Άναψε το φως στο δικό σου σκοτάδι !!!

Γνώρισε απόλυτα την πράξη του κάθε σου εχθρού ως προς εσένα και έχεις κερδίσει την απόλυτη γνώση προς αυτό που είσαι, γιατί αυτό που νόμιζες ότι είσαι έφτασε στο τέλος. 

Έχει διαφορά να νομίζω ότι είμαι, να προσπαθώ να είμαι από αυτό που είμαι τελικά. Αυτός που θα σου δώσει αυτό που είσαι και θα σου δείξει απόλυτα την αδυναμία σου, την «κακή πλευρά» του εαυτού σου, κομμάτι της αλήθεια σου που δεν ήθελες να το δεις είναι αυτός. Ο εχθρός σου. 

Αυτός σου έδειξε μία αλήθεια σου που προσπαθείς να την κρύψεις από τον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτός σου έδειξε τι βλέπουν οι άλλοι από σένα. Ήθελες και θέλεις να ξέρεις πώς σε βλέπουν οι άλλοι ? 

Τώρα ξέρεις τι πραγματικά φαίνεται. Ναι αποδέξου πως είσαι άνθρωπος, Αποδέξου πως μπορεί εκτός από τίμιος να είσαι και ανέντιμος. Αποδέξου πως μπορεί εκτός από ειλικρινής να είσαι και ψεύτης. 

Η διαφορά είναι στο πως τα χειρίζεσαι. Πώς διαχειρίζεσαι αυτή τη μεριά σου ? όταν ας πούμε θα αναγκαστείς να κάνεις μία ατιμία, γιατί το έφεραν έτσι οι συνθήκες. Δεν το ήθελες αλλά έτυχε. Σωστά μπορεί να έτυχε, μπορεί να το προκάλεσες. 

Γιατί σε σένα δίνεις άλλοθι και λες «ναι αλλά σε γενικές γραμμές προσπαθώ να είμαι τίμιος και να μη κάνω κακό στον άλλο». Όμως η ιστορία και η πραγματικότητα σου δείχνει και σου διδάσκει ότι ναι μπορείς να είσαι και από τα δύο. 

Οπότε γιατί με ευκολία προσάπτεις μία ταμπέλα στον δίπλα σου «άτιμος» που ξέρεις τι μπορεί να τον έφερε στην διαδρομή αυτής της «ατιμίας» όπως τη λες. Πώς ξέρεις πόσο πάλεψε αυτός ο άνθρωπος μέσα του και με το μέσα του. Έτσι συμβαίνει και σε σένα. Αν νιώσεις ότι πρόσβαλες, έθιξες, είπες ψέματα θα θέλεις να «ανοίξει η γη να σε καταπιεί». Θα δώσεις λογικές εξηγήσεις σε αυτό που έκανες για να νιώσεις καλά με τον εγωισμό σου. 

Θα τα καταφέρεις και θα συνεχίσεις τη ζωή σου σαν να μην τρέχει τίποτε. Θα συνεχίσεις να αγωνίζεσαι να συντηρήσεις την καλή σου πλευρά. Αυτή που θέλεις να βλέπει ο κόσμος. Το εγώ σου διψά για καλό λόγο από τους άλλους, δεν θέλει να το θίγουν και να το προσβάλλουν. Τότε αρχίζεις να δίνεις όλο και περισσότερη σημασία στην καλή σου τη μεριά και την άλλη μεριά την αρνητική προσπαθείς να τη θάψεις, να μη τη θυμάσαι να κάνεις πως δεν υπάρχει. Ναι αυτό είναι ανάγκη για να συνεχίσουμε να συντηρούμε τον εγωισμό μας. Όταν λοιπόν στο διάβα της ζωή μας ακούσουμε κάτι κακό για τον δίπλα μας, αμέσως θα μπούμε στη διαδικασία να πούμε «καλά, πώς το έκανε αυτό, δεν ντράπηκε?» …. Πριν μιλήσεις σκέψου, αναζήτησε, θυμήσου… κι εσύ έφτασες σε παρόμοιο σημείο. Μπορεί να μην ήταν ίδιο απλώς γιατί η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι μοναδική. Μπορεί να έχει παρόμοιες εμπειρίες αλλά δεν είναι ίδιες. Μπορεί να είμαστε όλοι παντρεμένοι, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να βιώνουμε τα ίδια με κανέναν άλλο γιατί πολύ απλά η μοναδικότητα στο κάθε ζευγάρι είναι αυτή που είναι κυρίαρχη στη ζωή του ζευγαριού. Γιατί απαρτίζεται από μοναδικούς ανθρώπους, αφού ο κάθε ένας από μας είναι ένας και μοναδικός.

Πριν λοιπόν γενικά κρίνεις, κατηγορήσεις, τοποθετήσεις λάσπη και αρνητικά λόγια για τους δίπλα σου, ψάξε. Ψάξε καλά με υπομονή, με σεβασμό, με ειλικρίνεια που και πως κρύβεται η αρνητική σου μεριά, το δικό σου δύο. Γιατί κάνεις ότι δεν το βλέπεις. Αναρωτιέσαι γιατί παίρνεις άλλα από αυτά που δίνεις.  Ψάξε να δεις σίγουρα παίρνεις άλλα από αυτά που δίνεις ? 

Η καλή εικόνα που προσπαθούμε να συντηρούμε προς τα έξω πόσο καλή είναι, πόσο αληθινή, πόσο λέμε ή κάνουμε άλλα από αυτά που σκεφτόμαστε ? Πώς γίνεται να θέλω να πω όχι, τελικά να λέω «ότι θέλεις εσύ» και αφού στην πραγματικότητα κοροϊδεύω… όταν το σύμπαν μου στέλνει άλλα ντ’ άλλων γιατί θίγομαι ?

Με πόση ευκολία λέω άλλα από αυτά που πραγματικά είναι ? Που είναι η αλήθεια εδώ ? Πώς λέω ότι είμαι ειλικρινής αφού τελικά θα πω ψέματα, δικαιολογίες, άλλα από αυτά που νιώθω ? Άρα αντί για τον τίτλο ειλικρινής ας βάλω τον τίτλο άνθρωπος. Ναι άνθρωπος. Κάθε άνθρωπος έχει δύο μεριές. Αποδέξου τη δική σου με θάρρος. Αποδέξου ότι έχεις μέσα σου έναν λύκο, μία αρνητική πλευρά. Το πρώτο πράγμα που θα γίνει μόλις το καταλάβεις και το αποδεχτείς, θα είναι η ανακούφιση. Η ξεκούραση του ότι πια δεν θα αγωνίζεσαι για μία εικόνα, θα αποδεχτείς ότι έχεις μία σφαιρική εικόνα. Όταν θα ετοιμάζεσαι να πεις ψέματα, να θυμάσαι πώς αυτό το ψέμα μια μέρα θα σου επιστραφεί, από εκεί που δεν θα το περιμένεις και με τρόπο ύπουλο όπως ακριβώς το έκανες κι εσύ. 

Ναι λοιπόν το Σύμπαν είναι απόλυτα δίκαιο. Το μόνο που μένει από μας είναι να δεχτούμε και να ψάξουμε τι έχουμε δώσει όλα μας τα χρόνια. Έτσι θα καταλάβουμε ότι αυτά που βιώνουμε σήμερα είναι μία επιλογή μας και μία «μπούργκα» που είχαμε φορέσει σε μας για να μη βλέπουμε την άλλη μας μεριά, τον άλλο μας εαυτό. Δύο εγώ υπάρχουν μέσα σε κάθε άνθρωπο το ένα εγώ είναι το πρόβατο = το καλό παιδί= η εικόνα που προσπαθούμε να διατηρήσουμε για να μας συμπαθούν και να μας εκτιμούν. Το άλλο μας εγώ είναι ο λύκος μας, που έχουμε μάθει να τον κρύβουμε, να του λέμε «σκάσε», να του λέμε «άσε μη μιλήσεις», «πως θα το πάρουν οι άλλοι» έτσι αυτό το εγώ – λύκο το έχουμε μέσα μας, το βλέπουμε μόνο εμείς και κάποιες φορές ένας μας φίλος ( και αυτό παίζεται). Ο λύκος αυτός μαθαίνει να ζει μέσα στο σκοτάδι, μέσα στη σιωπή και την απομόνωση. Όταν έρθει η ώρα να ξεσπάσει τότε δαγκώνει και δαγκώνει άσχημα. Όλοι έχουμε ακούσει για κάποιον που έφτασε στο σημείο να σκοτώσει να πουν οι γείτονες «μα ήταν καλό παιδί, δεν είχαμε καταλάβει κάτι». Σωστά έτσι είναι αυτό το παιδί ήταν καλό παιδί, όπως είμαστε όλοι μας. Προσπαθούσε για την εικόνα του, έπνιγε τον λύκο του, δεν μιλούσε όταν ήθελε και όταν έπρεπε. Έλεγε και έκανε πάντα άλλα από την αλήθεια του στον βωμό της καλής του εικόνας που έχτιζε με μόχθο και πόνο ψυχής. Ώσπου μια μέρα αυτός ο λύκος εμφανίστηκε και έτσι αυτό το καλό παιδί σκότωσε. Αυτό είναι η κατάληξη γιατί σε όλα του τα χρόνια σκότωνε τον εαυτό του. Προσπαθούσε να αποφύγει το περιθώριο. Αυτό προσπαθούμε να αποφύγουμε όλοι μας. Το περιθώριο. 

Εμείς βάζουμε τους εαυτούς μας στο περιθώριο όταν δεν δεχόμαστε το απλό και το αυτονόητο. Είμαστε όλοι άνθρωποι ο καθένας με δύο όψεις ανάλογα την περίπτωση. Αυτό λέγεται ισορροπία- αρμονία. Όσο περισσότερο αποδέχεσαι την δεύτερή σου μεριά με αγάπη αυτή θα τείνει να μαλακώνει και να μοιάζει με την πρώτη. όταν αρχίσεις να μαθαίνεις καλά αυτές τις πλευρές σου τότε αυτές γίνονται μία. Όταν γίνουν μία αναλαμβάνει το ρόλο η Ψυχή σου και τότε δημιουργείται μέσα σε σένα η πρώτη τριάδα. Στο χέρι σου μετά είναι να την κάνεις Αγία Τριάδα. 

Το κείμενο αυτό είναι η συνέχεια του 

Είμαι- Είσαι-Είμαστε το Δύο

Δωροθέα 

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ