Όταν αποκτάς επίγνωση έχεις βρει τον πραγματικό σου Εαυτό και αυτός θα αντικαταστήσει σιγά - σιγά το Εγώ, το σκοτάδι.
Αν δεν έχεις επίγνωση μπορεί να λειτουργείς με τελειότητα σε πολλά πράγματα μόνο όμως στο τεχνητό μέρος γιατί στην πραγματικότητα είσαι μια μαριονέτα ένας μίμος.
Πέθανε στο χρόνο για να αναστηθείς στην αιωνιότητα. Πέθανε στο νου για να ζωντανέψεις τη συνειδητότητα. Πέθανε στη σκέψη για να γεννηθείς στην επίγνωση.
Οι άνθρωποι καταδικάζουν τους εαυτούς τους και ζουν επιφανειακά. Κάνουν πράγματα που σπάνια ξέρουν το γιατί με επίγνωση. Σπάνια ζουν ουσιαστικά και σπάνιοι είναι και εκείνοι που ζουν με ουσία και ξέρουν ακριβώς το λόγο της ύπαρξης τους και της ενσάρκωσής τους.
Η επιφάνεια ανήκει στο Εγώ. Ενώ η ουσία της επίγνωσης ανήκει στον πραγματικό Εαυτό.
Αν ζεις με το Εγώ είσαι μονίμως συνδεδεμένος με τους άλλους. Η επιφάνεια σου συνδέεται πάντα με τους άλλους από τους άλλους. Οτιδήποτε κάνεις από την επιφάνεια είναι αντίδραση και όχι δράση. Άρα στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου αντιδράς, δεν δρας!!! Σκέψου το λίγο και θα δεις ότι έτσι είναι, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας, ζούμε αντιδραστικά.
Δράση είναι να φας ένα χαστούκι και να μην ενοχληθείς και να παραμείνεις στο κέντρο σου.
Αντίδραση είναι να φας το χαστούκι και να ρίξεις και συ ένα ποιο δυνατό, να θυμώσεις, να βρίσεις, να κλάψεις για την αδικία.
Δράση είναι να φάω όταν πεινάσω. Αντίδραση είναι να τρώω και να μασουλάω χωρίς λόγο. Θα δεις η δράση είναι το πραγματικό σου είναι η ουσία σου, ενώ η αντίδραση έρχεται πάντα μέσα από το εγώ σου.
Αντιδράς σε ότι έχει να κάνει με τους άλλους γιατί είσαι στην επιφάνεια. Γιατί όταν είσαι στην επιφάνεια ενοχλείσαι και θίγεσαι. Τα πάντα στην επιφάνεια είναι αντίδραση. Κατά κάποιο τρόπο είσαι σκλάβος των περιστάσεων.
Ενώ όταν είσαι στην ουσία σου με πλήρη επίγνωση ξέρεις. Ξέρεις ότι κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να θυμώσεις. Δεν γίνεται η συμπεριφορά του άλλου να καταφέρει να σε σκλαβώσει. Εσύ καταφέρνεις να θίγεσαι όχι επειδή αγγίζεται η ουσία σου αλλά επειδή δεν έχεις μάθει που είναι ουσία σου για να ζεις μέσα από αυτή.
Έτσι αν αγαπάς από την επιφάνειά σου, η αγάπη είναι πάντα τμηματική, γιατί η επιφάνειά σου είναι σε απόσταση από σένα έτσι ο χώρος που υπάρχει ανάμεσα σε σένα και αυτήν απόσταση, θα γεμίσει με μίσος. Αν η ευγένειά σου είναι τμηματική τότε ο χώρος που απομένει, θα γεμίσει με σκληρότητα. Αν η καλοσύνη σου είναι τμηματική τότε ο χώρος που απομένει θα γεμίσει με απέχθεια.
Δωροθέα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.