Όταν κοιτάς προς τον Θεό, δεν χρειάζεσαι οδηγίες, αλλά Ψυχή…

Γνωρίζεις μια περιοχή καλά, όταν έχεις μάθει να κινείσαι με ασφάλεια μέσα στους δρόμους της.. .
Όταν πια δεν χάνεσαι, αλλά ξέρεις απ' έξω κάθε αδιέξοδο, μα και κάθε έξοδο, κάθε σύνδεση με μια άλλη περιοχή, κάθε δρομάκι που μπορεί να σε βγάλει σε κεντρικές αρτηρίες...
Όταν μπορείς να προβλέπεις που θα συμβεί το μποτιλιάρισμα και το αποφεύγεις, όταν ξέρεις ποιό φανάρι ανάβει γρήγορα ή αργά, που είναι επικίνδυνη μια στροφή, που είναι ολισθηρός ο δρόμος, που μαζεύει νερά...

Και αν έρθει κάποιος ξένος σ' αυτήν την περιοχή και σε ρωτήσει πως να βγει στο τάδε σημείο, του δίνεις τις πληροφορίες που χρειάζεται, όσο πιο ξεκάθαρα μπορείς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να οδηγήσεις εσύ το αυτοκίνητό του, ούτε να περπατήσεις με τα πόδια του…

Αν δεν έχει καταλάβει τις οδηγίες θα χαθεί... Και θα ξαναρωτήσει.. .και θα ξαναχαθεί και θα ξαναρωτήσει... Είναι ξένος στην περιοχή, δεν έχει ενδιαφέρον να την μάθει...
Μαθαίνεις μια περιοχή μόνο αν έχεις ενδιαφέρον να την γνωρίσεις καλά...

έτσι είναι και η "περιοχή" του Εαυτού μας...

Μαθαίνεις να Ζεις μέσα του, με ασφάλεια μόνο όταν τον γνωρίσεις καλά.. .Όταν αυτό γίνει αυτονόητη ανάγκη και όχι υποχρεωτική διέλευση από την “περιοχή” του, για να πας σε ένα άλλο σημείο, δεν νομίζω να χαθείς ποτέ...

Το ότι ξέρω εγώ την περιοχή, δεν λέει τίποτα...
Εσύ οδηγείς… εσύ περπατάς…

Ο άνθρωπος είναι προγραμματισμένος έτσι ώστε να χρειάζεται να παίρνει οδηγίες σε όλη του την ζωή…
΄Όταν όμως κοιτάς προς τον Θεό, δεν χρειάζεσαι οδηγίες, αλλά Ψυχή…

Βάσω Νικολοπούλου

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ