτά ξέρουν ποιος είναι φίλος τους και ποιος είναι εχθρός τους. Έχουν αναπτύξει κάτι που μοιάζει με καρδιογράφο, τον οποίο το συνδέουν με το δέντρο κι αν έρθει κάποιος άνθρωπος με την ιδέα να κόψει ένα κλαδί του δέντρου ή να ξεριζώσει το δέντρο -την ιδέα έχει μόνο- , το καρδιογράφημα που βγάζει το μηχάνημα από το δέντρο αρχίζει ξαφνικά να τρέμει. Χάνει το ρυθμό που είχε πριν΄ μπορείς τώρα να δεις πώς νιώθει φόβο το δέντρο.

Να θυμάσαι ότι το δέντρο έχει τηλεπαθητική ευαισθησία΄ διαφορετικά δεν θα μπορούσε να ξέρει τη σκέψη που υπήρχε στο νου του ανθρώπου. Εκείνος δεν έχει κάνει τίποτε΄ τίποτε το ορατό δεν έχει συμβεί. Κι όταν έρχεται ο κηπουρός -με τη ζεστασιά του, με την αγάπη του-, ξαφνικά το καρδιογράφημα γίνεται πολύ αρμονικό. Τώρα δεν φοβάται πια το δέντρο, το δέντρο είναι εξαιρετικά ευδαίμον.

Η ζεστασιά της αγάπης δεν είναι ένα ποιητικό φαινόμενο μόνο. Αποτελεί πραγματικότητα μεγάλης σπουδαιότητας.

Τώρα τα άνθη θα είναι πιο μεγάλα, οι καρποί πιο ζουμεροί΄ το δέντρο θα ανταποκριθεί. Με εξαίρεση τον άνθρωπο, ίσως να μην υπάρχει καμιά αγνωμοσύνη μέσα σε όλη την ύπαρξη αυτή. Το δέντρο δεν μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω΄ δεν μπορεί να δώσει χρήματα, δεν μπορεί να δώσει χρυσάφι, μπορεί όμως να δώσει όμορφα λουλούδια, όσο πιο μεγάλα γίνεται, σε μια καρδιά που είναι γεμάτη αγάπη. Μπορεί να δώσει πιο ζουμερούς καρπούς.

Δεν δίδαξε ποτέ κανείς την αγάπη ως τροφή, είναι όμως ένα πολύ λεπτό είδος τροφής. Και τώρα οι ψυχολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, αν παίρνει ένα παιδί όλα τα αναγκαία -όλες τις χημικές ουσίες, όλες τις ορμόνες, τροφή, σωματική άσκηση, καθαρό αέρα, ανάπαυση΄ όλα όσα είναι αναγκαία για τη ζωή- παρόλα αυτά θα πεθάνει μέσα σε τρεις έως έξι μήνες, αν δεν υπάρχει κάποιος να του δίνει συνέχεια αγάπη. Δεν θα αισθάνεται πως αξίζει να ζεις τη ζωή χωρίς αγάπη΄ θα συρρικνωθεί και θα πεθάνει. Και σε χιλιάδες εργαστήρια σε όλο τον κόσμο, πολλά ζώα έχουν πεθάνει σε τέτοια πειράματα.

Συνήθως κατανοεί κανείς ότι τα πειράματα αυτά γίνονται πρώτα πάνω σε ζώα και ότι αν δεν βρούμε ασφαλείς βασικές αρχές, δεν τα εφαρμόζουμε πάνω σε ανθρώπους. Αυτή υπήρξε η κυρίαρχη ιδέα του πλήθους. Ακόμη και οι επαγγελματίες της ιατρικής -οι γιατροί- το πιστεύουν κι εκείνοι αυτό.

Με μένα εδώ, έχετε συγκεντρωθεί για ένα ειδικό σκοπό: την αναζήτηση της αλήθειας, την αναζήτηση της καθαρότερης μορφής αγάπης, την αναζήτηση μιας ζωής που είναι χορός από σκέτη χαρά.

Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν μαζεύονται οι άνθρωποι για τους ίδιους λόγους. Μαζεύονται με σκοπό να δημιουργήσουν περισσότερο μίσος΄ μαζεύονται για να δημιουργήσουν περισσότερους πολέμους΄ μαζεύονται για να δημιουργήσουν περισσότερες καταστροφικές δραστηριότητες στην ανθρώπινη ζωή. Είναι φυσικό που έχουμε έναν άρρωστο κόσμο, έναν παρανοϊκό κόσμο.

Εδώ είναι αδύνατο να νιώσεις ανωτερότητα ή κατωτερότητα. Προσπάθησα όσο μπορούσα να σε πείσω για ένα μόνο πράγμα: ότι η φώτιση αποτελεί τη φύση σου΄ ότι δεν είναι κάτι που το κατορθώνεις, αλλά που το φέρνεις μαζί σου με τη γέννησή σου. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι όχι να τη δημιουργήσεις, αλλά να ανοίξεις απλώς το κρυμμένο μυστικό της ζωής σου.

Μόλις αρχίσεις να αισθάνεσαι το εσωτερικό σου φως, όλη σου η οπτική αρχίζει να αλλάζει. Θα νιώθεις ευσπλαχνικός έναντι των ανθρώπων, ακόμη κι αν κάνουν ανόητα πράγματα. Και θα νιώθεις εξαιρετικά χαρούμενος, γιορταστικός, ακόμη κι αν δεν έχεις κάτι να το γιορτάσεις. Δεν χρειάζεται τίποτε για να γιορτάζεις΄ προφάσεις μόνον. . . Τα γενέθλιά μου είναι μια πρόφαση! Αν όμως θέλεις να γιορτάζεις, θα βρεις χίλιες προφάσεις.

Πρόκειται για τη δική σου ζωή και ό,τι γίνει αυτή είναι δικό σου δημιούργημα. Να θυμάσαι, υπάρχουν πάνω της κρυφές υπογραφές. Δεν μπορείς να αποσυνδέσεις τον εαυτό σου από εκείνο που δημιουργείς, από τον τρόπο που ζεις, από τον τρόπο που ανταποκρίνεσαι.

Όταν ξεχειλίζεις από αγάπη και μακαριότητα, δεν μπορείς, ούτε καν στον ύπνο σου, να κινείσαι με τρόπο που να εξευτελίζει τον άλλον. Διότι ο άλλος δεν είναι πραγματικά ο άλλος, αποτελεί κομμάτι μας.

Αποτελούμε μια συνειδητότητα που γεμίζει ολόκληρο το σύμπαν. Θα βοηθήσει όμως λίγη εμπειρία. . . και θα αρχίσεις να βλέπεις το ίδιο φως και στους άλλους. Κι αν βλέπεις φως μέσα σε σένα τον ίδιο και φως μέσα στους άλλους, περιβάλλεσαι όλο το χρόνο από μια γιορτή γεμάτη φώτα.

Στον εξωτερικό κόσμο, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κυριαρχούν και υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κυριαρχούνται. Η ευθύνη δεν είναι μονόπλευρη. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να γίνονται σκλάβοι, διότι η σκλαβιά ένα πράγμα έχει: απομακρύνει κάθε ευθύνη από σένα. Τότε την ευθύνη την έχει ο ιδιοκτήτης σου. Εσύ είσαι ένα απλό όργανο: ό,τι λέει εκείνος το κάνεις, αλλά δεν αισθάνεσαι κανένα βάρος. Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν κατά βάθος να παραμένουν σκλάβοι.

Στη θρησκεία σκλαβιά σημαίνει ότι παραμένεις ινδουιστής, μωαμεθανός, χριστιανός. Και φοβάσαι κιόλας, γιατί η σκλαβιά σου βασίζεται μόνο πάνω σε κάποια πιστεύω. Έτσι λοιπόν προσπαθεί ο καθένας να προστατεύσει το ποίμνιό του ώστε να μην έρχεται σε επαφή με τους άλλους.

Γιατί να μην κάνουμε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη να γίνουν αυτοκράτορες; Ποιο είναι το πρόβλημα; Είναι θέμα κατανόησης τού κόσμου΄ και αν κατανοείς τον εαυτό σου, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσεις τον κόσμο, είναι το πιο εύκολο πράγμα .

Μόλις καταλάβεις ότι είναι δική σου η απόφαση αν θα είσαι αυτοκράτορας ή αν θα είσαι σκλάβος, ποιος θα επιλέξει να είναι σκλάβος; Όταν μπορείς να βάλεις όλη σου την ενέργεια στη δημιουργία κάποιου πράγματος που θα σου δίνει ικανοποίηση, θα σου δώσει τούτο μια βαθιά αίσθηση πλήρωσης, μια αίσθηση ότι δεν έχεις υπάρξει ματαίως, ότι έχεις συνεισφέρει κάτι΄ έχεις κάνει λίγο πιο όμορφο τον κόσμο. Του έχεις προσθέσει λίγα λουλούδια παραπάνω. Αν προσθέτει ο καθένας λίγα λουλούδια παραπάνω, ο κόσμος αυτός μπορεί να γίνει ένας κήπος και πάλι .

Δεν υπάρχει λόγος να πολεμάς. Δεν υπάρχει λόγος να είσαι ανώτερος κάποιου, διότι σας δίνω κάτι που είναι πολύ ανώτερο από την ανωτερότητα. Σας κάνω να είστε άτομα μοναδικά.
 

Osho, Sermons in Stones, Ομιλία #12

osho

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ