Πυραμίδες σε όλο τον κόσμο

Όλοι έχουν ακούσει για τις Πυραμίδες της Γκίζας, αλλά η πυραμίδα ως κτίριο εμφανίζεται σε πολλές μορφές σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς. Ακολουθεί μια λίστα με δέκα πυραμίδες που πιθανόν να μην έχετε ακούσει ποτέ.....

1. Monte d' Accoddi

Το Monte d' Accoddi είναι ένας αρχαιολογικός χώρος στη βόρεια Σαρδηνία της Ιταλίας στην περιοχή του Sassari κοντά στο Porto Torres. Πρόκειται για μια μεγαλιθική δομή, το παλαιότερο τμήμα της οποίας χρονολογείται γύρω στο  4.000-3.650 π.Χ. και ανακαλύφθηκε το 1954, σε ένα οικόπεδο που ανήκε στην οικογένεια Segni. Η πυραμίδα έχει βάση 27 x 27 μέτρα και πιθανότατα έφτανε σε ύψος τα 5,5 μέτρα. Είχε κατασκευαστεί πάνω σε μια πλατφόρμα, διαστάσεων περίπου 12,5 x 7,2 μέτρων, προσβάσιμη μέσω μιας ράμπας. Έχει περιγραφεί και ως βωμός, ναός ή κλιμακωτή πυραμίδα.

2. Μεγάλη Πυραμίδα της Cholula

Η Μεγάλη Πυραμίδα της Cholula, επίσης γνωστή ως Tlachihualtepetl («τεχνητό βουνό») είναι ένα τεράστιο συγκρότημα που βρίσκεται στο Cholula, στην περιοχή Puebla του Μεξικού. Είναι ο μεγαλύτερος αρχαιολογικός χώρος με πυραμίδα του Νέου Κόσμου. Η πυραμίδα βρίσκεται σε 55 μέτρα ύψος, δεσπόζοντας στην γύρω πεδιάδα και στην τελική της μορφή είχε διαστάσεις 400 x 400 μέτρα.

Η πυραμίδα είναι ένας ναός που έχει παραδοσιακά θεωρηθεί ότι είναι αφιερωμένος στο θεό Quetzalcoatl. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου ήταν στενά συνδεδεμένη με εκείνη του Teotihuacan στην κοιλάδα του Μεξικού, αν και η επιρροή από τον Κόλπο του Μεξικού είναι επίσης εμφανής, ειδικά από η περιοχή El Tajin.

3. Η Πυραμίδα της Αργολίδας

Στο νοτιοδυτικό άκρο της αργολικής πεδιάδας κοντά στις πηγές του Ερασίνου ποταμού (σημερινό Κεφαλάρι) και πάνω σε κύρια οδική αρτηρία που κατά την αρχαιότητα οδηγούσε από το 'Αργος προς την Τεγέα και την υπόλοιπη Αρκαδία, βρίσκεται ένα μεμονωμένο μνημείο, ένα μικρό οχυρό, γνωστό σήμερα με την ονομασία ''Πυραμίδα'' του Ελληνικού. Σύμφωνα με τις ανασκαφικές μαρτυρίες και τα χαρακτηριστικά στοιχεία της δομής του χρονολογείται στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα και όχι στην προϊστορική περίοδο, όπως πρόσφατα θέλησαν να αποδείξουν ορισμένοι ερευνητές. Στα ύστερα χρόνια της αρχαιότητας θεωρούσαν την πυραμίδα ως ταφικό μνημείο ''Πολυάνδριον'', ενώ σήμερα είναι βέβαιο ότι είναι οχυρό του τύπου των μικρών φρουρίων που έλεγχαν τους οδικούς άξονες και που είναι γνωστός και από άλλες περιοχές της Αργολίδας και Κυνουρίας.

Έχει σχήμα πύργου με επικλινείς τις εξωτερικές πλευρές του οι οποίες περιβάλλουν ένα ορθογώνιο οικοδόμημα συνολικών εσωτερικών διαστάσεων 7,03 x 9,07 μ. Οι εξωτερικοί αυτοί τοίχοι, ανερχόμενοι με κλίση πλευράς 60 μοιρών, σε ύψος 3,50 μ. μετατρέπονται σε κατακόρυφους για να στηρίξουν τους ορόφους της ανωδομής. Η κύρια είσοδος του μνημείου βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του μνημείου, δηλαδή στην πλευρά που κοιτάζει προς την θάλασσα του Αργολικού κόλπου. Απ' αυτήν εσωτερικά ξεκινά ένας στενόμακρος διάδρομος που οδηγεί σε μικρότερη πυλίδα, ανοιγμένη στο νότιο τοίχο του κυρίως χώρου, ενός τετράγωνου δωματίου πλευράς 7 μ. περίπου.

Το επιβλητικό αυτό μνημείο είναι όλο δομημένο από σκληρό γκρίζο ασβεστόλιθο της περιοχής σε τραπεζιόσχημο και πολυγωνικό εν μέρει σύστημα από μεγάλους λιθόπλινθους.

Ανασκαφικές έρευνες στο μνημείο, του οποίου η λιθοδομή παρέμεινε ακλόνητη επί 2400 χρόνια έγιναν από τον Th. Wiegand το 1901, κυρίως όμως από τον L.Lord το 1938, οι οποίοι δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ανασκαφών τους σε σχετικές μονογραφίες.

4. Η Πυραμίδα του Cestius

Η Πυραμίδα του Cestius είναι μια αρχαία πυραμίδα στη Ρώμη της Ιταλίας κοντά στο Porta San Paolo και το προτεσταντικό νεκροταφείο. Βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αρχαίους δρόμους, την Via Ostiensis και έναν άλλο δρόμο που έτρεχε δυτικά μέχρι τον ποταμό Τίβερη κατά μήκος της σύγχρονης Via della Marmorata. Χάρη στην ενσωμάτωσή της στην οχύρωση της πόλης, είναι σήμερα ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία κτίρια της Ρώμης.

Η πυραμίδα χτίστηκε περίπου το 18 π.Χ. - 12 π.Χ. ως τάφος για τον Gaius Cestius, δικαστή και μέλος μιας από τις τέσσερις μεγάλες θρησκευτικές παρατάξεις της Ρώμης, το Septemviri Epulonum. Είναι κατασκευασμένη από τούβλα με εμφανές το σκυρόδεμα, καλυμμένο από λευκές μαρμάρινες πλάκες ενώ στέκεται πάνω σε ένα θεμέλιο από τραβερτίνη. Οι διαστάσεις της είναι 100 ρωμαϊκά πόδια (29,6 μέτρα) στη βάση και έχει ύψος 125 ρωμαϊκά πόδια (37 μέτρα).

5. Οι Πυραμίδες της Νουβίας

Οι Πυραμίδες της Νουβίας χτίστηκαν από τους ηγεμόνες του βασιλείου της Kush (με επίκεντρο τις περιοχές Napata και Meroe) και του αιγυπτιακού βασιλείου. Πριν από την κατασκευή αυτών των πυραμίδων από τους ηγεμόνες της Kush (που βρίσκονται σήμερα στο σύγχρονο Σουδάν), δεν υπήρξε κατασκευή πυραμίδων στην Αίγυπτο και την κοιλάδα του Νείλου για περισσότερα από 500 χρόνια.

Η περιοχή της κοιλάδας του Νείλου είναι γνωστή ως Νουβία, που βρίσκεται σήμερα εντός του  Σουδάν, αποτελούσε την βάση για τα τρία βασίλεια της Kush κατά την αρχαιότητα. Το πρώτο είχε την πρωτεύουσα του στο Kerma (2.600-1.520 π.Χ.). Το δεύτερο στο Napata (1000-300 π.Χ. ). Τέλος, το τελευταίο βασίλειο είχε ως πρωτεύουσα το Meroë  (300 π.Χ. - 300 μ.Χ.).

6. Madghacen

Το Madghacen είναι ένα βασιλικό μαυσωλείο - ναός των Βερβέρων Νουμίδιων Βασιλιάδων, που βρίσκεται κοντά στην πόλη Batna, στην περιοχή Aurasius Μονς της Νουμιδίας – σήμερα Αλγερίας. Ο Madghis ήταν ο βασιλιάς του ανεξάρτητου βασιλείου της Νουμιδίας, μεταξύ του 300 και 200 π.Χ..

7. Η Πυραμίδα της La Quemada

Η La Quemada είναι ένας μεοσαμερικανικός αρχαιολογικός χώρος, επίσης γνωστός και ως Chicomóztoc. Η La Quemada αποτελείται από πολλές διαφορετικές μεγέθους πλατφόρμες χτισμένες πάνω στο λόφο, που αποτέλεσαν τα θεμέλια για κατασκευές που δημιουργήθηκαν από πάνω τους. Στη νότια και νοτιοανατολική πλευρά παρατηρείται υψηλή συγκέντρωση τελετουργικών κατασκευών, μερικές εκ των οποίων αποτελούν κτιριακά συγκροτήματα που αποτελούνται από βυθισμένες πλατφόρμες και βωμούς - πυραμίδες, ένα τυπικό μεσοαμερικανικό αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό.

Αναθηματική Πυραμίδα: αυτή η κατασκευή, με πάνω από 10 μέτρα ύψος, υπερτονίζεται από τη γωνία των πλευρών της. Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Corona Nuñez το 1995, βρέθηκαν κτιριακά κατάλοιπα με σκάλα, που οδηγούσε στη νότια πλευρά της πυραμίδας. Με τον καιρό τα μεσαία και ανώτερα τμήματα της κατέρρευσαν στο έδαφος, τα οποία μπορεί να δει κανείς σήμερα. Αρχικά, η σκάλα έφτανε στην κορυφή της πυραμίδας , όπου ένα δωμάτιο ή ναός ήταν κατασκευασμένος από φθαρτά υλικά.

8. Koh Ker

Το Koh Ker είναι ένας απομακρυσμένος αρχαιολογικός χώρος στη βόρεια Καμπότζη περίπου 120 χιλιόμετρα μακριά από το Siem Reap και τον αρχαιολογικό χώρο του Angkor. Πρόκειται για μια περιοχή μέσα στη ζούγκλα αρκετά αραιοκατοικημένη.

Κατά την διάρκεια της βασιλείας των Jayavarman IV και Harshavarman II, το Koh Ker ήταν η πρωτεύουσα ολόκληρης της αυτοκρατορίας (928-944 μ.Χ.). Ο Jayavarman IV υλοποίησε ένα φιλόδοξο οικοδομικό πρόγραμμα. Μια τεράστια δεξαμενή νερού και περίπου σαράντα ναοί κατασκευάστηκαν κατά την βασιλεία του. Το πιο σημαντικό μέρος του ναού, ένα διπλό ιερό (Prasat Thom / Prang), ακολουθεί ένα γραμμικό σχέδιο και όχι ομόκεντρο όπως οι περισσότεροι από τους ναούς των βασιλέων Khmer. Απαράμιλλη είναι η κλιμακωτή πυραμίδα, 7 επιπέδων και ύψους 36 μέτρων, που πιθανότατα χρησίμευε ως ναός του Jayavarman IV. Πραγματικά εντυπωσιακά επίσης είναι τα ιερά, ύψους 2 μέτρων.

9. Οι Πυραμίδες της Güímar

Οι Πυραμίδες της Güímar αναφέρονται σε έξι ορθογώνια πυραμοειδή σχήματα, που χτίστηκαν από πέτρα λάβας χωρίς τη χρήση κονιάματος. Βρίσκονται στην περιοχή της Chacona, τμήμα της πόλης της Güímar στο νησί της Τενερίφης στα Κανάρια Νησιά. Οι κατασκευές έχουν χρονολογηθεί στον 19ο αιώνα και η αρχική λειτουργία τους αποδίδεται σε γεωργικές τεχνικές.

Άλλες πυραμίδες χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές μεθόδους και υλικά κατασκευής έχουν βρεθεί σε διάφορες θέσεις στην Τενερίφη. Στην Güímar έχουν υπάρξει εννέα πυραμίδες, από τις οποίες μόνο οι έξι σώζονται πλέον.

10. Sukuh

Το Sukuh (Ινδονησιακά: Candi Sukuh) είναι κτίσμα του 15ου αιώνα, ένας ινδουιστικός ναός σε σχήμα πυραμίδας, που βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του όρους Lawu (ύψους 910 μέτρων) στα σύνορα μεταξύ της Κεντρικής και Ανατολικής Ιάβα.

Ο ναός του Sukuh διαθέτει διακριτικά θεματικά ανάγλυφα όπου η ζωή, η γέννηση και η σεξουαλική εκπαίδευση αποτελούν τα κύρια θέματα τους. Το κύριο μνημείο  είναι μια απλή πυραμίδα με ανάγλυφα και αγάλματα μπροστά της, μεταξύ των οποίων τρεις χελώνες με πεπλατυσμένα κοχύλια και μια ανδρική μορφή.

Πηγή: Heritage Daily, Οδυσσεύς

erroso

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ