ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ

Δρος Θεολόγου Σημαιοφόρου

                          

Τά αναφερθέντα περί φωνηέντων είναι ενδεικτικά. Η λειτουργία των, εντός των Ελληνίδων λέξεων, θά κατανοηθή ολίγον κατ' ολίγον.

  Αι Ελληνίδες Λέξεις μάς μεταφέρουν τά νοήματα τού Έλληνος Λόγου. Τά Άφωνα αποτελούν τόν νοηματικόν ιστόν τής λέξεως, ενώ τά φωνήεντα φωτίζουν πολυτρόπως τά νοήματα των αφώνων.

ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ

Η επτάς των φωνηέντων είναι μία ουσία. Είναι η ουσία τού ΑΛΦΑ = Ηλιοφώς = Αρχική δύναμις.

Τό ΑΛΦΑ, ώς αρχική δύναμις ηλιοφωτισμού, όταν θέλει νά εκπορευθή ή νά δηλώση τήν έκτασιν, τρέπεται σέΈψιλον.πχ. Τρέχω.

Όταν κατέρχεται, ώς ακτίς, γίνεται ΙΩΤΑ. πχ. Βίος.

Όταν η κάθοδος της ακτίνος είναι διπλή, τότε εμφανίζεται ως ΗΤΑ και σημαίνει τήν φανέρωσιν. πχ. Ήλθα.

Όταν η δύναμις του ΑΛΦΑ συσσωρεύεται σέ μεγάλην ποσότητα, τότε σημαίνεται διά τού ΥΨΙΛΟΝ. πχ. Υδρία.

Όταν κλείνεται σέ χώρον ωρισμένον, απροσδιορίστου μεγέθους, τότε εμφανίζεται διά τού ΟΜΙΚΡΟΝ. πχ. Όλον.

Όταν τέλος επικάθηται του γηίνου χώρου, γίνεται ΩΜΕΓΑ. πχ. ώρα(= ο φωτισμός στήν Γή).

Δηλαδή τα φωνήεντα σημαίνουν:

Α = Αρχική δύναμις (ηλιοφωτισμού).
Ε = Εκπόρευσις δυνάμεως (ηλιοφωτισμού), έκτασις.
I  = Ολίγη δύναμις (ηλιοφωτισμού), συνεχώς τροφοδοτούσα.
Η = Διπλή κάθοδος - φανέρωσις (ηλιοφωτισμού).
Υ = Μεγάλη συσσώρευσις (ηλιοφωτισμού).
Ο = Χώρος ωρισμένος ή σώμα, ασχέτως μεγέθους.
Ω = Γήινος χώρος.

ΠΗΓΗ

                                                           ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ