Λόγω της προκλητικότητας του ονόματος Καβλιάς = Καύλα - καυλιάρης - ο υπερβολικά φιλήδονος) ο Τσιτσάνης ενδεχομένως να πρόσθεσε μπροστά στο όνομα τη συλλαβή «Σα» και από Καβλιάς να το έκανε Σακαβλιάς. Ενδεχομένως όμως το όνομα να προέκυψε από Καβλιάς σε Σακαβλιάς εκ παραφθοράς, καθότι υπέστη πολλές διαμορφώσεις λόγω της προφορικής διάδοσης από στόμα σε στόμα. Έτσι εξηγούνται και οι διαφορετικές αποδόσεις του ονόματος Καβλιάς, Σακαβλιάς, Σαρκαφλιάς, Σακαφλιάς
Ο Ηλίας Πετρόπουλος, στο βιβλίο του «Τα ρεμπέτικα», αναφέρει ένα μουρμούρικο τραγούδι σχετικό με τον Σακαφλιά με ελλιπείς στίχους, το οποίο το λέγανε οι φυλακισμένοι το 1930:
Αυτό σημαίνει πως το έγκλημα του Καβλιά είχε επηρεάσει τους φυλακισμένους της φυλακής των Τρικάλων και γι’ αυτό δημιουργούσαν αδέσποτα μάγκικα τραγούδια, διατηρώντας και διαδίδοντας έτσι τη φήμη του φονικού και ηρωποιώντας το θύμα.
Εδώ ο Τσιτσάνης με την φράση «στα δυο στενά» δεν κυριολεκτεί και δεν εννοεί στενά δρομάκια ούτε εννοεί τη φυλακή «στενή», αλλά περιγράφει με ποιητικό λόγο γενικότερα τον τόπο δυστυχίας. Τον όρο «στενά» τον συναντούμε σε πολλές περιπτώσεις στην ποίηση και στη στιχουργία σαν «τόπο δυστυχίας». Υπάρχουν μερικά παραδείγματα άλλων ποιητών και στιχουργών που χρησιμοποιούν τον ποιητικό όρο «στενά». Ο Ρήγας Φεραίος τον χρησιμοποιεί στον Θούριο:
Ο Γιάννης Παπαϊωάνου χρησιμοποιεί τον όρο «στενά» στο τραγούδι του «Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει»:
Ο Ιάκωβος Μοντανάρης χρησιμοποιεί τον όρο στενά, στο πανομοιότυπο τραγούδι του με το Σακαβλιά, «Η κακούργα πεθερά»:
Ο όρος «στενά» χρησιμοποιείται και σε διάφορα άλλα στιχάκια και Κριτικές μαντινάδες.
«Τας τελευταίας ημέρας προ του εγκλήματος, λόγω των σχέσεών του με το θύμα εγνώριζεν, ότι τούτο είχε 30.000 δραχμάς εκ πωλήσεως καπνού. Και προέβη εις το έγκλημα δια να τας πάρη».
Ο Θωμάς Καβλιάς λοιπόν ήταν αγρότης, καπνοπαραγωγός.
«Bεβαίως! Πρόκειται για τον αδερφό του παππού μου» και άρχισε να μου διηγείται με τόση ακρίβεια όλο το ιστορικό σαν να είχε διαβάσει το ρεπορτάζ της εφημερίδας.
«Ο Θωμάς Καβλιάς , ο Γουλόπουλος και ο Τριγώνης ήταν φίλοι και κάνανε μαζί διάφορες κλοπές, ληστείες και απατεωνιές. Για κάποιο λόγο τα χάλασαν στη μοιρασιά και για λόγους εκδίκησης ο Γουλόπουλος και ο Τριγώνης σκότωσαν τον Καβλιά και ξεκλήρισαν ολόκληρη την οικογένειά του. Μπαίνοντας το βράδυ στο σπίτι, ο Γουλόπουλος και ο Τριγώνης, άρχισαν να μαχαιρώνουν πρώτα τον Θωμά Καβλιά. Τη γυναίκα του την σκότωσαν στην προσπάθειά της να τους εμποδίσει, ενώ τα παιδιά του τα σκότωσαν γιατί είδαν το έγκλημα και θα τους πρόδιδαν. Μάλιστα πριν σκοτώσουν τα δύο κοριτσάκια τα ρώτησαν, αν τους γνωρίζουν; Όταν τα κορίτσια απάντησαν κλαίγοντας, “ναι σας γνωρίζουμε”! τότε τα σκότωσαν κι αυτά με τα μαχαίρια. Στο τέλος για να είναι σίγουροι οι δολοφόνοι ότι είναι όλοι νεκροί τους πυροβόλησαν με πιστόλι και τους τέσσερις στα κεφάλια, τους έδωσαν τη χαριστική βολή.
Ο Θωμάς Καβλιάς είχε καλή περιουσία, την οποία μοιράστηκαν μετά τέσσερις κληρονόμοι του…».
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ο Ηλίας Πετρόπουλος, στο βιβλίο του «Τα ρεμπέτικα», αναφέρει ένα μουρμούρικο τραγούδι σχετικό με τον Σακαφλιά με ελλιπείς στίχους, το οποίο το λέγανε οι φυλακισμένοι το 1930:
«Σκοτώσανε το Σακαφλιά
………………
Το Σακαφλιά σκοτώσανε
κι οι μάγκες μαραζώσανε».
………………
Το Σακαφλιά σκοτώσανε
κι οι μάγκες μαραζώσανε».
Αυτό σημαίνει πως το έγκλημα του Καβλιά είχε επηρεάσει τους φυλακισμένους της φυλακής των Τρικάλων και γι’ αυτό δημιουργούσαν αδέσποτα μάγκικα τραγούδια, διατηρώντας και διαδίδοντας έτσι τη φήμη του φονικού και ηρωποιώντας το θύμα.
Ο τόπος του εγκλήματος
Όσον αφορά για τον τόπο του εγκλήματος, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Θωμάς Καβλιάς δολοφονήθηκε στο σπίτι του, στο χωριό Καλλιφώνι της Καρδίτσας. Πρέπει να επισημάνουμε ότι το 1924 που έγινε το έγκλημα, η Καρδίτσα διοικητικά υπάγονταν ως επαρχία στο νομό Τρικάλων. Ο νομός Καρδίτσας συγκροτήθηκε το 1944. Το αποτρόπαιο έγκλημα πήρε διαστάσεις και συγκλόνισε την κοινωνία των Τρικάλων, αλλά και το Πανελλήνιο κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης των δολοφόνων, Γουλόπουλου και Τριγώνη. Η δίκη διεξήχθη στα δικαστήρια των Τρικάλων, τον Ιούλιο του 1924 και καταγράφηκε στη συνείδηση των κατοίκων ως έγκλημα των Τρικάλων. Ο Τσιτσάνης, φτιάχνοντας το τραγούδι του, τον τόπο του εγκλήματος τον περιγράφει με το δίστιχο:
«Στα Τρίκαλα στα δυο στενά
Σκοτώσανε τον Σακαβλιά».
Σκοτώσανε τον Σακαβλιά».
Εδώ ο Τσιτσάνης με την φράση «στα δυο στενά» δεν κυριολεκτεί και δεν εννοεί στενά δρομάκια ούτε εννοεί τη φυλακή «στενή», αλλά περιγράφει με ποιητικό λόγο γενικότερα τον τόπο δυστυχίας. Τον όρο «στενά» τον συναντούμε σε πολλές περιπτώσεις στην ποίηση και στη στιχουργία σαν «τόπο δυστυχίας». Υπάρχουν μερικά παραδείγματα άλλων ποιητών και στιχουργών που χρησιμοποιούν τον ποιητικό όρο «στενά». Ο Ρήγας Φεραίος τον χρησιμοποιεί στον Θούριο:
«Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για τη πικρή σκλαβιά;
μονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για τη πικρή σκλαβιά;
Ο Γιάννης Παπαϊωάνου χρησιμοποιεί τον όρο «στενά» στο τραγούδι του «Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει»:
« Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει, με τ’ αγκίστρι του ψυχές
και γυρεύει πληγωμένους, δυστυχείς και προδομένους
Μεσ ‘τις φτωχογειτονιές, ω, βγήκε ο χάρος για ψυχές
Με τη μαύρη την σφεντόνα, βγήκε ο χάρος στα στενά
Για πιαστείτε χέρι-χέρι, βρε να του στήσουμε καρτέρι
Κι όποιον πάρει η σφεντονιά, ω, βγήκε ο χάρος στα στενά
Ρε κορμιά βασανισμένα, πιάστε απόψε τα στενά
Για πιαστείτε χέρι-χέρι, να του στήσουμε καρτέρι
Κι όποιον πάρει η σφεντονιά, ω, βγήκε ο χάρος για δουλειά».
και γυρεύει πληγωμένους, δυστυχείς και προδομένους
Μεσ ‘τις φτωχογειτονιές, ω, βγήκε ο χάρος για ψυχές
Με τη μαύρη την σφεντόνα, βγήκε ο χάρος στα στενά
Για πιαστείτε χέρι-χέρι, βρε να του στήσουμε καρτέρι
Κι όποιον πάρει η σφεντονιά, ω, βγήκε ο χάρος στα στενά
Ρε κορμιά βασανισμένα, πιάστε απόψε τα στενά
Για πιαστείτε χέρι-χέρι, να του στήσουμε καρτέρι
Κι όποιον πάρει η σφεντονιά, ω, βγήκε ο χάρος για δουλειά».
Ο Ιάκωβος Μοντανάρης χρησιμοποιεί τον όρο στενά, στο πανομοιότυπο τραγούδι του με το Σακαβλιά, «Η κακούργα πεθερά»:
«Στου Χαροκόπου τα στενά,
μια μικροπαντρεμμένη
εσκότωσε τον άνδρα της
βρε, ή δαιμονισμένη.
Στον ύπνο που κοιμότανε,
μάννα και θυγατέρα,
εβάλανε τον ανεψιό
και του 'ριξε τη σφαίρα».
μια μικροπαντρεμμένη
εσκότωσε τον άνδρα της
βρε, ή δαιμονισμένη.
Στον ύπνο που κοιμότανε,
μάννα και θυγατέρα,
εβάλανε τον ανεψιό
και του 'ριξε τη σφαίρα».
Ο όρος «στενά» χρησιμοποιείται και σε διάφορα άλλα στιχάκια και Κριτικές μαντινάδες.
«Στου κάτω κόσμου τα στενά
τώρα θα περπατήσω
με μόνη ελπίδα στην καρδιά
πως θα σε λησμονήσω».
«Επόκαμές μου κοπελιά
του καντηλιού το λάδι
κι εδά μονάχος τριγυρνώ
μεσ' στα στενά του Άδη».
τώρα θα περπατήσω
με μόνη ελπίδα στην καρδιά
πως θα σε λησμονήσω».
«Επόκαμές μου κοπελιά
του καντηλιού το λάδι
κι εδά μονάχος τριγυρνώ
μεσ' στα στενά του Άδη».
Το επάγγελμα του Σακαβλιά
Ένα άλλο στοιχείο που δένει με την υπόθεση Καβλιά ο θρύλος του Σακαφλιά είναι το επάγγελμά του. Πολλές φήμες φέρουν τον Σακαβλιά να ασκεί το επάγγελμα του καπνεργάτη. Στο Καλλιφώνι οι αγρότες ασχολούνται με την καπνοκαλλιέργεια και σύμφωνα με το δημοσίευμα του ΣΚΡΙΠ έχουμε την αναφορά η οποία λέει:«Τας τελευταίας ημέρας προ του εγκλήματος, λόγω των σχέσεών του με το θύμα εγνώριζεν, ότι τούτο είχε 30.000 δραχμάς εκ πωλήσεως καπνού. Και προέβη εις το έγκλημα δια να τας πάρη».
Ο Θωμάς Καβλιάς λοιπόν ήταν αγρότης, καπνοπαραγωγός.
Επίσκεψη στο Καλλιφώνι
Όταν ανακάλυψα το δημοσίευμα της εφημερίδας ΣΚΡΙΠ που αφορούσε το έγκλημα της οικογένειας Θωμά Καβλιά, επισκέφτηκα το χωριό της Καρδίτσας, Καλλιφώνι. Ήταν στις 28 Φεβρουαρίου 2009. Το πρώτο που έκανα ήταν να ρωτήσω να μάθω αν υπήρχαν κάτοικοι με το επώνυμο «Καβλιάς». Μου απάντησαν ότι υπάρχουν, αλλά έχουν αλλάξει το επώνυμό τους, για ευνόητους λόγους και το κάνανε «Καλιάς». Στη συνέχεια ζήτησα να με οδηγήσουν σε κάποιο σπίτι με το επώνυμο αυτό και με οδήγησαν στο σπίτι ενός, Κώστα Καλιά. Έναν ηλικιωμένο κύριο 77 χρονών. Ο Κώστας Καλιάς με καλοδέχτηκε στο σπίτι του μαζί με τον γιο του, που είναι δικηγόρος στην Καρδίτσα. Αφού τους είπα ποιος είμαι και ότι συγκέντρωνα πληροφορίες για κάποιο έγκλημα που είχε γίνει το 1924 στην οικογένειά τους, τον ρώτησα αν είχε ακούσει κάτι για το έγκλημα. Μου απάντησε:«Bεβαίως! Πρόκειται για τον αδερφό του παππού μου» και άρχισε να μου διηγείται με τόση ακρίβεια όλο το ιστορικό σαν να είχε διαβάσει το ρεπορτάζ της εφημερίδας.
«Ο Θωμάς Καβλιάς , ο Γουλόπουλος και ο Τριγώνης ήταν φίλοι και κάνανε μαζί διάφορες κλοπές, ληστείες και απατεωνιές. Για κάποιο λόγο τα χάλασαν στη μοιρασιά και για λόγους εκδίκησης ο Γουλόπουλος και ο Τριγώνης σκότωσαν τον Καβλιά και ξεκλήρισαν ολόκληρη την οικογένειά του. Μπαίνοντας το βράδυ στο σπίτι, ο Γουλόπουλος και ο Τριγώνης, άρχισαν να μαχαιρώνουν πρώτα τον Θωμά Καβλιά. Τη γυναίκα του την σκότωσαν στην προσπάθειά της να τους εμποδίσει, ενώ τα παιδιά του τα σκότωσαν γιατί είδαν το έγκλημα και θα τους πρόδιδαν. Μάλιστα πριν σκοτώσουν τα δύο κοριτσάκια τα ρώτησαν, αν τους γνωρίζουν; Όταν τα κορίτσια απάντησαν κλαίγοντας, “ναι σας γνωρίζουμε”! τότε τα σκότωσαν κι αυτά με τα μαχαίρια. Στο τέλος για να είναι σίγουροι οι δολοφόνοι ότι είναι όλοι νεκροί τους πυροβόλησαν με πιστόλι και τους τέσσερις στα κεφάλια, τους έδωσαν τη χαριστική βολή.
Ο Θωμάς Καβλιάς είχε καλή περιουσία, την οποία μοιράστηκαν μετά τέσσερις κληρονόμοι του…».
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.