Ξυπνώντας σε μία νέα δύναμη

Επιθυμούμε να γίνουμε συνειδητοί της κατάστασής και της κυκλοφορίας της ενέργειας μέσα μας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο την παρούσα στιγμή. Χρειάζεται να είμαι πιο ενεργητική μέσα μου. 

Εξασκούμε να προσπαθώ να είμαι Παρούσα, να ξυπνήσω. Όμως κάθε δραστηριότητα, που δεν έχω ακόμη καταφέρει, προκαλεί ένταση. Επιθυμώ, και δεν είμαι ικανή. 

Γι αυτό είμαι σε ένταση, και με αυτόν τον τρόπο δημιουργώ ένα εμπόδιο στην υλοποίηση του στόχου μου. Έρχομαι αντιμέτωπη με το εμπόδιο αυτό ξανά και ξανά μέχρι να πειστώ για την λανθασμένη αντίληψή μου για την προσπάθεια - δηλαδή σαν μια κίνηση προς ένα αποτέλεσμα. 

Τότε νιώθω ανακουφισμένη, μια βαθειά χαλάρωση που είναι μία σαφής ένδειξη της Παρουσίας μου. Η άσκηση της παρατήρησης δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί. 


Συνήθως επιθυμώ να βλέπω και να γνωρίζω τον εαυτό μου ως ένα αντικείμενο. Είμαι διαχωρισμένη από αυτό που παρατηρώ. Προσπαθώ να το γνωρίζω με τα διάφορα κέντρα μου. 

Βλέπω τον εαυτό μου να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει μια λειτουργία, μετά μίαν άλλη. Έχω επίγνωση των προσπαθειών τους, της καθεμίας χωριστά, και της αναταραχής τους. 

Και τότε βλέπω ότι όλες αυτές οι προσπάθειες είναι άκαρπες. Προσπαθώ να γνωρίζω, να βλέπω, με μια παθητική ενέργεια, με μια ποιότητα προσοχής που δεν είναι πιο δραστήρια από αυτό που προσλαμβάνεται. 

Παρέχει ανεπαρκή ισχύ για να γνωρίζω. Προσπαθώ να γνωρίζω το ένα κέντρο με ένα άλλο κέντρο, αμφότερα της ίδιας ποιότητας. Αυτό φέρνει αναπόφευκτα σύγκρουση. Γι αυτό δεν μπορώ να παρατηρήσω. Δεν βλέπω τίποτα. Έχω την εντύπωση του διασκορπισμού και της αταξίας. 

Αλλά τότε από πού προέρχεται η γνώση; Πώς μπορώ να βλέπω τον Εαυτό μου; Δεν γνωρίζω. . . . Και αφού δεν γνωρίζω, ηρεμώ. Υπάρχει μία κίνηση διαθεσιμότητας, ένα ξύπνημα μιας νέας δύναμης μέσα μου. 

Εμφανίζεται μόνο όταν βλέπω ότι όλες οι άλλες παρορμήσεις είναι άχρηστες και δεν με συσχετίζουν με το πραγματικό γεγονός, με αυτό που είμαι. Θέλω να γίνω συνειδητή της πραγματικότητας της ζωής. Υπάρχει μέσα μου κάτι μυστήριο που τίποτα δεν είναι σε θέση να συλλάβει, κάτι που καμία σκέψη ή αίσθημα δεν μπορεί να με βοηθήσει να γνωρίζω. 

Εμφανίζεται μόνο όταν δεν είμαι πιασμένη στον ιστό των σκέψεων και των συναισθημάτων μου. Είναι το άγνωστο, που δεν μπορεί να συλληφθεί με αυτό που γνωρίζω. Για να φτάνω στην πλήρη ηρεμία, στην οποία θα είμαι ελεύθερη να γνωρίζω, πρέπει να εγκαταλείπω τόσο το πρόσχημα ότι είμαι ικανή όσο και την πίστη μου σε ότι γνωρίζω. 

Πρέπει να βλέπω τον εαυτό μου να πιστεύει τυφλά, ξανά και ξανά, σε αυτά που μου λένε οι σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου. Πρέπει να βλέπω τον εαυτό μου να ξεγελιέται πάντα μέχρι να νιώθω την ματαιότητα όλου αυτού, μέχρι να νιώθω πόσο φτωχή είμαι πραγματικά.

 Τότε εμφανίζεται μία ηρεμία και ίσως να μάθω κάτι καινούριο. Σε κάθε περίπτωση, είναι σαν το άνοιγμα μίας πόρτας. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να την αφήσω να ανοίξει. Το τι θα επακολουθήσει δεν μπορώ να το προβλέψω. Η ποιότητα της επίδρασης, που με φτάνει, εξαρτάται από την ποιότητα της Παρουσίας μου. Και η ποιότητα της Παρουσίας μου εξαρτάται από τη σχέση της σκέψης μου, του αισθήματός μου και της αίσθησής μου.

 Προκειμένου να συντονιστώ με μια πιο ανεπαίσθητη δύναμη, πρέπει να συγκεντρωθεί η προσοχή του κάθε μέρους, να φορτιστεί με ένα νέο νόημα και με την ισχύ να συσχετίζεται θεληματικά. Με αυτόν τον τρόπο η σκέψη αυτό-εξαγνίζεται, καθώς και το αίσθημα και η αίσθηση. 

Το καθένα παίζει το δικό του ρόλο και λειτουργεί σε συμφωνία με τα άλλα για τον ίδιο σκοπό, δηλαδή για να εναρμονιστεί με μια πιο ανεπαίσθητη Παρουσία. Αυτή η Παρουσία χρειάζεται να λάμψει, να ζωντανέψει το σώμα μου.

 Έχει μία νοημοσύνη, μια ενόραση που είναι σαν ένα φως στο σκοτάδι και στο παχύ στρώμα του ύπνου μου. Όπως είμαι σήμερα, κατευθυνόμενη από τον εγωισμό μου, δεν μπορώ να γνωρίζω την ίδια την ουσία της Ύπαρξής μου. Δεν είμαι προετοιμασμένη γι αυτό. 

Μια μεγαλύτερη παραίτηση, μια μεγαλύτερη μαγνητική έλξη προς το πραγματικό μου “Εγώ”, προς τη "θεία" μου φύση,. Νιώθω την ανάγκη γι 'αυτό, και ξυπνώ σε αυτή την επιθυμία, σε αυτή τη ζωή. Νιώθω αυτήν την νοημοσύνη να ξυπνά.

Jeanne de Salzmann «Η πραγματικότητα της ύπαρξης»

Δημητρης Λεοντσινης

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ