ΠΕΡΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

"Ο Γράκχος, ο καλύτερος των μονομάχων, ο πιο επιδέξιος και παθιασμένος από τους σκλάβους, ζήτησε από τον αυτοκράτορα την άδεια του να μονομαχήσει με τον δάσκαλό του. Αν και ξαφνιασμένος, αφού κανένας μαθητής δεν τον είχε προκαλέσει, ο αυτοκράτορας δέχτηκε να του παραχωρήσει την άδεια, υπό τον όρο ότι θα αποδεχόταν την πρόσκληση ο γέροντας.

 

Ο νεαρός Γράκχος συνάντησε τον ασπρομάλλη μέντορά του, με τους κουρασμένους μυώνες, καθισμένο πάνω σε μια πέτρα.
Η ευγενική του φυσιογνωμία είχε μια έκφραση στοχαστική.
-Δάσκαλε, θέλω να μονομαχήσω μαζί σου.
-Γιατί μ' εμένα παιδί μου; Αφού όλα όσα ξέρεις σ΄τα έχω διδάξει εγώ.
-Γιατί είσαι ο μόνος που δεν έχω νικήσει.
Ο βετεράνος τον κοίταξε για ώρα.
-Έχει καλώς.Θα μονομαχήσουμε.
Μες στις ιαχές, την προσμονή και την νοσηρότητα του πλήθους, οι αγωνιζόμενοι μπήκαν στο Κολοσσαίο. Από το αργυρό και χρυσό βασιλικό του θεωρείο, ο αυτοκράτορας έδωσε το σύνθημα.
Όλοι οι άνθρωποι τέντωσαν με προσδοκία τα κεφάλια τους. Ο αγώνας ξεκίνησε. Όσο περνούσε η ώρα, ο νεαρός φαινόταν πιο δυνατός κι ευκίνητος, ενώ ο γέροντας παραπατούσε δίχως να μπορεί να πάρει ανάσα, κάτω απ΄τα ανελέητα χτυπήματα του Γράκχου. Οι γυναίκες θρηνούσαν κι ο θρήνος τους διέτρεχε τις εξέδρες, κάθε φορά που ο δάσκαλος έτρωγε χώμα. Σε μια από τις πτώσεις του, ο Γράκχος τόλμησε να βάλει πάνω του το πόδι, κι ένα απότομο μουρμουρητό σηκώθηκε στον κύκλο γύρω από την αρένα. Ο γέροντας αιμορραγούσε, ούτε ένα κομμάτι του κορμιού του δεν είχε μείνει χωρίς πληγές και ξαφνικά μες στην γενική κατάπληξη, γκρέμισε κάτω τον νεαρό και του έσφιξε τον λαιμό δίχως να τον σκοτώσει. Τότε ο αυτοκράτορας ανακήρυξε νικητή τον εξοχότερο των μονομάχων και την ώρα που έβγαιναν από μια σήραγγα του Κολοσσαίου ο Γράκχος διαμαρτυρήθηκε.
-Δάσκαλε,αυτό δε μου το είχες διδάξει ποτέ.
-Όχι, γιατί αυτή είναι η λαβή του προδότη."

Απόσπασμα από το βιβλίο "Το δέρμα του Ουρανού"
Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες.
Προδοσία. Πάντα επίκαιρη.



ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ