Σήμερα το Φως και το Σκοτάδι, αποκτούν εκείνη την απόλυτη νομοτέλεια της ισότητας...

Σήμερα επίσημα προετοιμαζόμαστε για να υποδεχτούμε την Άνοιξη, εδώ στην Ελλάδα...
Την ανθοφορία, το φως, την θετικότητα της αναγέννησης...

Ο Χειμώνας, που κάνει τα πάντα να σταματούν την ανάπτυξη τους, από αύριο θα είναι παρελθόν, γιατί μόνο έτσι μπορεί να έχει μέλλον η ανάπτυξη...Η Φύση ξεκουράζεται, δεν πεθαίνει...Συγκρατεί την Δύναμή της, για να δώσει ώθηση στην μελλοντική της ανάπτυξη, σαν κάτι φυσιολογικό και αναγκαίο...

Τον Χειμώνα η Δύναμη εργάζεται εσωτερικά...σιωπηλά τρέφει τον καρπό, σωπηλά τον φροντίζει...Η Φύση, με απόλυτη ταπεινότητα υπηρετεί το Σχέδιο της, κάνοντας το Σκοτάδι εμφανές σαν μια αναγκαία κατάσταση Σιωπής, που αναζωογονεί, δημιουργεί και αυξάνει...

Σήμερα το Φως και το Σκοτάδι, αποκτούν εκείνη την απόλυτη νομοτέλεια της ισότητας...

γιατί άραγε θεωρούμε το Σκοτάδι ατέλεια? αρνητικότητα? Χωρίς την παύση, δεν θα είχαμε ανάπαυση...Και χωρίς ανάπαυση τίποτα δεν εξελίσσεται...φθείρεται!
Όσο και το Φως να μοιάζει θετικό και τέλειο, δεν θα μπορούσε να είναι ολοκληρωμένο χωρίς την Σιωπή που το Σκοτάδι μπορεί να δώσει σαν ευκαιρία στην Φύση να αναγεννηθεί...

Η Φύση δεν γνωρίζει από δεισιδαιμονίες...Ξέρει μόνο να υπηρετεί το Σχέδιό της...

Προετοιμαζόμαστε για την Άνοιξη, εδώ στην Ελλάδα...Σήμερα είναι αυτή η στιγμή, που ανοίγουμε στον Λόγο, έχοντας πρώτα απολαύσει την Σιωπή του...

Σαν μικρά λουλουδάκια, σήμερα να ανθίσουμε ξανά και να γεμίσουμε τον κήπο που λέγεται Ανθρωπότητα, υπηρετώντας το Σχέδιο μας...

Βάσω Νικολοπούλου

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ