Δαμάζοντας τα κύματα
Γιατί ο Οδυσσέας εισέρχεται μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο στο παλάτι του; Δεν απευθύνεται στο λαό της Ιθάκης και φορά τα κουρελή ρούχα μιας επαιτείας;
Ο λόγος είναι σοβαρός και ο Λόγος ο Ομηρικός μας τον εξηγεί επαρκώς.
Η Οδύσσεια ξεκινά με τους Κίκονες την βαρβαρότητα που ο Οδυσσέας χωρίς σοσιαλισμό συναντά και τη ασπίδα του Αχιλλέας παίρνει και κρατά. Είναι ο Κριός .
Ο Πρίαμος σαν κριό τον ορά από τα τείχη της Τροίας όταν η Ελένη του δείχνει όλους τους αρχηγούς των Αχαιών, αλλά στην Ναυσικά σαν λέων ορεσίτροφος φανερώνεται και εκείνη θαμπωμένη μαζί με όλους τους Φαίακες τον κοιτά.
Ο λόγος είναι σοβαρός και ο Λόγος ο Ομηρικός μας τον εξηγεί επαρκώς.
Η Οδύσσεια ξεκινά με τους Κίκονες την βαρβαρότητα που ο Οδυσσέας χωρίς σοσιαλισμό συναντά και τη ασπίδα του Αχιλλέας παίρνει και κρατά. Είναι ο Κριός .
Ο Πρίαμος σαν κριό τον ορά από τα τείχη της Τροίας όταν η Ελένη του δείχνει όλους τους αρχηγούς των Αχαιών, αλλά στην Ναυσικά σαν λέων ορεσίτροφος φανερώνεται και εκείνη θαμπωμένη μαζί με όλους τους Φαίακες τον κοιτά.
Είναι λέων ο Οδυσσέας, γιατί έχει την λεοντόκαρδη καρδιά ενός λιονταριού αφού το νησί του στόχο του και προορισμό του τόσο πολύ αγαπά. ‘Εχει όμως και την ηγετική ικανότητα ενός κριαριού τον περιπετειώδη παρορμητισμό. Πολλές φορές θα χρησιμοποιήσει μια προβιά. Στο Κύκλωπα θα ξεφύγει δεμένος κάτω από ένα κριό που πηγαίνει με βήμα αργό.
Την τελευταία νύκτα στο παλάτι του κοιμάται με το δέρμα ενός προβάτου στο τελευταίο του σταθμό.
Όμως ο τελευταίος σταθμός της Οδύσσειας είναι ο πρώτος του Ηρακλή γιατί είναι μια άλλη οκτάβα συνειδησιακή.
Και ο πρώτος άθλος του Ηρακλή αρχίζει με τον Λέοντα και το Λιοντάρι της Νεμέας ενώ τυπικός ζωδιακός αρχίζει με τον Κριό.
Το λιοντάρι είναι το εγώ, ο εγωισμός. Εγώ εγώ εγώ, ακούς παντού . Στη σκηνή του ΜΑΤΡΙΧ η νοικοκυρά με το καλάθι της από το σούπερ μάρκετ που μεταμορφώνεται σε Σμιθ και επιτίθεται στον Νίο.
Ο εγωισμός δεν είναι κάτι το αφελές και δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί.
Όσο πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει ένα άτομο για τον εαυτό του τόσο πιο υπερτροφικό ανεξέλεγκτο εγωισμό
αναπτύσσει σε αντιθάσμισμα που ζητάει συνεχώς επιβεβαίωση στα απίθανα πράγματα επιδεικνύει που συσσωρεύει και προσκολλάται.
Την τελευταία νύκτα στο παλάτι του κοιμάται με το δέρμα ενός προβάτου στο τελευταίο του σταθμό.
Όμως ο τελευταίος σταθμός της Οδύσσειας είναι ο πρώτος του Ηρακλή γιατί είναι μια άλλη οκτάβα συνειδησιακή.
Και ο πρώτος άθλος του Ηρακλή αρχίζει με τον Λέοντα και το Λιοντάρι της Νεμέας ενώ τυπικός ζωδιακός αρχίζει με τον Κριό.
Το λιοντάρι είναι το εγώ, ο εγωισμός. Εγώ εγώ εγώ, ακούς παντού . Στη σκηνή του ΜΑΤΡΙΧ η νοικοκυρά με το καλάθι της από το σούπερ μάρκετ που μεταμορφώνεται σε Σμιθ και επιτίθεται στον Νίο.
Ο εγωισμός δεν είναι κάτι το αφελές και δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί.
Όσο πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει ένα άτομο για τον εαυτό του τόσο πιο υπερτροφικό ανεξέλεγκτο εγωισμό
αναπτύσσει σε αντιθάσμισμα που ζητάει συνεχώς επιβεβαίωση στα απίθανα πράγματα επιδεικνύει που συσσωρεύει και προσκολλάται.
Οι ανατολικού τύπου φιλοσοφίες κυρίως και θρησκείες προτείνουν την εξάλειψη του “εγώ” μέσω της ταπεινότητος
και της πλήρους ομογένειας στο ” όλα ένα είναι”.
Όμως εδώ στο κόσμο της ύλης δεν μπορεί να είναι όλα ένα γιατί δεν αν δεν υπάρχει διαφορά δυναμικού δεν θα υπάρχει και ροή ενέργειας αλλά θερμοδυναμινός ο θάνατος θα προέλθει εξ αιτίας της εντροπίας.
Ούτε το εγώ μπορεί να καταργηθεί τελείως γιατί την ζωτική δύναμη του αποτελεί.
Συνεπώς όσο δύσκολος είναι ο πρώτος άθλος τους Ηρακλή να πιάσει το λιοντάρι με τα χέρια του γιατί κανένα όπλο δεν το διαπερνά την λεοντή πρέπει να κρατήσει και να την φορά.
Αυτό σημαίνει πως ο Οδυσσέας μείωσε τον εγωισμό του
όταν εισήλθε στην καθαρή διεργασία ενός παλατιού νου
παρατηρώντας χαρακτήρες συμπεριφορές φίλους εχθρούς
αλλά παράλληλα και τον εαυτό του τα συναισθήματα του
δράσεις και αντιδράσεις μαζί με την σκιά που τον ακολουθεί.
Σκιά δημιουργούν τα αδιαφανή σώματα, κρατούν δεσμεύουν το φως, τα διαφανή δεν έχουν.
Ο Αλέξανδρος δάμασε του Βουκεφάλα παρατηρώντας την σκιά του.
Τα άλογα και τα βασικά ένστικτα δαμάζονται με την αυταπαρατήρηση τον έλεγχο την πειθαρχία του νου και του παρατηρητή.
Μόνο έτσι ο ηνίοχος σωστά μια άμαξα οδηγεί.
και της πλήρους ομογένειας στο ” όλα ένα είναι”.
Όμως εδώ στο κόσμο της ύλης δεν μπορεί να είναι όλα ένα γιατί δεν αν δεν υπάρχει διαφορά δυναμικού δεν θα υπάρχει και ροή ενέργειας αλλά θερμοδυναμινός ο θάνατος θα προέλθει εξ αιτίας της εντροπίας.
Ούτε το εγώ μπορεί να καταργηθεί τελείως γιατί την ζωτική δύναμη του αποτελεί.
Συνεπώς όσο δύσκολος είναι ο πρώτος άθλος τους Ηρακλή να πιάσει το λιοντάρι με τα χέρια του γιατί κανένα όπλο δεν το διαπερνά την λεοντή πρέπει να κρατήσει και να την φορά.
Αυτό σημαίνει πως ο Οδυσσέας μείωσε τον εγωισμό του
όταν εισήλθε στην καθαρή διεργασία ενός παλατιού νου
παρατηρώντας χαρακτήρες συμπεριφορές φίλους εχθρούς
αλλά παράλληλα και τον εαυτό του τα συναισθήματα του
δράσεις και αντιδράσεις μαζί με την σκιά που τον ακολουθεί.
Σκιά δημιουργούν τα αδιαφανή σώματα, κρατούν δεσμεύουν το φως, τα διαφανή δεν έχουν.
Ο Αλέξανδρος δάμασε του Βουκεφάλα παρατηρώντας την σκιά του.
Τα άλογα και τα βασικά ένστικτα δαμάζονται με την αυταπαρατήρηση τον έλεγχο την πειθαρχία του νου και του παρατηρητή.
Μόνο έτσι ο ηνίοχος σωστά μια άμαξα οδηγεί.
Αστραία
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.