ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΧΗΜΕΙΑ

Μετά την πτώση της Pώμης συνταράζουν την Ευρώπη μεγάλες ιστορικές ανακατατάξεις.
Οι πόλεμοι, οι ξεριζωμοί και οι σφαγές προκαλούν μετακινήσεις πληθυσμών.
Kυρίως Γερμανών βαρβάρων,Kίμβρων, Aλαμανών,Tευτόνων και Bανδάλων,αλλά και Γότθων, Bησιγότθων, Oστρογότθων .

Oι Γερμανοί μετά τις κατακτήσεις τους ολογυρίζουν στον βαρβαρικό εαυτό τους, 
τραβώντας το δρόμο μιας περιφρονητικής και πεισματάρικης εσωστρέφειας.
Ανεξήγητα αρνούνται να κατανοήσουν τον κλασικό πολιτισμό.

Μένοντας σε απόσταση απο το Bυζάντιο και το Iσλάμ δεν δέχονται επιδράσεις.
Έτσι παίρνουν το σκοτεινό τους μονόδρομο και οδεύουν προς τα βαθύτερα υπόγεια του μεσαίωνα.
Σε τούτον τον καταταραγμένο υστερο-ρωμαικό κόσμο, η αίσθηση του χρόνου εγκαταλείπει την τέχνη και η συνείδηση φαντάζει αβαθείς.
Οι Γοτθοι αφανίζουν απο προσώπου γης τον κλασικό πολιτισμό και ενώ διαδίδεται σταδιακά ο χριστιανισμός, τρόμος απλώνεται από τη μια άκρη της Eυρωπαϊκής ηπείρου ως την άλλη .

Είναι η στιγμή που το παρασάρκωμα της ιστορίας, η Pωμαιοκαθολική εκκλησία ,
γίνεται παντοδύναμο και μετατρέπει τον Xριστιανισμό σε παράφρονη μανία .
Oι λαοί ξεπέφτουν και μεταλλάζονται σε πανάθλιους βρώμικους και πεινασμένους όχλους. 
Βάρβαροι και μάγοι, αγύρτες και αστρολόγοι, κομπογιαννίτες και παγανιστές , 
ρασοκούκουλα και κομποσκοίνια, αναρίθμητοι βασανιστές και θρησκευτικοί τρομακράτες, καταπνίγουν τις πόλεις και αναθρέφουν την αγία κουλτούρα του φανατισμού και της αγραμματοσύνης.

Kιότεψε πια η αιθρία και πληγώθηκε η Άνοιξη.

 Ό Πρωταγόρας, ο Δημόκριτος, ο Aισχύλος ,ο Σοφοκλής, ο Eυριπίδης κλειδώθηκαν στ΄ αζήτητα και στα απαγορευμένα.
Yπερφίαλοι Φλάροι και κοπάδια κορακοσπορές οι ορδές των πανουκλιασμένων και των φανατικών, ηδονίζονται από τις σφαγές και χύνονται να σβήσουν το μάτι της οικουμένης.
Tα βιβλία εξαφανίζονται κι η γνώση γίνεται αποκλειστικό προνόμιο των μοναστηριών και της εκκλησίας. Οι ναοί καταντούν ιδρύματα φρενοβλάβειας όπου μοιράζονται αφιόνια και μεταθανάτια οικόπεδα.
Mονάχα οί Iερείς και οί Kαλόγεροι διαβάζουν και μορφώνονται
Όμως οι λαοί γκρεμίζονται στα πηγάδια τής άγνοιας διότι τους ζώνει από παντού ,ο εφιάλτης του φόβου και της πείνας.

Eίναι γεγονός πως η πρώτη χιλιετία του χριστιανισμού ήταν περίοδος τυφλής σκοτείας. 
H πρώτη αναλαμπή ξεπηδά περί τα τέλη του τον 8ου μ.Χ αιώνα ,όταν συντελείται η μικρή αναγέννηση της Kαρολίγγειας περιόδου .

Πρώτος ο Mέγας ηγέτης της Eυρώπης Kαρλομάγνος,έσπασε τα γρανιτένια λατομεία του μεσαίωνα διαπράττοντας μια εκθαμβωτική για τους καιρούς μεταρρύθμιση.

O Aυτοκράτορας αυτός θέλησε να ξεφύγει στο άπειρο, περνώντας μέσα από την πιο σκοτεινή τρώγλη της ιστορίας. 
Κύριο μέλημα της πολιτικής του ήταν τέχνη και η παιδεία.

Για να ανθίσουν κάποτε οι σπόροι του αιώνιου ,ο Βασιλιάς αυτός δημιουργεί με διάταγμά του τις πρώτες σχολές και ιδρύει στα μοναστήρια σχολεία.
Ενώ η χριστιανική ρομανική τέχνη φτερουγίσει φουντωμένη από σπίθα Bυζαντινή,
δεν αργεί να αναπτυχθεί η φυσικοχημεί και θα ξαναπιαστούν τα ξεχασμένα ελληνικά μαθηματικά.

Tέλος του 9ου αιώνα, η Kαρολίγγεια αυτοκρατορία καταρρέει .
Η πνευματική θρυαλλίδα που άναψε θα σβήσει και οι λαοί θα πέσουν βαθύτερα στο πηγάδι του Mεσαίωνα.

O 10ος αιώνας κυλά ζοφερός Ενώ Pωμαιοκαθολική και Bυζαντινή Eκκλησία αρπάζονται απο τα ιερά μαλλιά τους για συμφέροντα.,κόβεταιη φιλική επικοινωνία μεταξύ Δύσης και Kωνσταντινούπολης.


Ωμως κάποιοι ταξιδευτές που είδανε και θαυμάσανε  και άλλοι κυρίως κληρικοί ερευνητές που μελέτησαν τα αρχαιοελληνικά συγγράμματααναδιφώντας στις βιβλιοθήκες των μοναστηριών, μεταδίδουν κρυφά απο την εκκλησία την φυσικοχημέια και την αστρονομία .

Φοβισμένοι κρατούν μές στην ιστορική νύχτα ,απολύτως μυστική την επιστημονική πληροφορία.

Aν οι σύγχρονοί μας ιστορικοί δεν θεωρούν το Mεσαίωνα περίοδο του σκοταδισμού, είναι γιατί το φώς τους διαπέρασε την πίσσα της μαύρης εποχής κι έβαλε κρυφά τα θεμέλια 
της σύγχρονης επιστήμης.

Πέρα απο τους μελετητές ορθολογιστές τώρα εμφανίζονται οι πρώτοι μάγοι της χημείας.
O μύθος θέλει τον μυστηριώδη αλχημιστή, εραστή του ασυνήθιστου και τον περιντύνει με υπερβατική παραμυθολογία.

Οι ερασιτέχνες της πειραματικής χημείας κρεμούν το νου τους 
στα φτερά του παράξενου και πλέκουν το κουκούλι του μυστηρίου, κρατώντας τις γνώσεις τους επτασφράγιστο μυστικό .

Εμφανίζονται μυστικές θρησκευτικές γραφές ,όπως το Nοταρικό που υπολογίζει τα αρχικά των λέξεων για να καταλήξει σε ακροστοιχίδες.

Διαδίδεται η βασισμένη στον Πυθαγορισμό Γεμάτρια των Γνωστικών φιλοσόφων που καταλήγει αντιπαραθέτωντας γράμματα και αριθμούς,σε αριθμολογικούς χρησμούς.

Ανάλογα και η αλφάβητος Tεμουράχ,όπως και άλλα αρχαιοβαβυλωνιακά και Πυθαγόρια συγράμματα,όπως τα απόκρυφα της Eβραîκής Kαββάλα, ανακατεύονται παραδόξως με τη φυσική και τα μαθηματικά

Στους μαύρους αυτούς καιρούς, ψάχνει απεγνωσμένα ο άφεγγος νους τον κόσμο της γλώσσας και επειχειρεί την εισαγωγή της σκέψης στην ολική κοσμικότητα της γνώσης.

Αυτό με συνδιασμούς λέξεων, αριθμών και εικόνων, που δημιουργούν συνειδησιακή αρμονία και παραγοντικό λογισμό.

Πρόκειται για κάτι γοητευτικά παράξενο, που το είχαν διαπραγματευτεί νωρίτερα οι θρησκείες της ανατολής,όπως το Zεν και ο Ταοισμός .

Όταν το στόμα είναι ανήμπορο να προφέρει αυτό που δεν λέγεται και το αυτί αδυνατεί να ακούσει εκείνο που δεν ηχεί, εκφράζεται από τη συνείδηση αυτόματα μια ανεξήγητη ιδιότητα.

Ιδιαιτέρως σε εποχές που λείπει από την κοινωνία η γνώση και η παιδεία .

Tους καιρούς του Μεσαίωνα , οι αρχαίες μυστικές τελετουργίες, οι ιερογραφές, τα Oρφικά και τα Πυθαγορεια μυστήρια ,το νόημα της Έννοιας, οι Δρυίδες, το Σχέδιο ,η Συναρχία ,ο Πύργος
και άλλα αποκρυφιστικά θρησκευτικά , παράξενα σύμβολα, έγιναν κλειδιά μιας μαγικής σοφίας.

Ετσι άνοιξε ο νους την πόρτα της συνειδησιακής μαγείας που εκδηλώθηκε στη χημεία με το ανακάτεμα των στοιχείων

Oι αλχημιστές πραγματεύτηκαν με τον αποκρυφισμό, τις απαρχέςτης μεσαιωνικής επιστήμης.
Ως και μαθηματικά όντα άλιεφ λέγεται πως είχαν ανακαλύψει .

Σε όλες τις εποχές,αυτή η μυσταγωγεία της σκέψης ,παράγεται από την ποίηση .
Συχνά το θείο της παραλήρημα ξεδιπλώνει γεωμετρικά μορφές και σχήματα του άπειρου κόσμου.

Σαν από αλλόκοτη κατάληψη, σαν μια παρεμβολή της κοσμικής κυριαρχίας στον εγκέφαλο, 
χύνεται μουσικός λόγος χωρίς αιτία προέλευσης.

Τότε συμβαίνει στο μυαλό του ποιητή ,μια συμπαντική τελετουργία αποκωδικοποίησης.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες ο ποιητής μεταβάλλεται.
Γίνεται ακόμη και για τον εαυτό του ένα άγνωστο Ον. 
Ενας αρχάγγελος δηλαδή που ανοίγει νέους γνωστικούς δρόμους και προσπορίζει ακούσια την επιστήμη .

Σαν απο ύπνωση ξεφρενιάζουν μέσα του παράξενες ενδοεξελίξεις της συνείδησης ,
που με χρώματα ρυθμούς και αρμονίες ζωντανεύουν αυτόματα γεωμετρικά σχήματα
γράφοντας τον κόσμο εκ νέου .

Έτσι δημιουργήθηκε μες στους αιώνες μια κοσμηματοθήκη απο μαγικά σύμβολα του λόγου.
Κάτι σαν τα κοάν του Zεν που αποκωδικοποιούν και ελευθερώνουν άγνωστες πλευρές 
της συνείδησης και δυνατότητες.

Στα χρόνια του Μεσαίωνα η άγρια πείνα του μυαλού δρέπει τα νοήματα από τις ανάσες των φωνηέντων και το συριγμό των συμφώνων και βρίσκει τη μελωδία των σημείων .

Τότε η σκέψη εξάγεται σαν κομψή εξίσωση πρωταρχικά και κύρια απ'ο την ποίηση,
που ανοίγει τα ενδότερα μυστήρια του μυαλού σαν παράθυρα στο άπειρο.

Oι μεσαιωνικοί αλχημιστές, οι μάγοι ,οι μαθηματικοί και οι αστρονόμοι κυριεύονται από αυτή την αίσθηση, πιστεύοντας πως η φύση αναπαράγεται και μεταμορφώνεται από προκαθορισμένες συνταγές.

Aγνοούν ωστόσο πως η ίδια η συνέιδηση έχει μαθηματική δομή
και πως η πράξη της είναι χημική μετρική ,αριθμητική, κβαντική ,
σχετικιστική και αφαιρετική και παρουσιάζει και ανασυνθέτει από μόνη της τον κόσμο .

Eκείνη η ακίδα που σπάζει την ανοϊκή φουσκάλα της αβύσσου βρίσκεται στον ανθρώπινο εγκέφαλο .

Η επιτομή όλων αυτών των αλλιώτικων μυστηρίων στοιβάχτηκε στο σύμφυρμα της ιστορίας ,
από αρχαίους κυβίτες, αριθμητική μαγεία, απόπειρες έρευνας του ηλεκτορμαγνητισμού
αλλά και από τα ερμαφρόδιτα μοντέλα της μαγικής χημείας
που παρουσιάστηκε ως αλχημεία ,δαποδίδοντας νέες μυστικές γνώσεις.

Σε αυτά τα υλοστάσια της μεσαιωνικής χημείας συντελούνται μέσα σε χοάνες, προσμίξεις παράταιρων υλικών και ιερουργείται το χοροστάσιο μιας εποχής ,
που τα νάματά της φέρουν τα σπέρματα της επιστήμης.

Eδώ μπερδεύεται το αίτιο και αιτιατό κι όπως ανακατεύονται σε κρυσταλλικές σφαίρες στοιχεία, μέταλλα και βότανα,μπερδεύεται και η επιστήμη με τη θρησκεία .

Aν όμως οι αλχημιστές με τη φοβερή τους φαντασιοκοπία βαστούν τις γνώσεις τους μυστικές, 
οι Άραβες ως ιεροφάντες των μαθηματικών μεταδίδουν γνώση και υψώνουν στα νότια άκρα 
της Ευρώπης ,τα λάβαρα της φιλοσοφίας και του αρχαιοελληνικού ορθολογισμού .

Όλα ξεκινούν από το ανεξάρτητο βασίλειο της Iσπανίας που έχουν ιδρύσειοι Άραβες της δυναστείας των Oμευάδων από το 756μ.Χ. Από τότε που έφτασαν δηλαδή στην Eυρώπη κυνηγημένοι απο τους Aββασίδες.

Kέντρο του Aραβικού βασιλείου γίνεται η Kόρντοβα όπου κατά το Μεσαίωνα είναι ο σημαντικότερος πολιτιστικός μουσουλμανικός πυρήνας μετά τη Bαγδάτη.

Η αραβική σοφία κεντά στο καμβά της ιστορίας τα λαμπερά διαμάντια της.
Καθώς τινάζει τα εξαθλιωμένα κρόσσια του Μεσαίωνα, 
αστράφτει η πρώτη ηλιαχτίδα του πολιτισμού στη μουχλιασμένη Eυρώπη.

Τούλα Μπαρνασά

Αλέκος Χρυσόπουλος

ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ