Αγαπητέ Πιτσιρίκο, δεν αντέχω άλλο. Θέλω να ζήσω. Θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος όχι σαν σκλάβος ή σαν μηχανή. Και θέλω να ζήσω τώρα, δεν θέλω να ζήσω στις διακοπές ή όταν πάρω την σύνταξη.
Θέλω να μορφωθώ και να διαβάσω όχι για να τα βάλω στο βιογραφικό μου και να ζητιανεύω μια θέση εργασίας.
Θέλω να γίνω καλός άνθρωπος, να ακούω και να προσφέρω στους διπλανούς μου, όχι γιατί με πληρώνουν αλλά γιατί θέλω.
Δεν θέλω να βλέπω τους άλλους ανθρώπους σαν εχθρούς και να χαίρομαι για την αποτυχία τους επειδή αυτό θα εξασφαλίσει την δικιά μου επιτυχία.
Και θέλω να ζήσω με ήθος και αξιοπρέπεια, δεν θέλω να γίνω το τσιράκι κανενός, ούτε να γλείφω κι ούτε να κουνάω το κεφάλι μου πάνω κάτω σαν σκυλάκι σε ταμπλό αυτοκινήτου επειδή απαγορεύεται να διαφωνώ.
Και θέλω να μου επιτρέπεται να αγαπώ και να περνώ χρόνο με αυτούς που αγαπώ, να κάνω οικογένεια και να είμαι κοντά της, να είμαι κοντά στα παιδιά μου και στο μεγάλωμα τους κι όχι απλά να τους προσφέρω υλικά και να τα βλέπω μια Κυριακή και μετά να απορώ πως μεγάλωσαν έτσι τα άτιμα.
Θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος, όχι από τεμπελιά ή εγωισμό αλλά γιατί πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να προσπαθούν με κάθε τρόπο να ζουν σαν άνθρωποι.
Γιατί σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει αυτή η κόλαση, σε κανένα παιδί αυτή η έλλειψη, σε κανένα ον αυτή η εκμετάλλευση.
Θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος γιατί δεν ξέρω να ζω αλλιώς και πονάει η καρδιά μου που φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω.
Που φοβάμαι πως ό,τι καλό έχει μείνει μέσα μου θα πρέπει να το ξεπουλήσω γιατί εδώ δεν χρειάζονται ανθρώπους, οι άνθρωποι είναι περιττοί και επικίνδυνοι.
Που φοβάμαι πως θα πεθάνω χωρίς να ζήσω γιατί η δικιά μου επιβίωση θα είναι πάντοτε εις βάρος μιας άλλης ζωής, ενός άλλου ανθρώπου κι αυτό δεν το θέλω.
Που φοβάμαι κάποιες στιγμές πως βρίσκομαι ήδη σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και προτιμώ εγώ να βάλω τέρμα στη ζωή μου παρά να ζω απάνθρωπα, μίζερα και σκληρά.
Που φοβάμαι μήπως αυτές οι στιγμές γίνουν περισσότερες και η δειλία μου με κάνει να λυγίσω και να ξεχάσω το όνειρο μου για αυτή τη ζωή, την ανθρώπινη.
Αλλά θέλω ακόμα να ζήσω. Να ζήσω απλά και όμορφα, να υπάρχω σε αυτόν τον κόσμο και να μην ντρέπομαι για αυτό, να μην πολεμώ, να μην φοβάμαι, να μην ξεπουλιέμαι.
Να ζήσω θέλω μόνο Πιτσιρίκο, απλά να ζήσω και δεν ξέρω αν μπορώ.
Και δεν έχω άλλη ζωή, αυτή είναι μόνο, κι είναι μικρή και τιποτένια, αλλά αυτήν έχω μόνο και χάνεται.
Θέλω να ζήσω, παρακαλώ πολύ, απλά να ζήσω.
Η.
(Αγαπητή φίλη, άνθρωποι σαν εμάς -και πολύ καλύτεροι από εμάς- έζησαν σε εποχές πιο δύσκολες και απάνθρωπες από τη σημερινή. Και κατάφεραν να ζήσουν, να δημιουργήσουν, να κάνουν παιδιά, να τα μεγαλώσουν, και, παράλληλα, να παραμείνουν αξιοπρεπείς. Βέβαια, η εποχή μας έχει κάτι τρομερά ύπουλο και κυνικό που, ίσως, δεν υπήρχε ακόμα και στις πιο σκοτεινές περιόδους της ανθρωπότητας. Από αυτά που γράφετε, καταλαβαίνω πως είστε σε αναζήτηση θεού. Μέσα σας είναι ο θεός. Και παντού γύρω σας. Θα τον βρείτε. Μέχρι να τον βρείτε, σας διατάζω να ζήσετε. Και να χαρείτε. Την αγάπη μου.)
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.