ΔΕΣΜΟΤΡΟΠΙΑ

                                              

"Πρώτα απ’ όλα, προβάλλει ξεκάθαρα μπροστά του το από πού αρπάζεται ο άνθρωπος του ειδέναι για να λησμονήσει τη θνητή του μοίρα. Από που λοιπόν αρπάζεται;

1. Aπό τη λήθη αυτής της τραγικής ανασφάλειας, που την προσφέρει η πράξη του σεξ, τόσο με την στιγμιαία επιδερμική ηδονή της, όσο και με τον πιο παρατεταμένο φλοιικό ερεθισμό. Η ηδύτητα της εμπειρίας, σωματικής και νοητικής, καλύπτει τη χαίνουσα αίσθηση της φυσικής ανασφάλειας, δηλαδή το γεγονός του θανάτου.


2. Aπό το μύθο του ‘έρωτα’. Αυτή η φυγή από την υποβόσκουσα πραγματικότητα είναι πιο εξευγενισμένη. Με την ανάταση που προκαλεί ο ‘έρωτας,’ με τη διαρκή ενασχόληση με το άλλο πρόσωπο, ξεχνά κανείς αυτό που δε θα ήθελε να θυμάται.

3. Aπό την οικογένεια και τη διαιώνιση του είδους. Το αγκίστρωμα από αυτή τη δραστηριότητα προσφέρει μια πιο σταθερή και μακροχρόνια ‘εγγύηση’ φυγής και λήθης

4. Aπό τη μεγαλομανία, τη δοξομανία, τη μέθη της επιβολής, της αναγνώρισης, που κρύβει μιαν απύθμενη και ανομολόγητη αίσθηση θανάτου, με το συνοδό κραυγαλέο αίτημα για αθανασία. Ο μεγαλομανής, ο μανιακός για αναγνώριση ή επιβολή, ξέρει ότι θα σβήσει μέσα στην ανωνυμία με το θάνατό του. Γι’ αυτό αγκιστρώνεται απεγνωσμένα από την ‘αθανασία’ της αναγνώρισής του από τους άλλους.

5. Aπό το χρήμα. Ωστόσο, το χρήμα είναι μάλλον μέσο παρά αυτοσκοπός. Το χρήμα είναι επιθυμητό επειδή μ’αυτό μπορεί να πετύχει κανείς πιο εύκολα τα άλλα.
Τώρα πια θα πρέπει να έχει γίνει φανερό ότι και η παραμικρή προσκόλληση σε οτιδήποτε από τα παραπάνω, κρατάει τον άνθρωπο δέσμιο του φλοιικού ειδέναι, δηλαδή του εξωτερικού περιβάλλοντος και ότι διαιωνίζει την κατάσταση του μηχανικού αυτοματισμού του. Ο άνθρωπος συνεχίζει να μην έχει τίποτε δικό του, να είναι ενεργούμενο των φυσικών δυνάμεων. Μ’ άλλα λόγια, απρόσωπη φύση, όχι άνθρωπος, κι ας φοράει ανθρώπινο σχήμα."


Σοφία Άντζακα - ΔΕΣΜΟΤΡΟΠΙΑ


ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ