Θα ζήσω σαν δούλος

Το «Να μην ζήσουμε σαν δούλοι» είναι το σύνθημα που ακούστηκε περισσότερο από κάθε άλλο στην χρεοκοπημένη ελληνική κοινωνία. Έχω εκφράσει τις αντιρρήσεις μου για το συγκεκριμένο σύνθημα αλλά, αφού το γουστάρει η Αριστερά και οι σύντροφοι, μέσα κι εγώ. Γουστάρω δούλοι κι έτσι. 

Ωραία, να μην ζήσουμε σαν δούλοι. Αλλά δεν είναι στο χέρι μας.

Από την στιγμή που ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς έχει κυριαρχήσει απόλυτα, δεν θα ζήσουμε «σαν δούλοι». Είμαστε δούλοι κανονικοί.

Είμαστε δούλοι που πέφτουν στα γόνατα και παρακαλούν για μια κακοπληρωμένη εργασία. Κι ανασφάλιστη, δεν πειράζει.

Αυτό πώς θα αλλάξει; Με τον ΣΥΡΙΖΑ; Δηλαδή, θα αλλάξει μόνο στην Ελλάδα; Τοπικά; Εδώ γύρω;

Αυτό που μπορεί να αλλάξει τοπικά είναι πως από δεξιοί δούλοι θα γίνουμε αριστεροί δούλοι.

Δηλαδή, τώρα ζούμε σαν δεξιοί δούλοι αλλά, αν έρθει στην κυβέρνηση κάποιο αριστερό κόμμα, θα μπορούμε να ζούμε σαν αριστεροί δούλοι.

Άλλη φάση ο αριστερός δούλος από τον δεξιό δούλο. Έχει άλλη χάρη να είσαι αριστερός δούλος.

Βέβαια, μπορούμε να ζήσουμε σαν ελεύθεροι. Προσοχή, όχι ελεύθεροι• σαν ελεύθεροι.

Είναι σπουδαίο πράγμα οι αυταπάτες στον άνθρωπο. Μπορούμε να προσποιούμαστε πως είμαστε ελεύθεροι.

Δηλαδή, μπορεί να μας τσακίζουν καθημερινά, να μην έχουμε δικαιώματα, να μην έχουμε χρήματα αλλά εμείς να κάνουμε πως αυτό είναι δική μας επιλογή.

Μπορούμε να κάνουμε την τυραννία μαζοχισμό. Και να αντλούμε χαρά απ’ αυτόν.

Σαν την γυναίκα που την μαστιγώνει ο άλλος και μπαίνεις εσύ στη μέση να την σώσεις και σου λέει «Όξω ρε μάγκα, το γουστάρω το μαστίγωμα».

Μπορούμε να ζούμε σαν να είμαστε ελεύθεροι. Άλλωστε, τόσα χρόνια, πριν την χρεοκοπία, αυτό δεν κάναμε; Δεν κάναμε τάχα μου πως ήμασταν ελεύθεροι;

Εγώ τα τελευταία χρόνια δεν ζω σαν δούλος. Ζω σαν ελεύθερος.

Μου αρέσει τώρα που ζω σαν ελεύθερος.

Δεν δουλεύω, αποφεύγω όλα τα καθίκια, συναντάω μόνο όσους αγαπάω, κάνω 150 μπάνια –από κει που πριν έκανα δέκα ή και κανένα-, διαβάζω, γράφω ό,τι γουστάρω, ταξιδεύω, καλλιεργώ τη γη, κοιτάω τα ζώα, παίζω, γελώ, τραγουδώ, και, γενικά, τα περνάω περίφημα.

Βέβαια, κάπου κουράστηκα να ζω σαν ελεύθερος.

Μου έχει λείψει το να ζω κι εγώ σαν δούλος. Σας βλέπω και σας ζηλεύω.

Επίσης, ποιος είμαι εγώ που θα ζω σαν ελεύθερος όταν εσείς ζείτε σαν δούλοι;

Πρέπει να ζήσω κι εγώ σαν δούλος.

Θα ζήσω σαν δούλος.

(Μην δίνετε και πολλή σημασία σ’ αυτά που γράφω. Έχω κόψει το κάπνισμα μια εβδομάδα κι έχω λαλήσει. Είναι και που έχω κολλήσει στα 152 μπάνια για φέτος. Πρέπει να πάω στη θάλασσα αμέσως.)

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ