Το ελατήριο...Υπάρχει άραγε τρόπος αποσυμπίεσης ?
Βήμα πρώτο : Να προσπαθήσω να μην κρίνω, να μην κατατάσσω με αρνητικό τρόπο είτε από μέσα μου είτε σε συζήτηση ανθρώπους και
καταστάσεις. Να μη κρίνω επίσης και να μην κατατάσσω ούτε κι εμένα.
Άλλωστε για κάποιους ανθρώπους και για κάποιες καταστάσεις έχουμε μόνο ένα μέρος της εικόνας και όχι όλο, άρα δεν μπορούμε να έχουμε άποψη και να είμαστε αμερόληπτοι.
Όταν κρίνω, κατηγορώ ή κατατάσσω τους συνανθρώπους μου θα ξέρω πως θα μου συμβεί το ρητό… όποιος σκάβει το λάκκο του αλλουνού πέφτει ο ίδιος μέσα.
Όλο αυτό το αρνητικό κλίμα που δημιουργώ με αυτόν τον τρόπο θα έρθει η στιγμή που θα το βιώσω με πολύ άσχημο τρόπο και θα πω … γιατί σε μένα αφού δεν έχω πειράξει άνθρωπο… Κι όμως τελικά έχουμε πειράξει μέσω της σκέψης και μέσω του λόγου. Όλα αυτά θα γυρίσουν πάνω μου, πάνω στην οικογένειά μου, στη δουλειά μου και τελικά αφού όλοι λειτουργούμε κάπως έτσι σε όλη τη χώρα.
Έχουμε πέσει όλοι μας στην παγίδα να λέμε τι είναι οι Έλληνες. Αναμασάμε το τεμπέληδες, το ωχ αδερφέ και γενικά ατάκες τέτοιες που μας έχουν φέρει αντιμέτωπους με καταστάσεις που δεν τις αντέχουμε, επώδυνες και εξεφτιλιστηκές.
Τι είναι ο Έλληνας στην πραγματικότητα το ξέρουμε όλοι πολύ καλά. Τι έδωσαν οι Έλληνες, σε ποιον χρωστάει η ανθρωπότητα την έναρξη των πάντων. Αυτοί είμαστε, αυτή την κληρονομιά έχουμε.
Ας σταματήσουμε να τροφοδοτούμε την εξαθλίωση με σκέψεις και ατάκες που μας βάζουν όλους σε έναν δρόμο τον οποίο δεν μας ανήκει.
Όσο για τον εαυτό μου δεν χρειάζεται να με πω ή να νιώσω βλάκας. Το να κάνω μία βλακεία ή ένα λάθος αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι βλάκας ή ότι μονίμως κάνω λάθη. Άρα όσο πιο άδικος είμαι με τον εαυτό μου τόσο περισσότερο είμαι και με τους άλλους.
Αυτό που μπορώ να θυμάμαι όταν πάω να με κρίνω ή να με κατηγορήσω για ένα μου λάθος είναι πως η ανθρωπότητα έφτασε εδώ που έφτασε σε αυτή την εξέλιξη μέσα από τα λάθη.
Σίγουρα έχω πολλά καλά στοιχεία και πάρα πολλά πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου σωστά, δεν χρειάζεται λοιπόν να με μαλώνω για τα λάθη μου. Έτσι κι αλλιώς κανένας δεν γεννήθηκε μαθημένος και η ζωή είναι ένας καθημερινός δρόμος εκμάθησης.
Δυνατός είναι αυτός που μπορεί να κάνει λάθη και στη συνέχεια να μπορεί να τα αναγνωρίζει, να ζητά όταν αυτό είναι σκόπιμο συγνώμη και να τα διορθώνει.
Κάθε μέρα είναι νέα μέρα, με νέα μαθήματα και νέους δρόμους.
Δωροθέα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.