Τίποτα δεν κάνει τόσο καλό σε άσχημες στιγμές όσο το δόσιμο στη φύση, όχι παθητικά και για να την απολαύσουμε, αλλά με τρόπο δημιουργικό.
Η φύση μας αγκαλιάζει χωρίς να μας κάνει ερωτήσεις, χωρίς να μας κρίνει, κι αυτό μας ξαναδίνει την χαμένη ηρεμία και μας συνδέει με το πνευματικό μας κέντρο.
Υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν στο ποτάμι για να ακούσουν το κελάρυσμα του νερού γιατί λένε αυτό τους χαλαρώνει...άλλοι πάνε να περπατήσουν στο βουνό ως θεραπεία για να αδειάσουν το μυαλό από τις καθημερινές έγνοιες, ή προτιμάνε να μείνουν μόνοι με υπαρξιακές σκέψεις υψηλότερου επιπέδου....
Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να επιστρέφει στην ουσιώδη αυτή ηρεμία, να βγαίνει από τη δίνη του κόσμου για μερικές στιγμές και να μένει μόνος με την θαλπωρή της φύσης.
Επίσης, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί της μ' έναν δημιουργικό διάλογο. Για παράδειγμα, μέσω της κηπουρικής, δραστηριότητα στην οποία και ο ίδιος ο Έσσε είχε δοθεί ψυχή τε και σώματι για μεγάλο μέρος της ζωής του.
Η κηπουρική έχει αποδειχθεί πολύ ισχυρή θεραπεία κατά του στρες και του άγχους.
(........) Φροντίζοντας τον κήπο μας, παύουμε να σκεφτόμαστε, καθώς η προσοχή μας επικεντρώνεται στη ζωή που μεγαλώνει μπροστά στα μάτια μας.
Μαθαίνουμε από τα φυτά, επηρεαζόμαστε από αυτά και ενστερνιζόμαστε τους ρυθμούς τους, πιο ήρεμοι, χωρίς απαιτήσεις ή προσδοκίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.